Gramatyka języka niemieckiego I

obowiązkowe

I stopień

Głównym celem modułu jest opanowanie teoretycznej wiedzy z zakresu morfologii oraz pozyskanie umiejętności zastosowania zdobytej wiedzy w praktyce i w samokształceniu. Moduł ma również w zamyśle wsparcie zdobywania umiejętności analitycznych w odniesieniu do jego treści oraz umiejętności porozumiewania się z ekspertami z danej dziedziny

II rok

Znajomość języka niemieckiego na poziomie co najmniej B1

Dyskusja

Praca z tekstem

Metoda analizy przypadków

Uczenie problemowe (Problem-based learning)

Rozwiązywanie zadań

Metoda ćwiczeniowa

Metody aktywizujące (np.: „burza mózgów”, technika analizy SWOT, technika drzewka decyzyjnego, metoda „kuli śniegowej”, konstruowanie „map myśli”)

Praca w grupach

Prezentacje multimedialne

Obszar badawczy morfologii języka niemieckiego

Podstawy słowotwórstwa niemieckiego

Wybrane teorie klasyfikacji części mowy

Definicja i charakterystyka formalno-semantyczna oraz funkcjonalna odmiennych i nieodmiennych części mowy

Analiza morfologiczna i słowotwórcza materiału językowego; rozpoznawanie struktur morfologicznych i tworzenie wyrazów wg zasad poprawności gramatycznej

(1) Czochralski, Jan: Gramatyka funkcjonalna języka niemieckiego. Warszawa 1996;

(2) Duden. Die Grammatik. Mannheim u.a. 2005;

(3) Darski, Józef: Bildung der Verbformen im Standarddeutschen. Tübingen 1999;

(4) Darski, Józef: Deutsche Grammatik. Ein völlig neuer Ansatz, Frankfurt am Main 2010;

5) Helbig, Gerhard/Buscha, Joachim: Deutsche Grammatik. Leipzig u.a. 2001;

(6) Hall, Karin/Scheiner, Barbara: Übungsgrammatik. Deutsch als Fremdsprache fuer Fortgeschrittene, Ismaning 2001;

(7) Jung, Walter: Kleine Grammatik der deutschen Sprache. Satz- und Beziehungslehre. Leipzig 1953;

(8) Mikołajczyk, Beata/Theobald, Petra: Praktyczne kompendium gramatyki niemieckiej. Czasownik. Poznań 2002.

student/ka orientuje się w podstawowej terminologii z zakresu słowotwórstwa oraz morfologii języka niemieckiego.

Umiejętnie stosuje terminologię w celach analitycznych na zajęciach oraz w kontaktach z ekspertami z danej dziedziny.

Posiada uporządkowaną wiedzę szczegółową w zakresie słowotwórstwa oraz morfologii języka niemieckiego.

Na podstawie zdobytej wiedzy rozpoznaje i ocenia zjawiska w danym zakresie, przy czym wskazuje na zróżnicowaną strukturę morfologiczną języka niemieckiego.

Ma świadomość konieczności ciągłej aktualizacji posiadanej wiedzy i umiejętności w kontekście wykonywanego zawodu.

Samodzielnie korzysta z leksykonów poprawnej niemczyzny oraz słowników walencyjnych języka niemieckiego

w dyskusji, test, kolokwium pisemne

bardzo dobry (bdb; 5,0): od 90%

dobry plus (+db; 4,5): od 80%

dobry (db; 4,0): od 70%

dostateczny plus (+dst; 3,5): od 60%

dostateczny (dst; 3,0): od 50%

niedostateczny (ndst; 2,0): poniżej 50% punktów