Visual Research in Practice

1. Historia i współczesność badań wizualnych – metodologie i narzędzia

2. Badania wizualne w praktyce kulturoznawczej – zadania i środki

3. Analiza i interpretacja danych wizualnych – charakterystyka i klasyfikacje materiału wizualnego (konwencje wizualne)

4. Dokumentowanie jako praktyka społeczna i narzędzie badawcze

5. Metody wizualne w projektach partycypacyjnych – współpraca i uczestnictwo

6. Etyka badacza – kulturowe i prawne aspekty prowadzenia badań wizualnych

7. Przygotowanie projektu badawczego – metodologie i narzędzia

8. Współczesne technologie wizualne – warsztat fotograficzny i filmowy

9. Opracowywanie materiału wizualnego w programach graficznych – warsztat cyfrowy

10. Przygotowywanie raportu z badań wizualnych

11. Prezentacja badań wizualnych

Celem przedmiotu jest rozwinięcie umiejętności prowadzenia badań kulturoznawczych w oparciu o jakościowe badania wizualne, przekazanie wiedzy o podstawowych koncepcjach metodologicznych związanych ze współczesnym wykorzystaniem badań wizualnych,

rozwinięcie umiejętności interpretowania danych wizualnych w kontekście badań kulturoznawczych (analiza źródeł ikonograficznych, fotografii, materiału wideo), przekazanie wiedzy o technicznych aspektach wykorzystywania metod wizualnych w badaniach (konwencje wizualne, posługiwanie się aparatem fotograficznym i kamerą wideo), wdrożenie do prowadzenia badań z wykorzystaniem materiału wizualnego (dokumentacja, badania uczestniczące)

wyrobienie krytycznej perspektywy wobec zjawisk współczesnej kultury wizualnej, zapoznanie z etycznymi i prawnymi problemami związanymi z prowadzeniem badań wizualnych (wykorzystanie materiału znalezionego, prawa autorskie, prawo do prywatności i wizerunku), przygotowanie do przeprowadzenia własnego projektu badawczego.

Badania wizualne w praktyce. Antologia tekstów, red. M.Frąckowiak, K. Olechnicki, Fundacja Bęc zmiana, Warszawa 2011

Banks M., Materiały wizualne w badaniach jakościowych, PWN, Warszawa 2009

Drozdowski R., Krajewski M., Za fotografię! W stronę radykalnego programu socjologii wizualnej, Fundacja Bęc Zmiana, Warszawa 2010.

Hirsch M., Family Frames, Harvard Univ. Press 2002.

Kuhn A., Family Secrets, Verso, London 2002.

Mitchell W.J.T., The Reconfigured Eye, Visual Truth in the Post-Photographic Era, The MIT Press, Cambridge, Massachusetts, London, England 1994

Olechnicki K., Antropologia obrazu. Fotografia jako metoda, przedmiot i medium nauk społecznych, Oficyna Naukowa, Warszawa 2003.

Pink S., Etnografia wizualna, Wydawnictwo UJ, Kraków 2009

Rose G., Interpretacja materiałów wizualnych, PWN, Warszawa 2010

Sekula A., Społeczne użycia fotografii, red. K. Lewandowska, przeł. K. Pijarski, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Wydawnictwa UW, Warszawa 2010

Sztompka P., Socjologia wizualna, PWN, Warszawa 2005.

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student ma poszerzoną wiedzę o metodach badań kulturoznawczych, właściwie przypisuje koncepcje teoretyczne do nurtów badawczych, zna i rozumie metody analizy i interpretacji materiału wizualnego oraz właściwie przypisuje je do tradycji badawczej, rozpoznaje zaawansowane zależności między sformułowaniem problemu badawczego, doborem metody badań sprawnie posługuje się technicznymi narzędziami dokumentacyjnymi: aparatem fotograficznym i kamerą wideo oraz twórczo je wykorzystuje, posługuje się narzędziami technologicznymi: programami komputerowymi do obróbki materiału wizualnego rozumie znaczenie współpracy z różnymi grupami, aktywnie komunikuje się oraz współdziała ze społecznościami miejskimi w prowadzonych projektach badawczych, potrafi przygotować i przeprowadzić wspólny projekt badawczy oraz sprawnie komunikuje się ze współpracownikami podczas jego realizacji, potrafi opracować i zaprezentować publicznie własny projekt badawczy oraz moderować dyskusje wokół analizowanych problemów.

Warunkiem uzyskania zaliczenia jest przygotowanie projektu badawczego, wykorzystującego metody refotografii. Ostateczna prezentacja powinna być przygotowana w formie posteru. Projekty powinny być realizowane w grupach. Uczestnicy decydują o temacie (np. analiza przestrzeni miejskiej, tożsamość, ekologia).