Andragogika i gerontologia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 11-AG-11-s |
Kod Erasmus / ISCED: |
05.0
|
Nazwa przedmiotu: | Andragogika i gerontologia |
Jednostka: | Wydział Studiów Edukacyjnych |
Grupy: |
E-learning - przedmioty Wydziału Studiów Edukacyjnych Moodle - przedmioty Szkoły Nauk Społecznych |
Punkty ECTS i inne: |
4.00
|
Język prowadzenia: | język polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Kierunek studiów: | Pedagogika specjalna |
Poziom przedmiotu: | II stopień |
Cele kształcenia: | - przekazanie wiedzy dotyczącej współczesnej andragogiki i gerontologii, ich usytuowania pośród innych nauk, zwłaszcza nauk społecznych - wskazanie wyzwań i kierunków rozwoju andragogiki i gerontologii w starzejącym się społeczeństwie - pokazanie roli edukatora w pracy z dorosłymi w różnym wieku - rozwijanie wiedzy na temat potencjału oraz ograniczeń rozwojowych ludzi dorosłych w różnych fazach życia, a w szczególności w fazie późnej dorosłości - przekazanie wiedzy na temat różnych systemów wspomagania seniorów - przekazanie wiedzy na temat możliwości całożyciowej edukacji ludzi dorosłych - kształtowanie umiejętności zrozumienia i rozwiązywania problemów osób starszego - rozwinięcie świadomości postaw prezentowanych wobec osób starszych - kształtowanie współpracy międzypokoleniowej |
Rok studiów (jeśli obowiązuje): | II rok |
Moduł zajęć/przedmiotu prowadzony zdalnie (e-learning): | nie w roku 2019/20 i 2020/21 zajęcia zdalne |
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji: | brak |
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć: | w usos i u prowadzącego |
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK: | - wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień - wykład konwersatoryjny - dyskusja - metoda analizy przypadków - metody aktywizujące (np.: „burza mózgów”, technika analizy SWOT, technika drzewka decyzyjnego, metoda „kuli śniegowej”, konstruowanie „map myśli”) - praca w grupach – rozwiązywanie problemów osób starszych - rozmowa z osobą starszą na temat transferów międzypokoleniowych w rodzinie dotyczących wspierania wkraczania w dorosłość adolescentów kiedyś oraz analiza porównawcza sytuacji obecnej |
Nakład pracy studenta (punkty ECTS): | Godziny zajęć z nauczycielem -30 Przygotowanie do zajęć 15 Czytanie wskazanej literatury 10 Przygotowanie pracy pisemnej -10 Przygotowanie do egzaminu 10 Suma 75 3 |
Skrócony opis: |
Zajęcia wprowadzają studentów w problematykę dotyczącą rozwoju i obszarów aktywności ludzi dorosłych: młodych, dorosłych w fazie średniej i późnej dorosłości. Obszarem łączącym wszystkie pokolenia są uczenie się przez całe życie i dorosłość. Wykłady i konwersatoria prezentują zróżnicowane zadania rozwojowe, problemy i oblicza starzenia się i starości, ale w sposób szczególny, zwracają uwagę na możliwości całożyciowego uczenia się i rozwoju. Zapoznają studentów z wiedzą z obszaru psychologii rozwoju człowieka dorosłego, ukazują jego potencjał i ograniczenia. W obliczu istniejących przeobrażeń demograficznych, starzenia się społeczeństw, ważne jest zapoznawanie ludzi młodych z problemami ludzi starszych i sposobami ich rozwiązywania. |
Pełny opis: |
Ważnymi problemami dyskutowanymi podczas zajęć i prezentowanymi podczas wykładów są: dorosłość jako podstawowa kategoria andragogiki, zmieniająca się wraz ze zmianą pokoleń i czynników społeczno-kulturowych, stałość i zmienność zadań rozwojowych człowieka dorosłego w różnych fazach dorosłości, nowe wyzwania dla edukacji dorosłych – analiza wybranych zjawisk: społeczeństwo informacyjne, społeczeństwo ryzyka, starzenie się społeczeństw, bezrobocie, ubóstwo, zmieniające się miejsca i przestrzenie uczenia dorosłych i metodyka pracy z nimi, dorosłym, starzenie się i starość w perspektywach: biologicznej, społecznej i psychologicznej i konsekwencje tych zmian dla innych pokoleń oraz wyzwania dla edukacji, potrzeby ludzi starszych i możliwości ich zaspokajania – systemy wsparcia osób starszych w Polsce i innych krajach, kompetencje andragoga i gerontologa oraz miejsce andragogiki i gerontologii pośród innych nauk. |
