Psychologia – szkoła ponadpodstawowa (specjalizacja nauczycielska)

fakultatywne

filologia romańska

filologia hiszpańska

filologia włoska

II stopień

Zapoznanie z zagadnieniami związanymi ze specyfiką rozwoju w okresie dorastania i dorosłości (szanse i zagrożenia).

Rozwinięcie umiejętności rozpoznawania i analizy czynników ryzyka i czynników sprzyjających w procesie uczenia się i wychowania.

Uwrażliwienie na wielość i różnorodność uwarunkowań procesu uczenia się i wychowania.

Dostarczenie wiedzy i rozwijanie umiejętności w obszarze organizowania warunków optymalnego uczenia się i procesu wychowania dla dzieci i młodzieży.

Uświadomienie roli nauczyciela w rozwoju dzieci, młodzieży i funkcjonowaniu szkoły jako organizacji.

Kształtowanie gotowości i rozwinięcie umiejętności współpracy w zespołach oraz prowadzenia grupy zadaniowej.

Kształtowanie wrażliwości etycznej i postaw prospołecznych.

I rok

Sylwetka rozwojowa ucznia w okresie adolescencji i wczesnej dorosłości.

Sylwetka rozwojowa ucznia w okresie adolescencji i wczesnej dorosłości. Rozwój fizyczny, motoryczny i psychoseksualny, rozwój procesów poznawczych (myślenie, mowa, spostrzeganie, uwaga, pamięć), rozwój społeczno-emocjonalny i moralny. Zmiany fizyczne i psychiczne w okresie dojrzewania. Dojrzałość fizyczna a dojrzałość społeczna i emocjonalna. Krystalizowanie się tożsamości. Dorosłość. Identyfikacja z nowymi rolami społecznymi. Kształtowanie się stylu życia.

Formy aktywności młodzieży. Nauka, realizacja zainteresowań, działalność społeczna, wolontariat, praca. Poszerzanie autonomii i samodzielności.

Kontakty społeczne ucznia. Grupa rówieśnicza. Pozycja społeczna ucznia w grupie rówieśniczej. Znaczenie grupy rówieśniczej. Koleżeństwo, przyjaźń, związek partnerski, miłość. Konflikty z rówieśnikami, rodzicami i wychowawcami. Rola osób znaczących i autorytetów. Zmiana autorytetów, kryzys autorytetu nauczyciela i rodzica. Bunt

okresu dorastania i jego funkcje. Zagrożenia młodzieży: agresja, przemoc, uzależnienia, grupy nieformalne, sekty. Podkultury młodzieżowe. Inny, wykluczony.

Zaburzenia funkcjonowania w okresie dorastania. Obniżenie nastroju, depresja. Zaburzenia zachowania

Komunikacja i kultura języka. Procesy komunikowania się. Bariery komunikacji. Nauczyciel w procesie komunikacji − autoprezentacja, aktywne słuchanie, efektywne nadawanie. Porozumiewanie się emocjonalne w klasie. Style komunikowania się uczniów i nauczyciela. Bariery komunikacyjne w klasie. Porozumiewanie się w sytuacjach konfliktowych.

5. Zalecana literatura

1. Brzezińska, A. (2003). Dzieci z układu ryzyka. W: A. Brzezińska, S. Jabłoński, M. Marchow (red.), Ukryte piętno. Zagrożenia rozwoju w okresie dzieciństwa. Poznań: Wydawnictwo Fundacji Humaniora. (s. 11-37)

2. Brzezińska, A. I. (red.). (2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa. Gdańsk: GWP. (r. 11 pt.: Okres dorastania. Jak rozpoznawać potencjał dziecka,10 pt.: Okres dorastania. Jak rozpoznawać ryzyko i jak pomagać)

3. Brzezińska, A., Hornowska, E. (red.) (2004/2007). Dzieci i młodzież wobec agresji i przemocy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. (s. 13-106)

