Podstawy teorii przekładu - specjalizacja przekładu funkcjonalnego

obowiązkowe

studia slawistyczne

I stopień

Cele modułu kształcenia:

Celem zajęć jest wprowadzenie do podstawowej problematyki w dziedzinie sztuki przekładu, pracy oraz warsztatu tłumacza. Student/ka zdobywa wiedzę z dziedziny współczesnych teorii translatoryki. Poznaje pojęcia oraz problematykę i typologię przekładów, ich specyfikę na poziomie gramatycznym, leksykalnym, semantycznym, frazeologicznym i strukturalnym. Tematy kursu osadzone są w szerszym horyzoncie interpretacyjnym: poruszane są antropologiczne aspekty - człowiek/odbiorca/twórca/; kulturowe I mentalne konteksty translacji; funkcje tłumacza w społeczeństwie informatycznym; komunikowanie publiczne jako system medialny a środki masowego przekazu.

II rok

Potwierdzone osiągnięcia efektów kształcenia w zakresie nauczania języka specjalizacji.

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień, wykład konwersatoryjny, wykład problemowy, dyskusja, praca z tekstem.

4

Treści programowe dla przedmiotu:

- wprowadzenie do podstawowej problematyki teorii przekładu, zakres, miejsce i znaczenie teorii przekładu w naukach humanistycznych, wielojęzyczność i wielokulturowość a problemy przekładu,

- prezentacja współczesnych teorii translatorskich, przekład a komunikacja językowa, rodzaje przekładów, specyfika przekładu funkcjonalnego, kompetencje tłumacza,

- prezentacja problematyki przekładowej na poziomie gramatycznym, leksykalnym, semantycznym i strukturalnym, realizacja w praktyce, typologia tłumaczeń funkcjonalnych w/g sposobu ich realizacji, w/g specyfiki tekstu,

- prezentacja poszczególnych etapów pracy tłumacza, zasady ekwiwalencji funkcjonalnej, dewerbalizacji, uchwycenia sensu, przenoszenia sensu,

- przekład jako twórczość, przekład artystyczny, leksykalne i kulturowe zagadnienia przekładu,

- przekład w perspektywie studiów kulturowych, współczesne konteksty pracy tłumacza, proces i funkcje komunikowania masowego,

- prezentacja wydawniczego i medialnego kontekstu pracy tłumacza, prace redaktorskie, tłumaczenie tekstu medialnego.

Zalecana literatura:

K. Dedecius, Notatnik tłumacza, Warszawa 1989.

K. Lipiński, Vademecum tłumacza, Kraków 2000.

A. Pisarska, T. Tomaszkiewicz, Współczesne tendencje przekładoznawcze, Poznań 1996.

O. Wojtasiewicz, Wstęp do teorii tłumaczenia, Warszawa 1992.

И. Васева, Теория и практика на превода, София 1980.

E. Nida, Ch. Taber, The Theory and Practice of Translation, Leiden 1969.

G. Steiner, Po wieży Babel. Problemy języka i przekładu, Kraków 2000.

Współczesne teorie przekładu, red. P. Bukowski, M. Heydel, Kraków 2009.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:

- potrafi na poziomie podstawowym zaprezentować i opisać przedmiot, podstawowe zagadnienia współczesnej translatoryki, w szczególności przekładu funkcjonalnego, posługuję się terminologią z zakresu translatoryki,

- potrafi zreferować i porównać podstawowe koncepcje przekładu wypracowane na gruncie różnych teorii w naukach humanistycznych,

- potrafi wyjaśnić specyfikę przekładu funkcjonalnego w ujęciu porównawczym do innych rodzajów przekładu (artystycznego, użytkowego),

- potrafi zaprezentować i wyjaśnić podstawowe etapy pracy translatorskiej, typy tłumaczeń funkcjonalnych w/g sposobu ich realizacji, w/g specyfiki tekstu,

- potrafi zaprezentować i wyjaśnić kulturowe konteksty pracy tłumacza, procesu i funkcji komunikowania masowego,

- potrafi zaprezentować wydawniczy i medialny kontekst pracy tłumacza,

- potrafi wdrożyć uzyskaną wiedzę w praktyce, potrafi przetłumaczyć i przygotować tłumaczenie tekstu medialnego.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje wynikające z treści kształcenia.

dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje wynikające z treści kształcenia.

dobry (db; 4,0): dobra wiedza, umiejętności i kompetencje wynikające z treści kształcenia.

dostateczny plus (+dst; 3,5): przeciętna wiedza, umiejętności i kompetencje wynikające z treści kształcenia.

dostateczny (dst; 3,0): dostateczna wiedza, umiejętności i kompetencje wynikające z treści kształcenia.

niedostateczny (ndst; 2,0): niedostateczna wiedza, umiejętności i kompetencje wynikające z treści kształcenia.