Drukuj sylabusTeoretyczne podstawy poradnictwa i pomocy psychopedagogicznej
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | 11-TPPP-5PPP-n |
| Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
| Nazwa przedmiotu: | Teoretyczne podstawy poradnictwa i pomocy psychopedagogicznej |
| Jednostka: | Wydział Studiów Edukacyjnych |
| Grupy: |
E-learning - przedmioty Wydziału Studiów Edukacyjnych Moodle - przedmioty Szkoły Nauk Społecznych |
| Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
3.00
(w zależności od programu)
|
| Język prowadzenia: | język polski |
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
| Kierunek studiów: | pedagogika |
| Cele kształcenia: | • Scharakteryzowanie celów, form pomocy psychopedagogicznej, atrybucyjnych modeli pomocy. Analiza zaufania, podmiotowości i autonomii jednostki jako podstawowych kategorii w zakresie działań pomocowych. Zdefiniowanie i dokonanie deskrypcji podstawowych rodzajów pomocy psychopedagogicznej świadczonych w ramach działań poradniczych. Scharakteryzowanie głównych koncepcji poradnictwa (poradnictwo dyrektywne, dialogowe i liberalne) oraz ich konsekwencji dla praktyki poradniczej. Dokonanie opisu modeli działalności doradców. Wskazanie na rolę osobistej teorii pomagania i jej znaczenie dla indywidualnego rozwoju zawodowego. • Wskazanie na całożyciowy, holistyczny charakter poradnictwa. Ukazanie specyfiki poradnictwa w kontekście zmieniających się wzorów ludzkiego życia – modele poradnictwa: poradnictwo technologiczno-edukacyjne, życiowe i biograficzne. • Przekazanie wiedzy z zakresu propedeutyki poradoznawstawa. Zapoznanie studentów z głównymi kierunkami badań nad poradnictwem (kierunek pozytywistyczny, interpretatywny, emancypacyjno-krytyczny, postmodernistyczny) oraz omówienie genezy poradnictwa oraz głównych kierunków jego rozwoju w ujęciu historycznym. • Scharakteryzowanie poradnictwa jako działalności społecznej w kontekście kulturowym - dynamika przemian poradnictwa polskiego i europejskiego. Przedstawienie zjawiska eksplozji poradnictwa w Polsce w okresie transformacji społeczno-gospodarczych. Funkcje poradnictwa. • Omówienie roli poradnictwa w systemie edukacyjnym. Scharakteryzowanie dziedzin poradnictwa realizowanego w sieci oświatowej. Wskazanie na zindywidualizowany charakter świadczenia pomocy i realizowania funkcji doradczych wobec uczniów doświadczających sytuacji trudnych, krytycznych, problemów edukacyjnych i życiowych. • Wypracowanie umiejętności rozumienia specyfiki funkcji poradniczych realizowanych przez pedagoga w zróżnicowanych instytucjach pomocowych. Wskazanie na zasady etycznego postępowania w zakresie sprawowanych funkcji pomocowo-doradczych. • Rozwijanie umiejętności analizowania literatury naukowej z zakresu poradoznawstwa i poradnictwa oraz pomocy psychopedagogicznej |
| Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji: | Wiedza i umiejętności z zakresu pedagogiki lub dyscyplin pokrewnych realizowanych w ramach studiów licencjackich oraz z zakresu poradnictwa i pomocy psychopedagogicznej realizowanej w ramach I roku studiów II stopnia. |
| Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK: | wykład z elementami konwersatoryjnymi |
| Nakład pracy studenta (punkty ECTS): | 2 |
| Skrócony opis: |
