Philosophical Anthropogy-selected issues

Seria wykładów służy przybliżeniu mało w Polsce znanej niemieckiej tradycji antropologicznej w jej wyjątkowej formie - antropologii filozoficznej. A zatem bardzo konkretnej tradycji myślenia, która powstał po katastrofie I Wojny Światowej

Przyglądać się będziemy przede wszystkim koncepcjom trzech autorów uznawanych za twórców antropologii filozoficznej: A. Gehlenowi, H. Plessnerowi oraz M. Schelerowi. Pozjaśniwszy historyczny kontekst powstania nowej propozycji antropologicznej przyjrzymy się wybranym zagadnieniom, które przyciągały uwagę wspomnianych autorów. Pokażemy także, że nie jest to tradycja martwa, przeciwnie, wskażemy bowiem we współczesnej myśli humanistycznej oryginalnych jej kontynuatorów, jak O. Marquard, F.J. Wetz czy H. Blumenberg.

Zalecana literatura:

1. S. Czerniak, „Kontyngencja, Tożsamość, Człowiek. Studia z antropologii filozoficznej XX wieku”, IFiS PAN, Warszawa 2006.

2. H. Plessner, „Władza a natura ludzka. Esej o antropologii światopoglądu historycznego”, PWN, W-wa 1994.

3. A. Gehlen, „Człowiek. Jego natura i stanowisko w świecie”, Toruń 2017.

4. A. Gehlen, „W kręgu antropologii i psychologii społecznej”, Czytelnik 2001.

5. M. Scheler, „Pisma z antropologii filozoficznej i teorii wiedzy”, PWN, W-wa 1987.

6. M. Scheler, „Cierpienie, śmierć, dalsze życie”, PWN 1994.

7. A. Gehlen, „Moralność i hipertrofia moralności: etyka pluralistyczna”, 2017.

8. H. Plessner, „Płacz i śmiech: badania nad granicami ludzkiego zachowania”, Antyk 2004.

9. H. Plessner, „Pytanie o conditio humana. Wybór pism”, PWN 1988.

10. J. G. Herder, „Myśli o filozofii dziejów”, T. I-II, PWN 1962.

11. H. Blumenberg, „Rzeczywistości, w których żyjemy”, Terminus, 1997.

12. S. Czerniak, R. Michalski, „Cielesność, kompensacja, mimesis. Wokół pojęciowego instrumentarium współczesnej antropologii filozoficznej”, IFiS PAN, W-wa 2008.

13. R. Michalski, „Homo defectus w kulturze późnej nowoczesności: geneza i ewolucja antropobiologii i teorii instytucji Arnolda Gehlena”, Toruń 2013.

14. P. Sloterdijk, „Reguły dla ludzkiego zwierzyńca. Odpowiedź na Heideggera list o humanizmie”.

15. H. Blumenberg, „Prawowitość epoki nowożytnej”, PWN, W-wa 2019.

Literatura szczegółowa:

1. A. Gehlen, „Człowiek. Jego natura i stanowisko w świecie”, Toruń 2017, (wybrane fragmenty)

2. M. Scheler, „Pisma z antropologii filozoficznej i teorii wiedzy”, PWN, W-wa 1987, (wybrane fragmenty).

3. A. Gehlen, „Moralność i hipertrofia moralności: etyka pluralistyczna”, 2017, (wybrane fragmenty).

4. H. Plessner, „Płacz i śmiech: badania nad granicami ludzkiego zachowania”, Antyk 2004 (wybrane fragmenty).

5. H. Blumenberg, „Rzeczywistości, w których żyjemy”, Terminus, 1997 (wybrane fragmenty).

6. P. Sloterdijk, „Reguły dla ludzkiego zwierzyńca. Odpowiedź na Heideggera list o humanizmie”, (wybrane fragmenty).

7. H. Blumenberg, „Prawowitość epoki nowożytnej”, PWN, W-wa 2019, (wybrane fragmenty).

8. F.J. Wetz, „Człowiek jako niemożliwość. Antropologia fenomenologiczna”, w: „Analiza i egzystencja. Czasopismo filozoficzne”, 19/2012, s. 247-271.

Rozpoznaje i potrafi posługiwać się swoistym aparatem pojęciowym wypracowanym przez różnych przedstawicieli antropologii filozoficznej

Rozumie oryginalność i odrębność tej antropologicznej perspektywy badania człowieka od innych humanistycznych ujęć istoty ludzkiej

Potrafi polemicznie dyskutować i poddawać krytyce założenia antropologii filozoficznej

Dokonuje analizy tekstów wybranych przedstawicieli antropologii filozoficznej

Posiada wzbogaconą wiedzę o różnych wymiarach istoty ludzkiej

Posiada świadomość historycznych uwarunkowań i ograniczeń tej teorii antropologicznej

Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę;

kryteria oceniania:

bardzo dobry (bdb; 5,0): student w bardzo dobrym stopniu opanował zagadnienia poruszane na wykładzie, konwersatorium i zajęciach laboratoryjnych

dobry plus (+db; 4,5): student w stopniu dobrym z plusem opanował zagadnienia poruszane na wykładzie, konwersatorium i zajęciach laboratoryjnych

dobry (db; 4,0): student w dobrym stopniu opanował zagadnienia poruszane na wykładzie, konwersatorium i zajęciach laboratoryjnych

dostateczny plus (+dst; 3,5): student w stopniu dostatecznym z plusem opanował zagadnienia poruszane na wykładzie, konwersatorium i zajęciach laboratoryjnych

dostateczny (dst; 3,0): student w stopniu dostatecznym opanował zagadnienia poruszane na wykładzie, konwersatorium i zajęciach laboratoryjnych

niedostateczny (ndst; 2,0): student w stopniu niedostatecznym opanował zagadnienia poruszane na wykładzie, konwersatorium i zajęciach laboratoryjnych