Literatura: |
Matlakiewicz A., Solarczyk-Szwec H., (2009), Dorośli uczą się inaczej. Andragogiczne podstawy kształcenia ustawicznego, Toruń. (rozdz. 1,2,3,4) Szatur-Jaworska B, Błędowski P., Dzięgielewska M., (2006), Podstawy gerontologii społecznej, Warszawa. (rozdz. 1 i 2) Lista uzupełniających lektur: Knowles M. S., Holton III E. F., Swanson R. A., (2009), Edukacja dorosłych. Podręcznik akademicki, PWN Warszawa Mikołajczyk K., Jak uczą się dorośli, czyli co powinien wiedzieć trener o specyfice kształcenia uczestników szkolenia, e-mentor 2011/2 Leszczyńska-Rejchert A., (2005), Człowiek starszy i jego wspomaganie – w stronę pedagogiki starości, Olsztyn. Malewski M., (2010),Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice, Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły wyższej Edukacji TWP Wrocław. Solarczyk-Ambrozik E., (2004), Kształcenie ustawiczne w perspektywie globalnej i lokalnej. Miedzy wymogami rynku a indywidualnymi strategiami edukacyjnymi, Wydawnictwo Naukowe UAM Poznań. Kromolicka B., Bugajska B., Seredyńska K., (2007), Pomoc i opieka w starości, Szczecin. Fabiś A. (red.), (2005), Seniorzy w rodzinie, instytucji, społeczeństwie. Wybrane zagadnienia współczesnej gerontologii, Sosnowiec. Błędowski P, (2002), Lokalna polityka społeczna wobec ludzi starych, Warszawa. Miasta przyjazne starzeniu: przewodnik |
Efekty uczenia się: |
Studentka/Student: zna i rozumie terminologię z obszaru andragogiki i gerontologii i ich powiązania z innymi dyscyplinami zna wybrane teorie uczenia się dorosłych i starszych, różnice w uczeniu się dorosłych i dzieci dostrzega aktualne problemy i wyzwania andragogiki i gerontologii, przykładowo: lifelong learning, starzenie się społeczeństw i jego konsekwencje, rolę aktywizacji ludzi starszych itp. zna prawidłowości rozwoju człowieka dorosłego w każdej fazie dorosłości, w perspektywie: biologicznej, psychologicznej i społecznej oraz ich wpływ na przebieg życia i specyfikę starzenia się i starości potrafi określać problemy ludzi dorosłych, a zwłaszcza starszych oraz projektować ich rozwiązania potrafi odróżniać modele pracy edukacyjnej i określać ich zalety i ograniczenia zna cele i działalność wybranych instytucji opieki, pomocy, wsparcia, potrafi dostrzec postawy prezentowane wobec starości i ludzi starszych jest gotów podejmować wyzwania zawodowe i osobiste wykorzystując kompetencje andragoga i gerontologa |
Metody i kryteria oceniania: |
- egzamin pisemny -praca pisemna na zaliczenie - różne zadania cząstkowe podczas zajęć |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2020/2021" (zakończony)
Okres: | 2021-03-01 - 2021-09-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 15 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Renata Konieczna-Woźniak | |
Prowadzący grup: | Renata Konieczna-Woźniak | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Konwersatorium - Zaliczenie z notą Wykład - Egzamin |
|
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
Kod ECTS: | 11-AG-11-s |
|
Liczba godzin przedmiotu: | 30 |
|
Cele kształcenia przedmiotu cyklu: | - przekazanie wiedzy z obszarów współczesnej andragogiki i gerontologii, ich usytuowania pośród innych nauk społecznych, wyzwań i kierunków rozwoju oraz roli edukatora - rozwijanie wiedzy na temat potencjału oraz ograniczeń rozwojowych ludzi dorosłych w różnych fazach życia, a w szczególności w fazie późnej dorosłości - przekazanie wiedzy na temat różnych systemów wspomagania seniorów oraz możliwości całożyciowej edukacji ludzi dorosłych - kształtowanie umiejętności zrozumienia i rozwiązywania problemów osób starszego - rozwinięcie świadomości postaw prezentowanych wobec osób starszych - kształtowanie współpracy międzypokoleniowej |
|
Skrócony opis: |