Treści przedmiotu obejmują: Cele, formy pomocy, atrybucyjne modele pomocy. Rodzaje pomocy psychopedagogicznej świadczonych w ramach działań poradniczych. Główne psychologiczne koncepcje poradnictwa oraz ich konsekwencji dla praktyki poradniczej. Modele działalności doradców. Całożyciowy, holistyczny charakter poradnictwa. Główne kierunki badań nad poradnictwem. Geneza i rozwój poradnictwa. Poradnictwo jako działalność społeczna w kontekście kulturowym. Eksplozja poradnictwa w Polsce w okresie transformacji społeczno-gospodarczych. Funkcje poradnictwa. Dziedziny poradnictwa realizowanego w sieci oświatowej. |
| Pełny opis: |
Cele, formy pomocy, atrybucyjne modele pomocy. Zaufaniew działaniach pomocowych. Rodzaje pomocy psychopedagogicznej świadczonych w ramach działań poradniczych. Główne psychologiczne koncepcje poradnictwa (poradnictwo dyrektywne, dialogowe i liberalne) oraz ich konsekwencji dla praktyki poradniczej. Modele działalności doradców. Całożyciowy, holistyczny charakter poradnictwa. Specyfika poradnictwa w kontekście zmieniających się wzorów ludzkiego życia – modele poradnictwa: poradnictwo technologiczno-edukacyjne, życiowe i biograficzne. Główne kierunki badań nad poradnictwem (kierunek pozytywistyczny, interpretatywny, emancypacyjno-krytyczny, postmodernistyczny). Geneza i rozwój poradnictwa. Poradnictwo jako działalność społeczna w kontekście kulturowym - dynamika przemian poradnictwa polskiego i europejskiego. Eksplozja poradnictwa w Polsce w okresie transformacji społeczno-gospodarczych. Funkcje poradnictwa. Rola poradnictwa w systemie edukacyjnym. Dziedziny poradnictwa realizowanego w sieci oświatowej. |
| Literatura: |
• Literatura obowiązkowa: • Murgatroyd S., Poradnictwo i pomoc. Poznań 2000. • Kargulowa A. (1996), Przeciw bezradności. Nurty – opcje – kontrowersje w poradnictwie i poradoznawstwie. Wrocław • Kargulowa A. (2005), O teorii i praktyce poradnictwa. Warszawa • Kargulowa A. (2007), Pomoc przez porady. Statyczna versus procesualna struktura poradnictwa w przestrzeni życia społecznego , w: Marynowicz-Hetka E. (red.), Pedagogika społeczna. Podręcznik akademicki, tom 2, Warszawa • Malewski M. (2003), Poradnictwo wobec zmieniających się wzorów ludzkiego życia, w: Wojtasik B., Kargulowa A. (red.), Doradca – profesja , pasja, powołanie. Warszawa • Piorunek M. (red) Poradnictwo. Kolejne przybliżenia.Toruń 2011 • Piorunek M. Pomoc psychopedagogiczna w szkole. Przyczynki do teoretycznej refleksji o modelu doradztwa szkolnego (w) Plewka Cz.: Ku dobrej szkole. Cywilizacyjne dylematy współczesnej edukacji.Tom 1. Radom, 2009. • Literatura uzupełniająca: • Egan G., Kompetentne pomaganie. Poznań 2002. • Hajduk D, Hajduk E.(2008). O pomocy skutecznej i nieskutecznej. Zielona Góra • Kargulowa A. /red/, (2009), Poradoznawstwo. Kontynuacja dyskursu. Warszawa • Piorunek M. (red) Pomoc – wsparcie społeczne – poradnictwo. Od teorii do praktyki.Toruń 2010 • Sęk H. (1993): Społeczna psychologia kliniczna, Warszawa • Piorunek M. (2000): Interwencja i wsparcie społeczne w przebiegu biografii jednostkowej – opinie, potrzeby, bariery korzystania z pomocy profesjonalnej /w/ Gapik.L. Postępy psychoterapii. T.III Koncepcje i badania, Poznań • Piorunek M. (red): Dymensje poradnictwa I wsparcia społecznego, w perspektywie interdyscyplinarnej, Poznań 2015 • Piorunek M. (red.): Społeczne I jednostkowe konteksty pomocy, wsparcia społecznego I poradnictwa, Poznań 2018 |
| Efekty uczenia się: |