4. Elliott, J., Place, M. (2000). Dzieci i młodzież w kłopocie: poradnik nie tylko dla psychologów. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

5. Elsner, D. (2002). Opiekun stażu jako refleksyjny praktyk. Chorzów: Mentor. (s. 11-15, 24-32).

6. Elsner, D. (red.). Szkoła jako ucząca się organizacja. Chorzów: Mentor.

7. Gordon, T. (1995). Wychowanie bez porażek w szkole. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX. (r. 2 pt.: Ku efektywnym stosunkom uczeń-nauczyciel, r. 3 pt.: Co może zrobić nauczyciel, gdy uczeń ma problem, 5 pt.: Jak nauczyciel może ustosunkować się do problemów jakie stwarza uczeń).

8. Kendall, P. C. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP. (r.4. Zaburzenia zachowania, r. 8. Zaburzenia odżywiania).

9. Myers, D. G. (2003). Psychologia społeczna. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka (r. 9 pt.: Wpływ grupy).

10. Sęk, H. Brzezińska A. I. (2010). Podstawy pomocy psychologicznej. W: D. Doliński, J. Strelau, Psychologia akademicka, tom 2. , Gdańsk: GWP. (r. 20).

11. Wojciszke, B. (2002). Człowiek wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej. Warszawa: Scholar (r. 10 pt.: Agresja; r. 11 pt. Grupa społeczna).

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:

posiada wiedzę na temat rozwoju człowieka w cyklu życia, zarówno w aspekcie biologicznym, jak i psychologicznym oraz społecznym, poszerzoną

w odniesieniu do III i IV etapu edukacyjnego,

posiada wiedzę na temat procesów komunikowania interpersonalnego i społecznego, w tym w działalności pedagogicznej (dydaktycznej, wychowawczej

i opiekuńczej), oraz ich prawidłowości i zakłóceń,

posiada wiedzę na temat podmiotów działalności pedagogicznej (dzieci, uczniów, rodziców i nauczycieli) i partnerów szkolnej edukacji (np. instruktorów harcerskich) oraz specyfiki funkcjonowania dzieci i młodzieży w kontekście prawidłowości i nieprawidłowości rozwojowych,

potrafi wykorzystywać wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki oraz psychologii do analizowania i interpretowania określonego rodzaju sytuacji i zdarzeń pedagogicznych, a także motywów i wzorów zachowań uczestników tych sytuacji,

posiada rozwinięte kompetencje komunikacyjne: potrafi porozumiewać się z osobami pochodzącymi z różnych środowisk, będącymi w różnej kondycji emocjonalnej, dialogowo rozwiązywać konflikty i konstruować dobrą atmosferę dla komunikacji w klasie szkolnej

potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w wykonywanej działalności,

ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności; rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego; dokonuje oceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności w trakcie realizowania działań pedagogicznych (dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych

jest przekonany o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym; jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w realizacji indywidualnych i zespołowych zadań zawodowych wynikających z roli nauczyciela,

ma świadomość znaczenia profesjonalizmu, refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej; wykazuje cechy refleksyjnego praktyka,

jest gotowy do podejmowania indywidualnych i zespołowych działań na rzecz podnoszenia jakości pracy szkoły.

4. Kryteria oceniania

Zaliczenie:

Test zaliczeniowy - student uzyskuje minimum 51% możliwych do uzyskania punktów,

Obecności – student uczestniczył w 80% zajęć (ćwiczenia)

Praca zaliczeniowa – student uzyskał pozytywną ocenę za pracę domową przygotowaną indywidualnie lub w zespole z innymi studentami

Brak zaliczenia:

Test zaliczeniowy - student uzyskuje mniej niż 51% możliwych do uzyskania punktów,

Obecności – student uczestniczył w mniej niż 80% zajęć (ćwiczenia)

Praca zaliczeniowa – student nie przygotował lub nie uzyskał pozytywnej za pracę domową przygotowaną indywidualnie lub w zespole z innymi studentami