Autorzy gier cyfrowych. Sylwetki, dzieła, konteksty

fakultatywne

Cele modułu kształcenia:

- omówienie specyfiki funkcjonowania pojęcia "autor" na gruncie teorii filmo- i groznawczych,

- zapoznanie studentów z twórcami oraz dziełami istotnymi dla rozwoju poetyki gier cyfrowych,

- ukazanie ewolucji postrzegania autorstwa gier cyfrowych w perspektywie historycznogrowej,

- ukazanie manifestacji różnorodnych strategii autorskich w oparciu o uwarunkowania technologiczne, artystyczne, kulturowe i producenckie,

- omówienie wpływu realiów producenckich i ekonomicznych na kształtowanie kategorii autora gier cyfrowych,

- przybliżenie procesu produkcyjnego gier cyfrowych w oparciu o kluczową rolę reżysera, dyrektora kreatywnego lub głównego programisty.

Wykład konwersatoryjny, dyskusja, praca z tekstem, metoda analizy przypadków, metoda badawcza (dociekania naukowego), demonstracje dźwiękowe i/lub video, metody aktywizujące, praca w grupach.

2

Treści programowe dla przedmiotu:

- wypracowanie i krytyczne omówienie koncepcji autora gier cyfrowych w oparciu o perspektywę filmoznawczą (m.in. teoria i polityka autorska) oraz groznawczą (m.in. koncepcja game auteur Espena Aarsetha),

- przybliżenie wpływu historycznych przemian dokonanych w obrębie medium na wypracowywanie kategorii autora gier; ukazanie dokonującej się ewolucji w ujęciu historycznogrowym (od okresu „złotej ery” gier automatowych przełomu lat 70. i 80. do kształtowania się etosu twórców nurtu indie na początku XXI wieku),

- omówienie zagadnienia autorskiego charakteru gier cyfrowych na przykładzie kluczowych dzieł wybranych deweloperów (D. Crane, J. Carmack, F. Ueda, J. Blow, M. "Sos Sosowski" Kamiński); ukazanie różnorodnych strategii autorskich warunkujących gameplay pod względem technologicznym, producenckim, artystycznym i kulturowym,

- analiza gameplaya gier wybranych twórców w kontekście kształtowania poetyki serii (m.in. DOOM), dominant gatunkowych (m.in. Pitfall). Analizy dotyczą również określenia relacji między grami i ich inter- i transmedialnymi adaptacjami.

Zalecana literatura:

Aarseth E., The Game and its Name: What is a Game Auteur?, w: Visual Authorship: Creativity and Intentionality in Media, red. T. K. Grodal, B. Larsen, I. T. Laursen, Copenhagen 2005, s. 261-269.

Choczaj M., O adaptacji, ekranizacji, przekładzie intersemiotycznym i innych zmartwieniach teorii literatury, filmu i mediów, „Przestrzenie Teorii” 2011, nr 16, s. 11-39.

Garda M. B., Lewandowski B., „Indie games”: fenomen niezależnych gier komputerowych, Przegląd Kulturoznawczy 2011, nr 1 (9), s. 143-153.

Lopes A. C., Tavares P., Marques J. T., Approaches to authorship in video games:the director, the studio and the player, w: Confia Conference. Confia: 6th International Conference on Illustration and Animation, Barcelos 2018, s. 577-584.

Teoria autorska, w: A. Helman, J. Ostaszewski, Historia myśli filmowej. Podręcznik, Gdańsk 2010, s. 183-188.

Montfort N., Bogost I., Racing the Beam. The Atari Video Computer System, s. 99-117.

Mecheri D., The Works of Fumito Ueda. A Different Perspective on Video Games, Toulouse 2018, s. 105-166.

Filmografia:

Indie Game: The Movie (reż. J. Swirsky, L. Pajot, 2008)

PlayStation, Grounded: The Making of The Last of Us, https://youtu.be/yH5MgEbBOps (dostęp: 1.10.2022)

Ludografia:

Pitfall! (Activision, 1982)

DOOM (id Software, 1993)

Shadow of the Colossus (Team Ico, 2005)

Braid (Jonathan Blow, 2008)

McPixel (Sos Sosowski, 2012)

Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:

- potrafi wskazać przykłady autorów gier cyfrowych oraz ich kluczowych dzieł, a także posiada wiedzę o ewolucji postrzegania koncepcji autorstwa gier cyfrowych w kontekście historycznogrowym,

- potrafi w oparciu o perspektywę filmoznawczą i groznawczą przybliżyć kategorię autora gier wideo oraz określić jego specyfikę w odniesieniu do medium filmu, a także dysponuje narzędziami teoretycznymi umożliwiającymi podjęcie analizy gry pod kątem wskazania jej elementów autorskich,

- potrafi przytoczyć przykłady różnorodnych strategii autorskich w oparciu o uwarunkowania technologiczne, artystyczne, kulturowe lub producenckie,

- orientuje się w specyfice poetyk gier cyfrowych i potrafi opisywać środki interaktywnego wyrazu, które służą kształtowaniu efektu „autorskości” w grach, a także potrafi scharakteryzować te elementy gameplaya, które służą nawiązaniu relacji pomiędzy graczem a autorem,

- potrafi określić znaczenie reżysera, dyrektora kreatywnego lub głównego programisty w strukturach game development.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): student bardzo dobrze realizuje działania analityczne w odniesieniu do zagadnienia manifestacji osoby autora lub koncepcji autorskich w grach cyfrowych. Jego test zaliczeniowy (kolokwium pisemne) zawiera mniej niż 10% błędów.

dobry plus (+db; 4,5): student dobrze realizuje działania analityczne w odniesieniu do zagadnienia manifestacji osoby autora lub koncepcji autorskich w grach cyfrowych. Jego test zaliczeniowy (kolokwium pisemne) zawiera do 20% błędów.

dobry (db; 4,0): student zadowalająco realizuje działania analityczne w odniesieniu do zagadnienia manifestacji osoby autora lub koncepcji autorskich w grach cyfrowych. Jego test zaliczeniowy (kolokwium pisemne) zawiera do 30% błędów.

dostateczny plus (+dst; 3,5): student realizuje działania analityczne w odniesieniu do zagadnienia manifestacji osoby autora lub koncepcji autorskich w grach cyfrowych w sposób poprawny. Jego test zaliczeniowy (kolokwium pisemne) zawiera do 40% błędów.

dostateczny (dst; 3,0): student realizuje działania analityczne w odniesieniu do zagadnienia manifestacji osoby autora lub koncepcji autorskich w grach cyfrowych w sposób poprawny. Jego test zaliczeniowy (kolokwium pisemne) zawiera do 50% błędów.

niedostateczny (ndst; 2,0): student realizuje działania analityczne w odniesieniu do zagadnienia manifestacji osoby autora lub koncepcji autorskich w grach cyfrowych w sposób niedostateczny. Jego test zaliczeniowy (kolokwium pisemne) zawiera ponad 50% błędów.