Student/studentka: Definiuje i dokonuje deskrypcji podstawowych kategorii teoretycznych związanych z pomocą psychopedagogiczną, atrybucyjnych modeli pomocy, rodzajów pomocy psychopedagogicznej świadczonych w ramach działań poradniczych. Charakteryzuje główne psychologiczne koncepcje poradnictwa oraz ich konsekwencji dla praktyki poradniczej. Dokonuje opisu modeli działalności doradców. Rozumie rolę osobistej teorii pomagania i jej znaczenie dla indywidualnego rozwoju zawodowego. Wskazuje na całożyciowy, holistyczny charakter poradnictwa. Rozumie specyfikę całożyciowego poradnictwa. Charakteryzuje modele poradnictwa w kontekście zmieniających się wzorców ludzkiego życia. Rozróżnia i charakteryzuje główne kierunki badań nad poradnictwem oraz jego genezę i kierunki rozwoju w ujęciu historycznym. Charakteryzuje poradnictwo jako działalność społeczną oraz wskazuje na dynamikę przemian poradnictwa. Dostrzega i charakteryzuje procesy żywiołowego rozwoju poradnictwa w Polsce w okresie transformacji społeczno-gospodarczych. Wskazuje na funkcje poradnictwa. Charakteryzuje rolę poradnictwa w systemie edukacyjnym. Dokonuje rozróżnienia i deskrypcji dziedzin poradnictwa realizowanego w systemie edukacyjnym. Wskazuje na zindywidualizowany charakter świadczenia pomocy i realizowania funkcji doradczych wobec uczniów. Wskazuje na specyfikę funkcji poradniczych realizowanych przez pedagoga. Wskazuje na zasady etycznego postępowania w działalności poradniczej. |
| Metody i kryteria oceniania: |
egzamin pisemny 4. Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM: bardzo dobry (bdb; 5,0): dobry plus (+db; 4,5): dobry (db; 4,0): dostateczny plus (+dst; 3,5): dostateczny (dst; 3,0): niedostateczny (ndst; 2,0): |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2020/2021" (zakończony)
| Okres: | 2020-10-01 - 2021-02-28 |
 
PN WT ŚR CZ PT |
| Typ zajęć: |
Wykład, 8 godzin
|
|
| Koordynatorzy: | Joanna Nawój-Połoczańska | |
| Prowadzący grup: | Magdalena Piorunek | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Wykład - Egzamin |
|
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
| Skrócony opis: |
Treści przedmiotu obejmują: Cele, formy pomocy, atrybucyjne modele pomocy. Rodzaje pomocy psychopedagogicznej świadczonych w ramach działań poradniczych. Główne psychologiczne koncepcje poradnictwa oraz ich konsekwencji dla praktyki poradniczej. Modele działalności doradców. Całożyciowy, holistyczny charakter poradnictwa. Główne kierunki badań nad poradnictwem. Geneza i rozwój poradnictwa. Poradnictwo jako działalność społeczna w kontekście kulturowym. Eksplozja poradnictwa w Polsce w okresie transformacji społeczno-gospodarczych. Funkcje poradnictwa. Dziedziny poradnictwa realizowanego w sieci oświatowej. |
|
| Pełny opis: |
Cele, formy pomocy, atrybucyjne modele pomocy. Zaufaniew działaniach pomocowych. Rodzaje pomocy psychopedagogicznej świadczonych w ramach działań poradniczych. Główne psychologiczne koncepcje poradnictwa (poradnictwo dyrektywne, dialogowe i liberalne) oraz ich konsekwencji dla praktyki poradniczej. Modele działalności doradców. Całożyciowy, holistyczny charakter poradnictwa. Specyfika poradnictwa w kontekście zmieniających się wzorów ludzkiego życia – modele poradnictwa: poradnictwo technologiczno-edukacyjne, życiowe i biograficzne. Główne kierunki badań nad poradnictwem (kierunek pozytywistyczny, interpretatywny, emancypacyjno-krytyczny, postmodernistyczny). Geneza i rozwój poradnictwa. Poradnictwo jako działalność społeczna w kontekście kulturowym - dynamika przemian poradnictwa polskiego i europejskiego. Eksplozja poradnictwa w Polsce w okresie transformacji społeczno-gospodarczych. Funkcje poradnictwa. Rola poradnictwa w systemie edukacyjnym. Dziedziny poradnictwa realizowanego w sieci oświatowej. |