Przedmiot: Andragogika i gerontologia łączy wiedzę dotyczącą problemów okresu dorosłości człowieka i jego ostatniej fazy - starości. Przybliża problematykę dotyczącą ludzi dorosłych i starszych, których populacja szczególnie w Europie, systematycznie rośnie. Tematyka zajęć skupia się wokół potencjału i ograniczeń wynikających z wieku. Studenci zostają zapoznani z ideą lifelong learning i możliwościami uczenia się w różnych miejscach i przestrzeniach. Znajdują związek andragogiki z gerontologią - podmiot wokół którego skupione są ich problemy - człowieka dorosłego i jego rozwój. Zapoznają się z ofertą edukacyjną dla ludzi dorosłych, z edukacją formalną, nieformalną i pozaformalną oraz rolą aktywizacji osób starszych za sprawą między innymi edukacji. |
|
Pełny opis: |
Ważnymi problemami dyskutowanymi podczas zajęć i prezentowanymi podczas wykładów są: dorosłość jako podstawowa kategoria andragogiki, zmieniająca się wraz ze zmianą pokoleń i czynników społeczno-kulturowych, stałość i zmienność zadań rozwojowych człowieka dorosłego w różnych fazach dorosłości, nowe wyzwania dla edukacji dorosłych – analiza wybranych zjawisk: społeczeństwo informacyjne, społeczeństwo ryzyka, starzenie się społeczeństw, bezrobocie, ubóstwo, zmieniające się miejsca i przestrzenie uczenia dorosłych i metodyka pracy z nimi, dorosłym, starzenie się i starość w perspektywach: biologicznej, społecznej i psychologicznej i konsekwencje tych zmian dla innych pokoleń oraz wyzwania dla edukacji, potrzeby ludzi starszych i możliwości ich zaspokajania – systemy wsparcia osób starszych w Polsce i innych krajach, kompetencje andragoga i gerontologa oraz miejsce andragogiki i gerontologii pośród innych nauk. |
|
Literatura: |
Matlakiewicz A., Solarczyk-Szwec H., (2009), Dorośli uczą się inaczej. Andragogiczne podstawy kształcenia ustawicznego, Toruń. (rozdz. 1,2,3,4) Szatur-Jaworska B, Błędowski P., Dzięgielewska M., (2006), Podstawy gerontologii społecznej, Warszawa. (rozdz. 1 i 2) Lista uzupełniających lektur: Knowles M. S., Holton III E. F., Swanson R. A., (2009), Edukacja dorosłych. Podręcznik akademicki, PWN Warszawa Mikołajczyk K., Jak uczą się dorośli, czyli co powinien wiedzieć trener o specyfice kształcenia uczestników szkolenia, e-mentor 2011/2 Leszczyńska-Rejchert A., (2005), Człowiek starszy i jego wspomaganie – w stronę pedagogiki starości, Olsztyn. Malewski M., (2010),Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice, Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły wyższej Edukacji TWP Wrocław. Solarczyk-Ambrozik E., (2004), Kształcenie ustawiczne w perspektywie globalnej i lokalnej. Miedzy wymogami rynku a indywidualnymi strategiami edukacyjnymi, Wydawnictwo Naukowe UAM Poznań. Kromolicka B., Bugajska B., Seredyńska K., (2007), Pomoc i opieka w starości, Szczecin. Fabiś A. (red.), (2005), Seniorzy w rodzinie, instytucji, społeczeństwie. Wybrane zagadnienia współczesnej gerontologii, Sosnowiec. Błędowski P, (2002), Lokalna polityka społeczna wobec ludzi starych, Warszawa. Miasta przyjazne starzeniu: przewodnik |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/2022" (zakończony)
Okres: | 2022-02-24 - 2022-09-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 15 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Renata Konieczna-Woźniak | |
Prowadzący grup: | Renata Konieczna-Woźniak | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Konwersatorium - Zaliczenie z notą Wykład - Egzamin |
|
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji: | brak |
|
Kod ECTS: | 11-AG-11-s |
|
Liczba godzin przedmiotu: | 30 |
|
