Warsztaty tłumaczeniowe pisemne polsko-rosyjskie

obowiązkowe

kierunek studiów: filologia wschodniosłowiańska

specjalności studiów:

- filologia rosyjska

- filologia rosyjska z filologią ukraińską

- filologia rosyjska z lingwistyką stosowaną

I stopień

Przygotowanie studentów do praktycznego zastosowania narzędzi tłumaczeniowych w pracy tłumacza oraz zapoznanie z teorią tłumaczenia.

Zapoznanie ze specyfiką tłumaczenia tekstów pisanych.

Wpojenie indywidualnego podejścia do tekstu z zachowaniem stylistyki oraz wymogów formalnych.

Zapoznanie się z podstawowymi pojęciami z różnych dziedzin, umożliwiającymi rozumienie specyfiki tłumaczonych tekstów specjalistycznych.

Poznanie zasad korekty stylistycznej i gramatycznej wybranych tekstów. Wyczulenie studentów na błędy tłumaczeniowe.

Zapoznanie z pojęciem ekwiwalencji przekładowej.

Przyswojenie wiedzy na temat możliwości korzystania z korpusów językowych, baz danych i źródeł leksykograficznych, w szczególności źródeł elektronicznych do pozyskiwania najnowszej informacji o terminach specjalistycznych.

Wypracowanie umiejętności oceny jakości tłumaczenia w kontekście zjawiska interferencji językowej.

III rok

nie

Zaawansowana znajomość języka rosyjskiego jako obcego, wiedza z zakresu gramatyki kontrastywnej języka polskiego i rosyjskiego, z zakresu stylistyki języka polskiego i rosyjskiego.

Dyskusja

Praca z tekstem

Metoda analizy przypadków

Rozwiązywanie zadań (np.: obliczeniowych, artystycznych, praktycznych)

Metoda ćwiczeniowa

Metoda warsztatowa

Praca w grupach

Wprowadzenie do przedmiotu teorii i praktyki przekładu

Specyfika tekstu pisanego ze względu na typ tekstu.

Rola i znaczenie stylistyki w przekładzie.

„Fałszywi przyjaciele tłumacza”. Problem interferencji językowej. Korekta stylistyczna i gramatyczna tekstów.

Adekwatność przekazu w procesie tłumaczenia pisemnego.

Typy przekładów z punktu widzenia tekstu wyjściowego.

Tłumaczenie tekstów specjalistycznych i literackich, np.

- instrukcja techniczna;

- ulotka;

- przepisy kulinarne;

- reklama;

- teksty biznesowe (np. umowy, akty prawne, itd.);

- teksty dot. logistyki, spedycji;

- mass-media;

- teksty z literatury pięknej (poezja, proza);

Kryteria oceny jakości tłumaczenia.

Brzozowski J., Stanąć po stronie tłumacza. Zarys poetyki opisowej przekładu, Kraków 2011.

Grucza F., Tłumaczenie, teoria tłumaczeń, translatoryka. w: F. Grucza(red.), Problemy translatoryki i dydaktyki translatorycznej, Warszawa 1986, s. 9-27.

Hejwowski K., Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu, Warszawa 2007.

Kielar Barbara Z., Zarys translatoryki, Warszawa 2003.

Kierzkowska D., Tłumaczenie prawnicze, Warszawa 2002.

Dzierżanowska H., Przekład tekstów nieliterackich. Na przykładzie języka angielskiego, Warszawa 1988.

Po zakończeniu modułu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student /ka:

praktycznie zastosować teoretyczne zasady przekładu.

umiejętnie rozróżniać i w zależności od typu tekstu zastosować odpowiednie narzędzia translatoryczne.

indywidualnie podejść do tekstu tłumaczenia z przestrzeganiem zasad stylistyki oraz zachowaniem wymogów formalnych względem tekstu wyjściowego.

prawidłowo interpretować stylistykę przekładu danego tekstu oraz środków obrazowych.

prawidłowo ocenić terminologię różnych typów tekstów i umiejętnie stosować ją w tłumaczonych tekstach.

umiejętnie zastosować korektę stylistyczną i gramatyczną wybranych tekstów. Być wyczulonym na błędy tłumaczeniowe.

ocenić jakość tłumaczenia w kontekście zjawiska interferencji językowej.

Podstawowe kryteria:

- obecność na zajęciach,

- aktywny udział i zaangażowanie w trakcie zajęć,

- znajomość zalecanej literatury przedmiotu,

- pozytywne oceny z testów i kolokwiów (student ma prawo do poprawy ocen z testów)

- zaliczenie kolokwium semestralnego

Skala ocen:

• bardzo dobry (bdb; 5,0): Zakładane efekty uczenia się zostały w pełni osiągnięte. Dopuszczalne są pojedyncze nieścisłości, które nie mają istotnego znaczenia dla osiągnięcia ocenianego /-ych efektu /-ów uczenia się określonych dla przedmiotu/modułu

• dobry plus (+db; 4,5): Zakładane efekty uczenia się zostały osiągnięte z nielicznymi błędami, o małym znaczeniu merytorycznym.

• dobry (db; 4,0): Zakładane efekty uczenia się zostały osiągnięte z szeregiem niezbyt poważnych błędów lub/i pojedynczymi niedociągnięciami.

• dostateczny plus (+dst; 3,5): Zakładane efekty uczenia się zostały osiągnięte z istotnymi błędami i/lub brakami.

• dostateczny (dst; 3,0): Zakładane efekty uczenia się zostały osiągnięte z poważnymi błędami i/lub brakami (tj. minimalny akceptowalny poziom osiągnięcia efektów uczenia się).

• niedostateczny (ndst; 2,0): Zakładane efekty uczenia się nie zostały osiągnięte.