|
| Literatura: |
Literatura obowiązkowa: • Murgatroyd S., Poradnictwo i pomoc. Poznań 2000. • Kargulowa A. (1996), Przeciw bezradności. Nurty – opcje – kontrowersje w poradnictwie i poradoznawstwie. Wrocław • Kargulowa A. (2005), O teorii i praktyce poradnictwa. Warszawa • Kargulowa A. (2007), Pomoc przez porady. Statyczna versus procesualna struktura poradnictwa w przestrzeni życia społecznego , w: Marynowicz-Hetka E. (red.), Pedagogika społeczna. Podręcznik akademicki, tom 2, Warszawa • Malewski M. (2003), Poradnictwo wobec zmieniających się wzorów ludzkiego życia, w: Wojtasik B., Kargulowa A. (red.), Doradca – profesja , pasja, powołanie. Warszawa • Piorunek M. (red) Poradnictwo. Kolejne przybliżenia.Toruń 2011 • Piorunek M. Pomoc psychopedagogiczna w szkole. Przyczynki do teoretycznej refleksji o modelu doradztwa szkolnego (w) Plewka Cz.: Ku dobrej szkole. Cywilizacyjne dylematy współczesnej edukacji.Tom 1. Radom, 2009. • Literatura uzupełniająca: • Egan G., Kompetentne pomaganie. Poznań 2002. • Hajduk D, Hajduk E.(2008). O pomocy skutecznej i nieskutecznej. Zielona Góra • Kargulowa A. /red/, (2009), Poradoznawstwo. Kontynuacja dyskursu. Warszawa • Piorunek M. (red) Pomoc – wsparcie społeczne – poradnictwo. Od teorii do praktyki.Toruń 2010 • Sęk H. (1993): Społeczna psychologia kliniczna, Warszawa • Piorunek M. (2000): Interwencja i wsparcie społeczne w przebiegu biografii jednostkowej – opinie, potrzeby, bariery korzystania z pomocy profesjonalnej /w/ Gapik.L. Postępy psychoterapii. T.III Koncepcje i badania, Poznań • Piorunek M. (red): Dymensje poradnictwa I wsparcia społecznego, w perspektywie interdyscyplinarnej, Poznań 2015 • Piorunek M. (red.): Społeczne I jednostkowe konteksty pomocy, wsparcia społecznego I poradnictwa, Poznań 2018 |
|
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2021/2022" (zakończony)
| Okres: | 2021-10-01 - 2022-02-23 |
PN WT ŚR CZ PT |
| Typ zajęć: |
Wykład, 8 godzin
|
|
| Koordynatorzy: | Joanna Nawój-Połoczańska | |
| Prowadzący grup: | Magdalena Piorunek | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Wykład - Egzamin |
|
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
| Skrócony opis: |
Treści przedmiotu obejmują: Cele, formy pomocy, atrybucyjne modele pomocy. Rodzaje pomocy psychopedagogicznej świadczonych w ramach działań poradniczych. Główne psychologiczne koncepcje poradnictwa oraz ich konsekwencji dla praktyki poradniczej. Modele działalności doradców. Całożyciowy, holistyczny charakter poradnictwa. Główne kierunki badań nad poradnictwem. Geneza i rozwój poradnictwa. Poradnictwo jako działalność społeczna w kontekście kulturowym. Eksplozja poradnictwa w Polsce w okresie transformacji społeczno-gospodarczych. Funkcje poradnictwa. Dziedziny poradnictwa realizowanego w sieci oświatowej. |
|
| Pełny opis: |