Cele kształcenia przedmiotu cyklu: | - przekazanie wiedzy z obszarów współczesnej andragogiki i gerontologii, ich usytuowania pośród innych nauk, zwłaszcza nauk społecznych, - wskazanie wyzwań i kierunków rozwoju obu nauk oraz roli andragoga i gerontologa - rozwijanie wiedzy na temat potencjału oraz ograniczeń rozwojowych ludzi dorosłych w różnych fazach życia, a w szczególności w fazie późnej dorosłości - przekazanie wiedzy na temat różnych systemów wspomagania seniorów oraz możliwości całożyciowej edukacji ludzi dorosłych - kształtowanie umiejętności zrozumienia i rozwiązywania problemów osób starszego - rozwinięcie świadomości postaw prezentowanych wobec osób starszych - kształtowanie współpracy międzypokoleniowej |
|
Skrócony opis: |
Przedmiot: Andragogika i gerontologia łączy wiedzę dotyczącą problemów okresu dorosłości człowieka i jego ostatniej fazy - starości. Przybliża problematykę dotyczącą ludzi dorosłych i starszych, których populacja szczególnie w Europie, systematycznie rośnie. Tematyka zajęć skupia się wokół potencjału i ograniczeń wynikających z wieku. Studenci zostają zapoznani z ideą lifelong learning i możliwościami uczenia się w różnych miejscach i przestrzeniach. Znajdują związek andragogiki z gerontologią - podmiot wokół którego skupione są ich problemy - człowieka dorosłego i jego rozwój. Zapoznają się z ofertą edukacyjną dla ludzi dorosłych, z edukacją formalną, nieformalną i pozaformalną oraz rolą aktywizacji osób starszych za sprawą między innymi edukacji. |
|
Pełny opis: |
Ważnymi problemami dyskutowanymi podczas zajęć i prezentowanymi podczas wykładów są: dorosłość jako podstawowa kategoria andragogiki, zmieniająca się wraz ze zmianą pokoleń i czynników społeczno-kulturowych, stałość i zmienność zadań rozwojowych człowieka dorosłego w różnych fazach dorosłości, nowe wyzwania dla edukacji dorosłych – analiza wybranych zjawisk: społeczeństwo informacyjne, społeczeństwo ryzyka, starzenie się społeczeństw, bezrobocie, ubóstwo, zmieniające się miejsca i przestrzenie uczenia dorosłych i metodyka pracy z nimi, dorosłym, starzenie się i starość w perspektywach: biologicznej, społecznej i psychologicznej i konsekwencje tych zmian dla innych pokoleń oraz wyzwania dla edukacji, potrzeby ludzi starszych i możliwości ich zaspokajania – systemy wsparcia osób starszych w Polsce i innych krajach, kompetencje andragoga i gerontologa oraz miejsce andragogiki i gerontologii pośród innych nauk. |
|
Literatura: |
Matlakiewicz A., Solarczyk-Szwec H., (2009), Dorośli uczą się inaczej. Andragogiczne podstawy kształcenia ustawicznego, Toruń. (rozdz. 1,2,3,4) Szatur-Jaworska B, Błędowski P., Dzięgielewska M., (2006), Podstawy gerontologii społecznej, Warszawa. (rozdz. 1 i 2) Lista uzupełniających lektur: Knowles M. S., Holton III E. F., Swanson R. A., (2009), Edukacja dorosłych. Podręcznik akademicki, PWN Warszawa Mikołajczyk K., Jak uczą się dorośli, czyli co powinien wiedzieć trener o specyfice kształcenia uczestników szkolenia, e-mentor 2011/2 Leszczyńska-Rejchert A., (2005), Człowiek starszy i jego wspomaganie – w stronę pedagogiki starości, Olsztyn. Malewski M., (2010),Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice, Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły wyższej Edukacji TWP Wrocław. Solarczyk-Ambrozik E., (2004), Kształcenie ustawiczne w perspektywie globalnej i lokalnej. Miedzy wymogami rynku a indywidualnymi strategiami edukacyjnymi, Wydawnictwo Naukowe UAM Poznań. Kromolicka B., Bugajska B., Seredyńska K., (2007), Pomoc i opieka w starości, Szczecin. Fabiś A. (red.), (2005), Seniorzy w rodzinie, instytucji, społeczeństwie. Wybrane zagadnienia współczesnej gerontologii, Sosnowiec. Błędowski P, (2002), Lokalna polityka społeczna wobec ludzi starych, Warszawa. Miasta przyjazne starzeniu: przewodnik |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/2023" (zakończony)
Okres: | 2023-02-27 - 2023-09-30 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 15 godzin
Wykład, 15 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Renata Konieczna-Woźniak | |
Prowadzący grup: | Renata Konieczna-Woźniak | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Konwersatorium - Zaliczenie z notą Wykład - Egzamin |
|
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji: | brak |
