Praktyczna nauka języka angielskiego, gramatyka

Foley, M. and D. Hall. 2012. My Grammar Lab. Advanced. Pearson Education/Longman.

Bourke, K. 2003. Test It, Fix It: English Verbs and Tenses. Intermediate. Oxford: OUP.

Carter, R, and McCarthy, M. 2006. Cambridge Grammar of English. A Comprehensive Guide. Cambridge: CUP.

Foley, M. and D. Hall. 2003. Longman Advanced Learners’ Grammar. Longman.

French, A. 2003. CAE Testbuilder. Tests that Teach. Oxford: Macmillan.

Hewings, M. 2006. Advanced Grammar in Use. Second Edition. Cambridge: CUP.

Hurford, J. 2000. Grammar. A Student’s Guide. Cambridge: CUP.

Kenny, N. and P. Sunderland. 2001. CAE Practice Tests. Longman.

Matasek, M. 1997. English Advanced Vocabulary and Structure Practice. Altravox Press.

Scheffler, P. 2004. Repetytorium gramatyczne: język angielski. Wydawnictwo LektorKlett.

Swan, M. 2005. Practical English Usage. Second Edition. Oxford: OUP.

Vince, M. 2008. Macmillan English Grammar In Context. Advanced. Macmillan.

Woolard, G. 1999. Grammar with Laughter. Thomson.

Egzamin z praktycznej znajomości języka angielskiego po dwóch semestrach nauki, składający się z części pisemnej - akapit i test gramatyczno-leksykalny oraz części ustnej - rozmowa z komisją egzaminacyjną na zadany temat. Studenci odpowiadają na pytania, które zostały im wcześniej przedstawione przez prowadzących zajęcia. Egzamin ustny PNJA na I roku sprawdza następujące sprawności językowe: wymowę (dystynktywne brytyjskie lub amerykańskie cechy), poprawność gramatyczna wypowiedzi ustnej, słownictwo, logiczność i płynność wypowiedzi. Studenci musza uzyskać co najmniej 60% z każdego komponentu aby pomyślnie zdać egzamin PNJA.

Skala ocen:

• bardzo dobry (bdb; 5,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty;

• dobry plus (+db; 4,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty z pewnymi błędami lub nieścisłościami;

• dobry (db; 4,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów;

• dostateczny plus (+dst; 3,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych istotnych aspektów lub z istotnymi nieścisłościami;

• dostateczny (dst; 3,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami;

• niedostateczny (ndst; 2,0): brak osiągnięcia przez studenta zakładanych efektów kształcenia.