Wstęp do literaturoznawstwa

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	09-WLI-SZ-11
Kod Erasmus / ISCED:	09.2 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0231) Nauka języków Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Wstęp do literaturoznawstwa
Jednostka:	Katedra Skandynawistyki
Grupy:	Moodle - przedmioty Szkoły Nauk o Języku i Literaturze
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	język polski
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Kierunek studiów:	filologia
Poziom przedmiotu:	I stopień
Cele kształcenia:	zapoznanie studentów z metodologią, teorią i krytyką literacką oraz krytyką przekładu, a także z wybranymi kategoriami estetycznymi przekazanie niezbędnej wiedzy literaturoznawczej, dotyczącej najważniejszych zagadnień zdefiniowanych w europejskiej i skandynawskiej nauce o literaturze przedstawienie i omówienie głównych kierunków w historii badań literackich rozwinięcie zdolności postrzegania, doboru i zastosowania metod analizy tekstów literackich i paraliterackich rozwinięcie umiejętności systematycznej pracy z tekstem oraz poddawania własnej pracy krytycznej ocenie rozwinięcie umiejętności opisu, analizy, filologicznego komentowania kształcenie umiejętności konstruowania i pisania podstawowych tekstów w zakresie krytyki literackiej i krytyki przekładu zapoznanie studentów z podstawową literaturą przedmiotu oraz źródłami elektronicznymi
Rok studiów (jeśli obowiązuje):	I rok
Pełny opis:	Przedstawienie działów literaturoznawstwa oraz wyodrębnienie i opis najważniejszych elementów w poszczególnych działach Przedstawienie, lektura i umiejscowienie w epoce metod analizy dzieła, począwszy od drugiej połowy XIX w. po postmodernizm Przedstawienie podstawowych kategorii filologicznych, jak tekst kulturowy, kultura języka, słowa kultury, obrazy rzeczywistości, obrazy historii, kultura pamięci, stereotypy oraz pokazanie na wybranych przykładach z literatur środkowoeuropejskich i skandynawskich Krytyka literacka i krytyka przekładu, recepcja oryginału i tłumaczenia, kulturotwórcza rola tłumacza, zadania krytyka Narracja, konstrukcje i dekonstrukcje, perspektywa autora, tłumacza i czytelnika XXI w. Przedstawienie wybranych teorii z pogranicza literatury, filozofii, psychoanalizy i socjologii wybitnych eseistów XX i XXI w. (Freud, Adorno, Derrida, Lyotard, Rorty) Historycznoliteracki kontekst skandynawski w zakresie powiązania tekstu i metody analizy, autorzy i dzieła ze Skandynawii, inspirujące dla twórców europejskich, ze szczególnym uwzględnieniem przełomu XIX i XX w.
Literatura:	Bachtin, Michał, 1982, Problemy literatury i estetyki, przeł. Wincenty Grajewski, Czytelnik. Chrząstowska B., Wysłouch S. (1999), Poetyka stosowana, WSiP. Głowiński, Michał (red.), 2004, Narratologia, Słowo/Obraz/Terytorium. Krysztofiak, Maria, 2011, Translatologiczna teoria i pragmatyka przekladu artystycznego, Wydawnictwo Naukowe UAM. Maren-Grisebach, Manon, 1982, Methoden der Literaturwissenschaft, Francke Verlag. Skwarczyńska, Stefania, 1984, Kierunki w badaniach literackich, PWN. Kittel, Harald (ed.), 2004, Übersetzung Translation Traduction. de Gruyter.
Efekty uczenia się:	Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student: Potrafi przedstawić historię metod badania tekstów literackich i umiejscowić poszczególne metody w epoce historycznoliterackiej, wykazując świadomość filologiczną Zna i potrafi scharakteryzować poszczególne metody, odwołując się do twórców oraz najważniejszych przedstawicieli określonej metody Zna i potrafi zastosować właściwą metodę badawczą do analizy określonego tekstu z literatury skandynawskiej, także w przekładach na j. polski, niemiecki lub angielski Potrafi odwołać się w komentowaniu tekstów do podstawowych kategorii filologicznych oraz kategorii z dyscyplin pokrewnych Potrafi przeprowadzić modelową analizę gatunkowo i estetycznie różnych tekstów, ze szczególnym uwzględnieniem krótkich form prozatorskich oraz poezji Potrafi sformułować samodzielnie podstawowe formy opisu dzieła, jak recenzja, informacja wydawnicza , nota o autorze i tłumaczu Potrafi zdefiniować problemy recepcji literatury w języku oryginału oraz w przekładzie na języki obce
Metody i kryteria oceniania:	Metody oceniania stopnia osiągnięcia założonego efektu kształcenia F: dyskusja w grupie, ocena prezentacji P: egzamin pisemny pytania/zadania służące ocenie osiągnięcia opisanych efektów kształcenia. 1. Przykładowy temat prezentacji ustnej: Słowa-symbole we współczesnych literaturach skandynawskich, na podstawie przekładów na j. polski, niemiecki lub angielski 2. Przykładowy temat pracy pisemnej: Recenzja wybranej książki skandynawskiego autora, w przekładzie na j. polski, niemiecki lub angielski 3. Przykładowe pytanie z egzaminu pisemnego: - Które czynniki utworu mogą stać się dominantami kompozycyjnymi ? - Omów krótko kierunki pozytywistyczne w historii nauki o literaturze Kryteria oceny 5 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne 4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne 4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne 3.5 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami 3.0 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami 2.0 – niezadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.