Cele, formy pomocy, atrybucyjne modele pomocy. Zaufaniew działaniach pomocowych. Rodzaje pomocy psychopedagogicznej świadczonych w ramach działań poradniczych. Główne psychologiczne koncepcje poradnictwa (poradnictwo dyrektywne, dialogowe i liberalne) oraz ich konsekwencji dla praktyki poradniczej. Modele działalności doradców. Całożyciowy, holistyczny charakter poradnictwa. Specyfika poradnictwa w kontekście zmieniających się wzorów ludzkiego życia – modele poradnictwa: poradnictwo technologiczno-edukacyjne, życiowe i biograficzne. Główne kierunki badań nad poradnictwem (kierunek pozytywistyczny, interpretatywny, emancypacyjno-krytyczny, postmodernistyczny). Geneza i rozwój poradnictwa. Poradnictwo jako działalność społeczna w kontekście kulturowym - dynamika przemian poradnictwa polskiego i europejskiego. Eksplozja poradnictwa w Polsce w okresie transformacji społeczno-gospodarczych. Funkcje poradnictwa. Rola poradnictwa w systemie edukacyjnym. Dziedziny poradnictwa realizowanego w sieci oświatowej. |
|
| Literatura: |
Literatura obowiązkowa: • Murgatroyd S., Poradnictwo i pomoc. Poznań 2000. • Kargulowa A. (1996), Przeciw bezradności. Nurty – opcje – kontrowersje w poradnictwie i poradoznawstwie. Wrocław • Kargulowa A. (2005), O teorii i praktyce poradnictwa. Warszawa • Kargulowa A. (2007), Pomoc przez porady. Statyczna versus procesualna struktura poradnictwa w przestrzeni życia społecznego , w: Marynowicz-Hetka E. (red.), Pedagogika społeczna. Podręcznik akademicki, tom 2, Warszawa • Malewski M. (2003), Poradnictwo wobec zmieniających się wzorów ludzkiego życia, w: Wojtasik B., Kargulowa A. (red.), Doradca – profesja , pasja, powołanie. Warszawa • Piorunek M. (red) Poradnictwo. Kolejne przybliżenia.Toruń 2011 • Piorunek M. Pomoc psychopedagogiczna w szkole. Przyczynki do teoretycznej refleksji o modelu doradztwa szkolnego (w) Plewka Cz.: Ku dobrej szkole. Cywilizacyjne dylematy współczesnej edukacji.Tom 1. Radom, 2009. • Literatura uzupełniająca: • Egan G., Kompetentne pomaganie. Poznań 2002. • Hajduk D, Hajduk E.(2008). O pomocy skutecznej i nieskutecznej. Zielona Góra • Kargulowa A. /red/, (2009), Poradoznawstwo. Kontynuacja dyskursu. Warszawa • Piorunek M. (red) Pomoc – wsparcie społeczne – poradnictwo. Od teorii do praktyki.Toruń 2010 • Sęk H. (1993): Społeczna psychologia kliniczna, Warszawa • Piorunek M. (2000): Interwencja i wsparcie społeczne w przebiegu biografii jednostkowej – opinie, potrzeby, bariery korzystania z pomocy profesjonalnej /w/ Gapik.L. Postępy psychoterapii. T.III Koncepcje i badania, Poznań • Piorunek M. (red): Dymensje poradnictwa I wsparcia społecznego, w perspektywie interdyscyplinarnej, Poznań 2015 • Piorunek M. (red.): Społeczne I jednostkowe konteksty pomocy, wsparcia społecznego I poradnictwa, Poznań 2018 |
|
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2022/2023" (zakończony)
| Okres: | 2022-10-01 - 2023-02-26 |
PN WT ŚR CZ PT |
| Typ zajęć: |
Wykład, 8 godzin
|
|
| Koordynatorzy: | Joanna Nawój-Połoczańska | |
| Prowadzący grup: | Magdalena Piorunek | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Wykład - Egzamin |
|
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
| Skrócony opis: |
Treści przedmiotu obejmują: Cele, formy pomocy, atrybucyjne modele pomocy. Rodzaje pomocy psychopedagogicznej świadczonych w ramach działań poradniczych. Główne psychologiczne koncepcje poradnictwa oraz ich konsekwencji dla praktyki poradniczej. Modele działalności doradców. Całożyciowy, holistyczny charakter poradnictwa. Główne kierunki badań nad poradnictwem. Geneza i rozwój poradnictwa. Poradnictwo jako działalność społeczna w kontekście kulturowym. Eksplozja poradnictwa w Polsce w okresie transformacji społeczno-gospodarczych. Funkcje poradnictwa. Dziedziny poradnictwa realizowanego w sieci oświatowej. |
