Współczesne zjawiska i subkultury dewiacyjne

obowiązkowe

Pedagogika

I stopień

przekazanie wiedzy z zakresu podstawowych socjologicznych teorii dewiacji społecznej, rozwinięcie problematyki zagrożeń egzystencjalnych towarzyszących współczesnemu człowiekowi, ukazanie wpływu globalizacji i wielokulturowości na zmienność i relatywność norm społecznych i pojmowanie dewiacji społecznej, zapoznanie studentów ze współczesnymi zjawiskami i subkulturami dewiacyjnymi, zapoznanie z problemami z zakresu profilaktyki i resocjalizacji zjawisk i zachowań dewiacyjnych, rozwinięcie umiejętności zastosowania wybranych form i metod profilaktyki i resocjalizacji w odniesieniu do zjawisk i zachowań dewiacyjnych

III rok

Tak

W przypadku konieczności realizacji zajęć w formie zdalnej wykorzystanie platform internetowych, np. MS Teams, Moodle, umożliwiających ich prowadzenie w trybie on-line w czasie rzeczywistym. Dobór aktywności będzie uzależniony od treści kursu, potrzeb studentów i preferencji prowadzącego.

Informacje publikowane są w systemie USOS. Literatura jest dostępna w bibliotece oraz u osoby prowadzącej zajęcia. Materiały do zajęć będą udostępniane studentom w formie elektronicznej lub możliwe do pozyskania z zasobów biblioteki UAM.

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień

Wykład konwersatoryjny

Wykład problemowy

Dyskusja

Praca z tekstem

Uczenie problemowe (Problem-based learning)

Metoda ćwiczeniowa

Metoda warsztatowa

Demonstracje dźwiękowe i/lub video

Metody aktywizujące (np.: „burza mózgów”, technika analizy SWOT, technika drzewka decyzyjnego, metoda „kuli śniegowej”, konstruowanie „map myśli”)

Praca w grupach

Różnorodne metody aktywujące studentów z wykorzystaniem komputera i aplikacji multimedialnych.

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 16

Przygotowanie do zajęć 13

Czytanie wskazanej literatury 12

Przygotowanie pracy pisemnej, raportu, prezentacji, demonstracji, itp. 13

Przygotowanie projektu 8

Przygotowanie do egzaminu / zaliczenia 13

Pojęcie normy i dewiacji społecznej; historyczna i kulturowa zmienność

i relatywność norm społecznych.

Socjologiczne teorie dewiacji:

Teoria anomii

Teoria patologicznej adaptacji

Teoria strategii neutralizacji

Teoria symbolicznego interakcjonizmu

Teoria stygmatyzacji

Teoria zróżnicowanych powiązań

Teoria kontroli

Teoria dewiacji jako aktu wyboru

Subkultury dewiacyjne (geneza, rodzaje, rozwój i funkcjonowanie, uwarunkowania uczestnictwa)

Zjawiska dewiacyjne związane z życiem we współczesnym, globalnym świecie

i kulturze instant (m.in. tanoreksja, bigoreksja, zaburzenia odżywiania, uzależnienie od Internetu, sponsoring)

Strategie zapobiegania i eliminacji dewiacji społecznych (profilaktyka

i resocjalizacja)

Prezentacja projektów badawczych

przekazanie wiedzy z zakresu podstawowych socjologicznych teorii dewiacji społecznej, rozwinięcie problematyki zagrożeń egzystencjalnych towarzyszących współczesnemu człowiekowi, ukazanie wpływu globalizacji i wielokulturowości na zmienność i relatywność norm społecznych i pojmowanie dewiacji społecznej, zapoznanie studentów ze współczesnymi zjawiskami i subkulturami dewiacyjnymi, zapoznanie z problemami z zakresu profilaktyki i resocjalizacji zjawisk i zachowań dewiacyjnych, rozwinięcie umiejętności zastosowania wybranych form i metod profilaktyki i resocjalizacji w odniesieniu do zjawisk i zachowań dewiacyjnych

Aronson E., Człowiek – istota społeczna, Warszawa 2006.Becker Howard S., Outsiderzy. Studia z socjologii dewiacji społecznych. Warszawa 2009.

Climati C., Ekstremalne zabawy młodych, Kielce 2007.

Filipiak M. (red.), Subkultury młodzieżowe wczoraj i dziś, Tyczyn 2001.

Jędrzejko M., Zawirowany świat ponowoczesności W poszukiwaniu etiologii zaburzeń, dysfunkcji, zachowań kompulsywnych, ryzykownych i dewiacji, Warszawa-Milanówek 2015.

Jędrzejko M.,Janusz M., Walancik M., Zachowania ryzykowne i uzależnienia.Zjawisko i uwarunkowania, 2013.

Kojder A., Norma społeczna, [w:] Domański H., Kojder A., Koseła A. i in. (red.), Encyklopedia Socjologii, t. II, Warszawa 1999.

Kaliszewska K., Nadmierne używanie Internetu. Charakterystyka psychologiczna, Poznań 2007.

Kluz T., Zachowania dewiacyjne młodzieży w percepcji rówieśników. Studium pedagogiczno-psychologiczne, Toruń 2005.

Kurzępa J., Zagrożona niewinność: zakłócenia rozwoju seksualności współczesnej młodzieży, Kraków 2007.

