Praktyczna nauka języka hiszpańskiego

obowiązkowe

Filologia Hiszpańska (Studia Zaoczne)

II stopień

1. Osiągnięcie opanowania języka na poziomie C1.

2. Udoskonalenie zaawansowanego użycia zasobów leksykalnych i argumentacji na tematy złożone i abstrakcyjne.

3. Udoskonalenie użycia złożonych struktur gramatycznych, dostosowanych zarówno do naukowego, jak i do potocznego rejestru językowego.

4. Udoskonalenie umiejętności rozumienia ze słuchu wypowiedzi ustnych rodzimych użytkowników języka hiszpańskiego na tematy złożone i abstrakcyjne.

5. Wyrobienie u studentów umiejętności rozpoznawania i stosowania szerokiej gamy wyrażeń idiomatycznych i potocznych.

6. Przekazanie wiedzy o podstawowych pojęciach z zakresu tworzenia tekstów narracyjnych, ich struktury i zasady ich redagowania.

I rok

Zajęcia skupiają się na ćwiczeniu zintegrowanych kompetencji komunikacyjnych (ustnych i pisemnych) zorientowanych na utrwalenie struktur gramatycznych i poszerzenie zasobu leksykalnego.

1. Kontakt między kulturami i zwyczajami różnych społeczeństw – analiza międzykulturowości na podstawie omówionych zagadnień:

a) Imigranci i ich wizerunek w Hiszpanii i Polsce.

b) Język niewerbalny – znaczenie gestów w kulturze hiszpańskiej i polskiej.

c) Komentarz niektórych kontrowersyjnych aspektów kultury krajów hiszpańskojęzycznych.

d) Problemy współczesnego społeczeństwa (kryzys emocjonalny, wychowanie)

2. Definiowanie własnego wizerunku oraz wyrażanie uczuć i poglądów – mechanizmy wzmacniania i osłabiania znaczenia komunikatu

3. Werbalne i niewerbalne formy komunikacji

4. Przedstawienie struktur gramatycznych użytecznych przy redagowaniu tekstu narracyjnego:

a) użycie ser i estar

b) przyimki – szczególne przypadki

c) zaimki osobowe w kontekście pragmatycznym

d) typowe użycie rodzajników

e) użycie zdań czasowych

f) użycie czasów przeszłych

5. Przedstawienie tekstów narracyjnych, ich struktury i zasady ich redagowania

6. Redagowanie tekstu narracyjnego

1. Alonso Raya, Rosario et al. (2005): Gramática básica del estudiante de español, Barcelona: Difusión.

2. Aragonés, Luis; Palencia, Ramón (2010): Gramática de uso del español. Teoría y práctica C1-C2, Madrid: SM.

3. Chamorro Guerrero, Mª Dolores et al. (2006). El ventilador. Curso de español de nivel superior, Barcelona: Difusión.

4. Coto Bautista, Vanessa; Turza Ferré, Anna (2014). Tema a tema C, Madrid: Edelsa.

5. Equipo Nuevo Prisma (2011). Nuevo Prisma. Nivel C1, Madrid: Edinumen.

6. Equipo Prisma (2005). Prisma C1. Consolida, Madrid: Edinumen.

7. Garrido Domínguez, Antonio (1993). El texto narrativo, Madrid: Síntesis.

8. Jacobi, Claudi; Melone, Enrique; Menón, Lorena (2011): Gramática en contexto, Madrid: Edelsa.

9. Martí Sánchez, Manuel; Penadés Martínez, Inmaculada; Ruiz Martínez, Ana María (2008). Gramática española por niveles, Madrid: Edinumen.

10. Martínez, Mª José; Sánchez, Daniel; Soria, Mª Pilar (2012). Las claves del nuevo DELE C1, Barcelona: Difusión.

11. Sullà, Enric (red.) (1996). Teoría de la novela, Barcelona: Crítica.

12. Zarzalejos, Alejandro (2005 [2000]). ¿Ser o estar?, Madrid: Edinumen.

Po zakończeniu modułu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi:

1. Dokonuje szczegółowych opisów i prezentacji na tematy złożone. Potrafi wypowiadać się w sposób płynny i spontaniczny, bez widocznego wysiłku i namyślania się. Posługuje się szerokimi zasobami leksykalnymi, co pozwala na łatwe zastąpienie ewentualnych braków poprzez stosowanie różnorodnych wybiegów językowych.

2. Potrafi rozpoznać szeroką gamę wyrażeń idiomatycznych i potocznych.

3. Nadąża bez trudności za wypowiedziami ustnymi na tematy złożone i abstrakcyjne.

4. Zna schemat redagowania tekstu narracyjnego i potrafi wykorzystać różnorodne techniki narracyjne

5. Redaguje tekst narracyjny, tworzy spójny tekst.

- obecność na zajęciach;

- przygotowanie do zajęć;

- aktywne uczestnictwo w ćwiczeniach;

- prace domowe;

- weryfikacja wiedzy i umijętności poprzez sprawdziany cząstkowe i podsumowujące;

- ocena uzyskana na końcowym zaliczeniu pisemnym.