|
| Pełny opis: |
Cele, formy pomocy, atrybucyjne modele pomocy. Zaufaniew działaniach pomocowych. Rodzaje pomocy psychopedagogicznej świadczonych w ramach działań poradniczych. Główne psychologiczne koncepcje poradnictwa (poradnictwo dyrektywne, dialogowe i liberalne) oraz ich konsekwencji dla praktyki poradniczej. Modele działalności doradców. Całożyciowy, holistyczny charakter poradnictwa. Specyfika poradnictwa w kontekście zmieniających się wzorów ludzkiego życia – modele poradnictwa: poradnictwo technologiczno-edukacyjne, życiowe i biograficzne. Główne kierunki badań nad poradnictwem (kierunek pozytywistyczny, interpretatywny, emancypacyjno-krytyczny, postmodernistyczny). Geneza i rozwój poradnictwa. Poradnictwo jako działalność społeczna w kontekście kulturowym - dynamika przemian poradnictwa polskiego i europejskiego. Eksplozja poradnictwa w Polsce w okresie transformacji społeczno-gospodarczych. Funkcje poradnictwa. Rola poradnictwa w systemie edukacyjnym. Dziedziny poradnictwa realizowanego w sieci oświatowej. |
|
| Literatura: |
Literatura obowiązkowa: • Murgatroyd S., Poradnictwo i pomoc. Poznań 2000. • Kargulowa A. (1996), Przeciw bezradności. Nurty – opcje – kontrowersje w poradnictwie i poradoznawstwie. Wrocław • Kargulowa A. (2005), O teorii i praktyce poradnictwa. Warszawa • Kargulowa A. (2007), Pomoc przez porady. Statyczna versus procesualna struktura poradnictwa w przestrzeni życia społecznego , w: Marynowicz-Hetka E. (red.), Pedagogika społeczna. Podręcznik akademicki, tom 2, Warszawa • Malewski M. (2003), Poradnictwo wobec zmieniających się wzorów ludzkiego życia, w: Wojtasik B., Kargulowa A. (red.), Doradca – profesja , pasja, powołanie. Warszawa • Piorunek M. (red) Poradnictwo. Kolejne przybliżenia.Toruń 2011 • Piorunek M. Pomoc psychopedagogiczna w szkole. Przyczynki do teoretycznej refleksji o modelu doradztwa szkolnego (w) Plewka Cz.: Ku dobrej szkole. Cywilizacyjne dylematy współczesnej edukacji.Tom 1. Radom, 2009. • Literatura uzupełniająca: • Egan G., Kompetentne pomaganie. Poznań 2002. • Hajduk D, Hajduk E.(2008). O pomocy skutecznej i nieskutecznej. Zielona Góra • Kargulowa A. /red/, (2009), Poradoznawstwo. Kontynuacja dyskursu. Warszawa • Piorunek M. (red) Pomoc – wsparcie społeczne – poradnictwo. Od teorii do praktyki.Toruń 2010 • Sęk H. (1993): Społeczna psychologia kliniczna, Warszawa • Piorunek M. (2000): Interwencja i wsparcie społeczne w przebiegu biografii jednostkowej – opinie, potrzeby, bariery korzystania z pomocy profesjonalnej /w/ Gapik.L. Postępy psychoterapii. T.III Koncepcje i badania, Poznań • Piorunek M. (red): Dymensje poradnictwa I wsparcia społecznego, w perspektywie interdyscyplinarnej, Poznań 2015 • Piorunek M. (red.): Społeczne I jednostkowe konteksty pomocy, wsparcia społecznego I poradnictwa, Poznań 2018 |
|
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/2024" (zakończony)
| Okres: | 2023-10-01 - 2024-02-25 |
PN WT ŚR CZ PT |
| Typ zajęć: |
Wykład, 8 godzin
|
|
| Koordynatorzy: | Joanna Nawój-Połoczańska | |
| Prowadzący grup: | Magdalena Piorunek | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: |
Przedmiot -
Egzamin
Wykład - Egzamin |
|
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
|
| Skrócony opis: |
