Relaks i wizualizacja w socjoterapii

obowiązkowe

Pedagogika, Socjoterapia i Promocja Zdrowia

II stopień

1) pogłębienie i uporządkowanie wiedzy z zakresu istniejących koncepcji stresu;

2) pogłębienie i uporządkowanie wiedzy z zakresu poznawczych i behawioralnych sposobów radzenia sobie ze stresem;

3) rozwinięcie świadomości zależności między stosowanymi metodami i technikami pracy a dynamiką funkcjonowania grupy;

4) integrowanie wiedzy teoretycznej i praktycznej dotyczącej fizjologicznych, psychologicznych oraz rozwojowych podstawy relaksacji i wizualizacji, jako propozycji działań terapeutyczno-korekcyjnych i rozwijających zasoby;

5) przekazanie wiedzy z zakresu prowadzenia zajęć socjoterapeutycznych z wykorzystaniem metod relaksacji i wizualizacji;

6) wykształcenie pogłębionej umiejętności prowadzenia treningu autogennego Schulza i jego modyfikacji w pracy z osobami dorosłym, dziećmi i młodzieżą;

7) wykształcenie pogłębionej umiejętności wykorzystania relaksacji progresywnej Jacobsona i jego modyfikacji w pracy z osobami dorosłym, dziećmi i młodzieżą;

8) wykształcenie pogłębionej umiejętności wykorzystania technik wizualizacyjnych i jego modyfikacji w pracy z osobami dorosłym, dziećmi i młodzieżą;

9) ukształtowanie umiejętności projektowania sesji relaksacyjno-koncentrujących i terapeutyczno-korekcyjnych;

10) rozwinięcie umiejętności twórczego wykorzystywania w pracy socjoterapeutycznej metod relaksacyjnych i wizualizacyjnych;

11) rozwinięcie świadomości nieustannego doskonalenia warsztatu pracy socjoterapeuty;

II rok

Wiedza z zakresu dydaktyki i psychologii rozwoju człowieka.

Osoba prowadząca/ syllabus

Wykład konwersatoryjny,

Metoda warsztatowa,

Metoda ćwiczeniowa,

Demonstracje dźwiękowe i/lub video

1

Najważniejsze koncepcje stresu i sposoby radzenia sobie z nim.

Cele oddziaływań socjoterapeutycznych i źródła zmiany w socjoterapii.

Metody i techniki pracy, a dynamika funkcjonowania grupy i fazy procesu socjoterapeutycznego.

Klasyczne metody relaksu. Podstawy fizjologiczne, psychologiczne, rozwojowe relaksu i wizualizacji, uzasadnienie do stosowania w socjoterapii.

Relaksacja i wizualizacja jako propozycja działań terapeutyczno-korekcyjnych i rozwijających zasoby.

Techniki relaksu i wizualizacji - schemat, zasady, przykłady wykorzystania w pracy z osobami dorosłym, dziećmi i młodzieżą (trening autogenny Schulza, relaksacja progresywna Jacobsona i ich modyfikacje, techniki relaksacyjno-medytacyjne, techniki wizualizacyjne: wizualizacje tematyczne, wizualizacje w pracy nad problemem).

Student:

1) uzyskuje podstawową wiedzę na temat: fizjologicznych, psychologicznych i społecznych aspektów stresu i radzenia sobie z nim; miejsca relaksacji i wizualizacji w procesie socjoterapeutycznym, korekcyjno-kompensacyjnym i dydaktyczno-wychowawczym; wybranych technik relaksacyjnych i wizualizacyjnych; obowiązujących zasad i reguł relaksacji i wizualizacji; przeciwwskazań w wykorzystaniu poznanych metod;

2) rozumie: istotę związku między funkcjonowaniem ciała i umysłu; znaczenie i wpływ zajęć relaksacyjnych na proces socjoterapeutyczny; specyfikę wybranych metod relaksu i wizualizacji; różnicę między wybranymi metodami i technikami;

3) posiada umiejętność: prawidłowego posługiwania się pojęciami i terminami z zakresu relaksacji i wizualizacji; poprawnego wykorzystywania odpowiednich metod i technik relaksu i wizualizacji; zaprojektowania i przeprowadzenia zajęcia relaksacyjno-koncentrujących i terapeutyczno-korekcyjnych

Bilikiewicz, T. (1976). Psychoterapia w praktyce ogólnolekarskiej. Warszwa: PZWL

Cavallier P., F., (1994). Wizualizacja. Od obrazu do działania. Poznań: DOM WYDAWNICZY REBIS

Day, J. (1997). Twórcza wizualizacja dla dzieci. Poznań: ZYSK I S-ka

Dąbrowska - Jabłońska I., (2006). Terapia dzieci i młodzieży. Kraków: IMPULS

Heszen, I., Sęk, H. (2008). Psychologia zdrowia. Warszawa: PWN

Grochmal, S. (1979). Teoria i metodyka ćwiczeń relaksowo-koncentrujących. Warszawa: PZWL

Kosslyn, S., Rosenberg, R. (2006). Psychologia. Mózg. Człowiek. Świat. Kraków: Znak

Matyja, A. (2005). Metody i techniki stosowane w socjoterapii. W: Publikacje edukacyjne. Nr 4.

Sawicka, K. (2004). Formy aktywności w grupie socjoterapeutycznej. W: REMEDIUM (VII/VIII)

Robbins, E.; Davis, M; Matthew McKay, M. (2007). Jak zwalczyć stres i osiągnąć pełen relaks? Gliwice: Helion

Teml, H. (1997). Relaks w nauczaniu. Warszawa: WSiP

Vopel, K. (2004). Latający dywan - łatwiejsza nauka dzięki odprężeniu. Kielce: JEDNOŚĆ

Po zakończeniu kursu student:

- ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat fizjologicznych, psychologicznych i społecznych aspektów stresu;

- ma pogłębioną i uporządkowaną wiedzę na temat poznawczych i behawioralnych sposobów radzenia sobie ze stresem;

- precyzyjnie wyjaśnia istotę związku między funkcjonowaniem ciała i umysłu;

- w sposób klarowny i spójny wyjaśnia znaczenie i wpływ zajęć relaksacyjnych na proces socjoterapeutyczny;

- w sposób uporządkowany charakteryzuje specyfikę wybranych metod relaksacji i wizualizacji oraz wskazuje różnicę między wybranymi metodami i technikami;

- twórczo projektuje zajęcia relaksacyjno-koncentrujące i terapeutyczno-korekcyjne;

- posiada pogłębioną umiejętność poprawnego wykorzystywania podczas zajęć socjoterapeutycznych odpowiednich metod i technik relaksacji i wizualizacji, stosując obowiązujące zasady i reguły relaksacji i wizualizacji, z uwzględnieniem przeciwwskazań w ich wykorzystaniu;

Ocena samodzielnie zaprojektowanej sesji relaksacyjno- wizualizacyjnej

Sprawdzenie poprzez obserwację i nadzór umiejętności metodycznych podczas ćwiczeń

5.0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

3.5 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami

3.0 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami

2.0 – niezadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne