Polityczność w teatrze i performansie

Wiedza o teatrze. Fakultet jest dostępny dla wszystkich osób studiujących na UAM.

• zapoznanie osób studiujących z rozmaitymi strategiami tworzenia teatru o potencjale politycznym na podstawie prac wybitnych polskich i europejskich artystek i artystów teatru i performansu;

• analiza spektakli i performansów w perspektywie nowej humanistyki ze szczególnym uwzględnieniem nurtów badawczych związanych z teorią polityczności;

• stworzenie przestrzeni dla dyskusji o współczesnych kryzysach i dramatach społecznych;

• wymiana myśli, perspektyw, światopoglądów.

Nie obowiązują.

Materiały będą regularnie zamieszczane na platformie TEAMS.

Dyskusja, uczenie problemowe, analiza przypadków, projekcje wideo.

2

W ramach fakultetu analizować będziemy rozmaite strategie polityczności i zaangażowania społecznego we współczesnym polskim i europejskim teatrze i performansie. Omówimy rozmaite strategie performatywne, które pozwalają opisać aktualną sytuację społeczno-polityczną, ale także przepracować treści historyczne. Zastanowimy się nad kategorią sprawczości w sztukach performatywnych oraz nad wymiarem etycznym tego typu praktyk. Wśród tematów, które będziemy omawiać na zajęciach znajdą się między innymi: kryzys migracyjny i ekologiczny, prawa człowieka, polityczność ciała, zwrot ludowy, (nie)pamięć kolektywna. Na zajęciach będziemy oglądać niedostępne publicznie rejestracje przedstawień. Pretekstem do dyskusji będą prace między innymi: Milo Raua, Loli Arias, Jolanty Janiczak i Wiktora Rubina, Augusto Boala, Michała Borczucha, Teatru 21, Anny Smolar, kolektywów Siostry Rzeki i Public Movement, Christopha Schlingensiefa i Philipe’a Quesne’a.

W ramach fakultetu analizować będziemy rozmaite strategie polityczności i zaangażowania społecznego we współczesnym polskim i europejskim teatrze i performansie. Omówimy rozmaite strategie performatywne, które pozwalają opisać aktualną sytuację społeczno-polityczną, ale także przepracować treści historyczne. Zastanowimy się nad kategorią sprawczości w sztukach performatywnych oraz nad wymiarem etycznym tego typu praktyk. Wśród tematów, które będziemy omawiać na zajęciach znajdą się między innymi: kryzys migracyjny i ekologiczny, prawa człowieka, polityczność ciała, zwrot ludowy, (nie)pamięć kolektywna. Polityczności będziemy szukać zarówno w kluczowych dla współczesności i historii dramatach społecznych, jak i w przestrzeniach codzienności. Na zajęciach będziemy oglądać niedostępne publicznie rejestracje przedstawień. Pretekstem do dyskusji będą prace między innymi: Milo Raua, Loli Arias, Jolanty Janiczak i Wiktora Rubina, Augusto Boala, Michała Borczucha, Teatru 21, Anny Smolar, kolektywów Siostry Rzeki i Public Movement, Christopha Schlingensiefa i Philipe’a Quesne’a. Ramy metodologiczne dla analizy spektakli i akcji performatywnych będą wytyczały przede wszystkim rozmaite nurty nowej humanistyki (np. humanistyka zaangażowana, ekologiczna i artystyczna, badania feministyczne i queer).

• Bourdieu, Pierre, Passeron, Jean-Claude, Reprodukcja. Elementy teorii systemu nauczania, Wydawnictwo Naukowe PWN, E. Nayman, Warszawa 2006.

• Mouffe, Chantal, Agonistyka, przeł. B. Szelewa, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2015.

• Ranciere Jacques, Estetyka jako polityka, przeł. J. Kutyła i P. Mościcki, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2007.

Osoba studiująca

• ma świadomość tego, że teatr jest zjawiskiem społeczno-politycznym;

• zna i rozumie pojęcia polityczności, władzy i przemocy symbolicznej oraz agonu i potrafi tę wiedzę zastosować do analizy projektów teatralnych;

• umie argumentować swoje stanowisko na temat teatru i performansu posługując się wiedzą z zakresu nowej humanistyki;

• zna prace wybranych polskich i europejskich artystek i artystów teatru i performansu, które i którzy tworzą teatr o potencjale politycznym;

• potrafi dyskutować o problemach badawczych w atmosferze szacunku dla odmiennych światopoglądów i postaw.

Potrafi analizować współczesne spektakle i performanse w odniesieniu do dramatów i kryzysów społecznych.

Indywidualna rozmowa na koniec semestru, uczestnictwo w zajęciach, aktywność

• bardzo dobry (bdb; 5,0): wysoki poziom wiedzy z zakresu polityczności w teatrze i performansie; bardzo dobre przygotowanie do zajęć; znakomite wykorzystania wiedzy, umiejętności i kompetencji w dyskusji.

• dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej z nieznacznymi niedociągnięciami.

• dobry (db; 4,0): możliwy szerszy zakres niedociągnięć.

• dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalający poziom wiedzy z zakresu polityczności w teatrze i performansie; zadowalające przygotowanie do zajęć; poprawne wykorzystanie wiedzy, umiejętności i kompetencji w dyskusji.

• dostateczny (dst; 3,0): dostateczny poziom wiedzy z zakresu polityczności w teatrze i performansie; słabe przygotowanie do zajęć; słabe wykorzystanie wiedzy, umiejętności i kompetencji w dyskusji.

• niedostateczny (ndst; 2,0): niedostateczny poziom wiedzy z zakresu polityczności w teatrze i performansie; brak przygotowania do zajęć; niewykorzystywanie wiedzy, umiejętności i kompetencji w dyskusji.

Brak