Treści przedmiotu obejmują: Cele, formy pomocy, atrybucyjne modele pomocy. Rodzaje pomocy psychopedagogicznej świadczonych w ramach działań poradniczych. Główne psychologiczne koncepcje poradnictwa oraz ich konsekwencji dla praktyki poradniczej. Modele działalności doradców. Całożyciowy, holistyczny charakter poradnictwa. Główne kierunki badań nad poradnictwem. Geneza i rozwój poradnictwa. Poradnictwo jako działalność społeczna w kontekście kulturowym. Eksplozja poradnictwa w Polsce w okresie transformacji społeczno-gospodarczych. Funkcje poradnictwa. Dziedziny poradnictwa realizowanego w sieci oświatowej. |
|
| Pełny opis: |
Cele, formy pomocy, atrybucyjne modele pomocy. Zaufaniew działaniach pomocowych. Rodzaje pomocy psychopedagogicznej świadczonych w ramach działań poradniczych. Główne psychologiczne koncepcje poradnictwa (poradnictwo dyrektywne, dialogowe i liberalne) oraz ich konsekwencji dla praktyki poradniczej. Modele działalności doradców. Całożyciowy, holistyczny charakter poradnictwa. Specyfika poradnictwa w kontekście zmieniających się wzorów ludzkiego życia – modele poradnictwa: poradnictwo technologiczno-edukacyjne, życiowe i biograficzne. Główne kierunki badań nad poradnictwem (kierunek pozytywistyczny, interpretatywny, emancypacyjno-krytyczny, postmodernistyczny). Geneza i rozwój poradnictwa. Poradnictwo jako działalność społeczna w kontekście kulturowym - dynamika przemian poradnictwa polskiego i europejskiego. Eksplozja poradnictwa w Polsce w okresie transformacji społeczno-gospodarczych. Funkcje poradnictwa. Rola poradnictwa w systemie edukacyjnym. Dziedziny poradnictwa realizowanego w sieci oświatowej. |
|
| Literatura: |
Literatura obowiązkowa: • Murgatroyd S., Poradnictwo i pomoc. Poznań 2000. • Kargulowa A. (1996), Przeciw bezradności. Nurty – opcje – kontrowersje w poradnictwie i poradoznawstwie. Wrocław • Kargulowa A. (2005), O teorii i praktyce poradnictwa. Warszawa • Kargulowa A. (2007), Pomoc przez porady. Statyczna versus procesualna struktura poradnictwa w przestrzeni życia społecznego , w: Marynowicz-Hetka E. (red.), Pedagogika społeczna. Podręcznik akademicki, tom 2, Warszawa • Malewski M. (2003), Poradnictwo wobec zmieniających się wzorów ludzkiego życia, w: Wojtasik B., Kargulowa A. (red.), Doradca – profesja , pasja, powołanie. Warszawa • Piorunek M. (red) Poradnictwo. Kolejne przybliżenia.Toruń 2011 • Piorunek M. Pomoc psychopedagogiczna w szkole. Przyczynki do teoretycznej refleksji o modelu doradztwa szkolnego (w) Plewka Cz.: Ku dobrej szkole. Cywilizacyjne dylematy współczesnej edukacji.Tom 1. Radom, 2009. • Literatura uzupełniająca: • Egan G., Kompetentne pomaganie. Poznań 2002. • Hajduk D, Hajduk E.(2008). O pomocy skutecznej i nieskutecznej. Zielona Góra • Kargulowa A. /red/, (2009), Poradoznawstwo. Kontynuacja dyskursu. Warszawa • Piorunek M. (red) Pomoc – wsparcie społeczne – poradnictwo. Od teorii do praktyki.Toruń 2010 • Sęk H. (1993): Społeczna psychologia kliniczna, Warszawa • Piorunek M. (2000): Interwencja i wsparcie społeczne w przebiegu biografii jednostkowej – opinie, potrzeby, bariery korzystania z pomocy profesjonalnej /w/ Gapik.L. Postępy psychoterapii. T.III Koncepcje i badania, Poznań • Piorunek M. (red): Dymensje poradnictwa I wsparcia społecznego, w perspektywie interdyscyplinarnej, Poznań 2015 • Piorunek M. (red.): Społeczne I jednostkowe konteksty pomocy, wsparcia społecznego I poradnictwa, Poznań 2018 |
|
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
