Wykład monograficzny

monograficzne

lingwistyka stosowana

II stopień

• Poszerzenie specjalistycznej wiedzy w wybranych zakresach lingwistyki stosowanej zgodnych z zakresem tematyki pracy magisterskiej

• uporządkowanie terminologii w obszarze, w którym umieszczona jest tematyka pracy magisterskiej

• poszerzenie metodologii badań teoretycznych i aplikatywnych w zakresie lingwistyki stosowanej zgodnie z tematyką pracy magisterskiej

• wykształcenie umiejętności krytycznego podejścia do rozwiązań teoretycznych i metodologicznych w zakresie lingwistyki stosowanej

• pogłębienie umiejętności spojrzenia na wybraną dziedzinę badawczą w szerszym kontekście badań pokrewnych i interdyscyplinarnych

• wykształcenie umiejętności dostrzegania przełożenia wyników badań własnych w wybranej dyscyplinie na rozwiązania praktyczne danej dyscypliny i dyscyplin pokrewnych

II rok

różne w zależności od specjalizacji

materiały przekazywane przez MS Teams

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień

Wykład konwersatoryjny

Wykład problemowy

Dyskusja

Praca z tekstem

metoda badawcza

praca w grupach

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 30

Praca własna studenta* Przygotowanie do zajęć 5

Czytanie wskazanej literatury 5

Przygotowanie do sprawdzianu końcowego 20

SUMA GODZIN 60

LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA ZAJĘĆ/PRZEDMIOTU 2

Semiotic landscapes

Public space is richly “furnished” with objects, images, writings which all together create and

shape semiotic landscapes (Jaworski & Thurlow 2010), not independently of political,

cultural, geographical, economic (and many other) contexts. Semiotic landscapes reflect how

we communicate, react to and interact with the world. The aim of this course is to provide

basic background to semiotics and theories of signs, and then to linguistic and semiotic

landscapes. Then we will focus on chosen topics which will provide examples of semiotic

landscapes and illustrate “how interlocutors engage with semiotic material” (Banda 2015:96).

Possible topics are: signs in everyday culture, activist acts and the city, image/sound

semiotics, graffscapes, tattoos, memoryscapes and street art.

Klasyka niemieckiej literatury dziecięcej w przekładzie – teoria i praktyka

Wykład monograficzny poświęcony jest wybranym tekstom z kanonu niemieckiej literatury

dziecięcej w kontekście ich przekładu na język polski. Cele wykładu to poszerzenie wiedzy o

translatoryce w kontekście badań nad przekładem literatury dla dzieci i młodzieży,

rozwinięcie umiejętności krytycznej analizy przekładu z uwzględnieniem znajomości strategii

i technik translatorskich oraz wprowadzenie w kontekst kulturowo-językowy, rozumiany jako

niezbędny element analizy translatorycznej. Wykład obejmować będzie zarówno wymiar

teoretyczny, jak i praktyczny, gdyż uwzględni także konkretne rozstrzygnięcia tłumaczeniowe

(w oparciu o własne przekłady baśni braci Grimm oraz E.T.A. Hoffmanna). Wykład

prowadzony będzie w języku niemieckim (w części poświęconej namysłowi teoretycznemu

oraz literaturze wyjściowej) oraz w języku polskim (w części poświęconej polskojęzycznym

przekładom i recepcji wybranych tekstów niemieckiej literatury dla dzieci).

Literatura dla danego wykładu określana w zależności od zakresu wykładu.

Aktualizowana na bieżąco zgodnie z tematyką wykładów i zainteresowaniami badawczymi prowadzących

Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU

student/ka:

ma pogłębioną i poszerzoną specjalistyczną wiedzę przedmiotową i metodologiczną w zakresie określonym tematyką wykładu i jest w stanie ją stosować w badaniach i pracy zawodowej oraz stale aktualizować samodzielnie, zna, rozumie i stosuje w swoich badaniach specjalistyczną terminologię z zakresu lingwistyki stosowanej

potrafi samodzielnie i bardzo dobrzewyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i integrować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł oraz formułować na tej podstawie krytyczne sądy w dziedzinie określonej tematyką wykładu

prezentuje, analizuje i syntetyzuje samodzielnie lub zespołowo poglądy badawcze innych autorów i przenosi je na grunt dyskusji do treści wykładu

potrafi planować i realizować własne uczenie się przez całe życie, doskonalić zdobyte umiejętności oraz ukierunkować innych w tym zakresie;

integruje wiedzę na temat kompleksowej natury i zmienności języka oraz na temat specyfiki komunikacji językowejoraz międzykulturowej i stosuje ją w odniesieniu do własnej praktyki naukowej i zawodowej

zna i rozumie metody problematyzowania i interpretacji zagadnień językowych, kulturowych, dydaktycznych w kontekście języka ojczystego i obcego i rozumie konieczność stałej aktualizacji wiedzy teoretycznej i metodologicznej i doskonalenia zdobytych umiejętności warsztatowych w celu ich odpowiedniego zastosowania i zaprezentowania innym

Aby otrzymać zaliczenie przedmiotu, student ma obowiązek napisać test końcowy w formie pytań otwartych i zamkniętych punktowanych i przeliczanych sumarycznie na procenty.

Sprawdzian końcowy (test pisemny) i skala jego ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): 92-100%

dobry plus (+db; 4,5): 85-91%

dobry (db; 4,0): 76-84%: 68-75%

dostateczny plus (+dst; 3,5): 68-75%

dostateczny (dst; 3,0): 60-67%

niedostateczny (ndst; 2,0): 0-59%

Student oceniany jest na podstawie testu.

5.0 – znakomita wiedza, umiejętności (w zakresie podanym w efektach kształcenia)

4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności (w zakresie podanym w efektach kształcenia)

4.0 – dobra wiedza, umiejętności (w zakresie podanym w efektach kształcenia)

3.5 – zadawalająca wiedza, umiejętności (w zakresie podanym w efektach kształcenia), ale ze znacznymi niedociągnięciami

3.0 – zadawalająca wiedza, umiejętności (w zakresie podanym w efektach kształcenia), ale z licznymi błędami

2.0 – niezadawalająca wiedza, umiejętności (w zakresie podanym w efektach kształcenia)