Majchrzak P., Wybrane aspekty patologicznego użytkowania Internetu, [w:] Współczesne zagrożenia rozwojowe dzieci i młodzieży, A. Chudzik (red.), Łódź 2008.

Merton R. K., Teoria socjologiczna i struktura społeczna, Warszawa 2002. (rozdz. VI.-VII)

Muggleton D., Wewnątrz subkultury:ponowoczesne znaczenie stylu, Kraków 2004.

Pęczak M., Mały słownik subkultur młodzieżowych, Warszawa 1992.

Piotrowski P., Subkultury młodzieżowe: aspekty psychospołeczne, Warszawa 2003.

Podgórecki A., Zagadnienia patologii społecznej, Warszawa 1976.

Pospiszyl I., Patologie społeczne, Warszawa 2008.

Prejs B., Bunt nie przemija: bardzo podręczny słownik subkultur młodzieżowych, Warszawa 2010.

Prejs B., Subkultury młodzieżowe: bunt nie przemija, Katowice 2005.

Szacka B., Wprowadzenie do socjologii, Warszawa 2003.

(o kontroli społecznej)

Siemaszko A., Granice tolerancji. O teoriach zachowań dewiacyjnych. Warszawa 1993.

Sołtysiak T, Młodzież o podkulturach, Bydgoszcz 1993.

Urban B., Zachowania dewiacyjne młodzieży, Kraków 2000.

Wrzesień W., Krótka historia młodzieżowej subkulturowości, Warszawa 2013.

https://repozytorium.amu.edu.pl/bitstream/10593/20476/1/015%20JACEK%20MACHARSKI_%20TOMASZ%20GIZBERT-STUDNICKI%20RPEiS%2037%284%29%2C%201975.pdf

http://journals.pan.pl/Content/86765/PDF/Journal10276-Volume57_Issue2-06_paper.pdf

http://www.ssf.apsl.edu.pl/baza/wydawn/ssf07/kwapiszewski.pdf

https://journals.pan.pl/Content/86829/PDF/Journal10276-Volume57_Issue4-06_paper.pdf

Artykuły w czasopismach i Internecie wskazane przez prowadzącego konwersatoria

definiuje dewiację pozytywną i negatywną, wtórną i pierwotną, wymienia i charakteryzuje socjologiczne teorie dewiacji

rozumie i rozróżnia zagrożenia egzystencjalne towarzyszące współczesnemu człowiekowi

identyfikuje uwarunkowania predestynujące do uczestnictwa w subkulturach i przejawiania zjawisk dewiacyjnych

opracowuje scenariusz zajęć dla wybranej grupy młodzieży zagrożonej dewiacją

stosuje wybrane formy i metody profilaktyki i resocjalizacji, dobiera je adekwatnie do zjawisk dewiacyjnych

przygotowuje i prezentuje prezentację na temat wybranych subkultur i zjawisk dewiacyjnych

Jest otwarty i wrażliwy na różnorodność

i wielokulturowość, relatywność norm

Zapoznawanie się z literaturą przez studentów, dyskusja

(w grupie i podgrupach)

Zapoznawanie się z literaturą, dyskusja (w grupie

i podgrupach)

Literatura, własne poszukiwania studentów

i przygotowywanie przez nich prezentacji, która będzie oceniana przez prowadzącego

Literatura, własne poszukiwania studentów

i przygotowywanie przez nich prezentacji, która będzie oceniana przez prowadzącego

Literatura, własne poszukiwania studentów

i przygotowywanie przez nich prezentacji oraz scenariusza zajęć

Literatura, własne poszukiwania studentów

i przygotowywanie przez nich prezentacji oraz programu profilaktycznego

i/lub pomocowego – ocenianie przez prowadzącego

Literatura, własne poszukiwania studentów

i przygotowywanie przez nich prezentacji oraz scenariusza zajęć – ocenianie przez prowadzącego

Literatura, własne poszukiwania studentów

i przygotowywanie przez nich prezentacji oraz scenariusza zajęć – ocenianie przez prowadzącego

Przygotowanie w podgrupach projektów badawczych

i prezentacja na forum całej grupy

F- dyskusja podczas konwersatorium

P – zaliczenie pisemne

F- dyskusja podczas konwersatorium

P- zaliczenie pisemne

F- dyskusja podczas konwersatorium

P – zaliczenie pisemne, ocena prezentacji

F- dyskusja podczas konwersatorium

P – zaliczenie pisemne, ocena prezentacji

F- dyskusja podczas konwersatorium

P – zaliczenie pisemne, ocena prezentacji

i programu profilaktycznego

F- dyskusja podczas konwersatorium

P – zaliczenie pisemne, ocena prezentacji

i programu profilaktycznego

F- dyskusja podczas konwersatorium

P – zaliczenie pisemne, ocena prezentacji

i programu profilaktycznego

F- dyskusja podczas konwersatorium

P – zaliczenie pisemne, ocena prezentacji

i programu profilaktycznego

F – sprawdzenie umiejętności podczas konwersatorium, ocena projektu

kolokwium pisemne, prezentacja multimedialna. Możliwa jest forma zaliczenia – test z wykorzystaniem komputera i aplikacji multimedialnych.