|
Kod ECTS: | 11-AG-11-s |
|
Liczba godzin przedmiotu: | 30 |
|
Cele kształcenia przedmiotu cyklu: | - przekazanie wiedzy z obszarów współczesnej andragogiki i gerontologii, ich usytuowania pośród innych nauk, zwłaszcza nauk społecznych, - wskazanie wyzwań i kierunków rozwoju obu nauk oraz roli andragoga i gerontologa - rozwijanie wiedzy na temat potencjału oraz ograniczeń rozwojowych ludzi dorosłych w różnych fazach życia, a w szczególności w fazie późnej dorosłości - przekazanie wiedzy na temat różnych systemów wspomagania seniorów oraz możliwości całożyciowej edukacji ludzi dorosłych - kształtowanie umiejętności zrozumienia i rozwiązywania problemów osób starszego - rozwinięcie świadomości postaw prezentowanych wobec osób starszych - kształtowanie współpracy międzypokoleniowej |
|
Skrócony opis: |
Przedmiot: Andragogika i gerontologia łączy wiedzę dotyczącą problemów okresu dorosłości człowieka i jego ostatniej fazy - starości. Przybliża problematykę dotyczącą ludzi dorosłych i starszych, których populacja szczególnie w Europie, systematycznie rośnie. Tematyka zajęć skupia się wokół potencjału i ograniczeń wynikających z wieku. Studenci zostają zapoznani z ideą lifelong learning i możliwościami uczenia się w różnych miejscach i przestrzeniach. Znajdują związek andragogiki z gerontologią - podmiot wokół którego skupione są ich problemy - człowieka dorosłego i jego rozwój. Zapoznają się z ofertą edukacyjną dla ludzi dorosłych, z edukacją formalną, nieformalną i pozaformalną oraz rolą aktywizacji osób starszych za sprawą między innymi edukacji. |
|
Pełny opis: |
Ważnymi problemami dyskutowanymi podczas zajęć i prezentowanymi podczas wykładów są: dorosłość jako podstawowa kategoria andragogiki, zmieniająca się wraz ze zmianą pokoleń i czynników społeczno-kulturowych, stałość i zmienność zadań rozwojowych człowieka dorosłego w różnych fazach dorosłości, nowe wyzwania dla edukacji dorosłych – analiza wybranych zjawisk: społeczeństwo informacyjne, społeczeństwo ryzyka, starzenie się społeczeństw, bezrobocie, ubóstwo, zmieniające się miejsca i przestrzenie uczenia dorosłych i metodyka pracy z nimi, dorosłym, starzenie się i starość w perspektywach: biologicznej, społecznej i psychologicznej i konsekwencje tych zmian dla innych pokoleń oraz wyzwania dla edukacji, potrzeby ludzi starszych i możliwości ich zaspokajania – systemy wsparcia osób starszych w Polsce i innych krajach, kompetencje andragoga i gerontologa oraz miejsce andragogiki i gerontologii pośród innych nauk. |
|
Literatura: |
Matlakiewicz A., Solarczyk-Szwec H., (2009), Dorośli uczą się inaczej. Andragogiczne podstawy kształcenia ustawicznego, Toruń. (rozdz. 1,2,3,4) Szatur-Jaworska B, Błędowski P., Dzięgielewska M., (2006), Podstawy gerontologii społecznej, Warszawa. (rozdz. 1 i 2) Lista uzupełniających lektur: Knowles M. S., Holton III E. F., Swanson R. A., (2009), Edukacja dorosłych. Podręcznik akademicki, PWN Warszawa Mikołajczyk K., Jak uczą się dorośli, czyli co powinien wiedzieć trener o specyfice kształcenia uczestników szkolenia, e-mentor 2011/2 Leszczyńska-Rejchert A., (2005), Człowiek starszy i jego wspomaganie – w stronę pedagogiki starości, Olsztyn. Malewski M., (2010),Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice, Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły wyższej Edukacji TWP Wrocław. Solarczyk-Ambrozik E., (2004), Kształcenie ustawiczne w perspektywie globalnej i lokalnej. Miedzy wymogami rynku a indywidualnymi strategiami edukacyjnymi, Wydawnictwo Naukowe UAM Poznań. Kromolicka B., Bugajska B., Seredyńska K., (2007), Pomoc i opieka w starości, Szczecin. Fabiś A. (red.), (2005), Seniorzy w rodzinie, instytucji, społeczeństwie. Wybrane zagadnienia współczesnej gerontologii, Sosnowiec. Błędowski P, (2002), Lokalna polityka społeczna wobec ludzi starych, Warszawa. Miasta przyjazne starzeniu: przewodnik |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.