(in Polish) Technika tłumaczenia synchronicznego

Tłumaczenia synchroniczne mają najczęściej zastosowanie na konferencjach międzynarodowych. Tłumacz przekłada tekst z kilku lub kilkunastosekundowym opóźnieniem w stosunku do tekstu wypowiadanego przez mówcę. Na zajęciach główną część stanowią ćwiczenia związane z wypracowywaniem maksymalnej umiejętności koncentracji, skupienia i szybkiego reagowania w tłumaczeniu ustnym z języka rosyjskiego na język polski i odwrotnie. Ćwiczenia usprawniające zapewnią gotowość do określonego wysiłku intelektualnego, doskonalą proces rozumienia i dynamizują słownictwo. Zajęcia obejmują tłumaczenia tekstów prezentowanych przez wykładowcę z jednoczesną analizą gramatyczno-leksykalną i składniową. Zajęcia mają na celu wypracowanie indywidualnego systemu notowania i wykorzystania tej sprawności podczas tłumaczenia konferencyjnego.

Tłumaczenie tekstów popularno-naukowych

- ćwiczenia w czytaniu i tłumaczeniu synchronicznym, ćwiczenia na poszerzenie pola czytania

Tłumaczenie prezentacji – tekst techniczny

techniki gromadzenia słownictwa, strategie komunikacyjne (parafraza, definiowanie), ćwiczenia rozwijające pamięć krótkotrwałą

Tłumaczenie tekstów standardowych (wypowiedzi typowe dla początku i końca wystąpienia, ćwiczenia w parafrazowaniu)

Tłumaczenie z notatką, tłumaczenie „z tekstem”

Tłumaczenie podkastów radiowych w języku polskim i rosyjskim.

1. Gillies A., Tłumaczenie ustne. Poradnik dla studentów, Kraków 2001.

2. Lipiński K., Vedemecum tłumacza, Kraków 2006.

3. Комиссаров В.Н., Слово о переводе, Москва 1973.

4. Комиссаров В.Н., Современное переводоведение, Москва 2002.

5. Алексеева И.С., Введение в переводоведение, Санкт-Петербург 2006.

Po ukończeniu przedmiotu słuchacz:

Posiada kompetencje w zakresie ukierunkowanego wyszukiwania źródeł informatycznych, zbierania materiałów pomocnych w tłumaczeniu na określony temat, gromadzenia materiału oraz tworzenia własnej bazy leksykograficznej.

Potrafi sporządzać słownik tematyczny dla danego zakresu tematycznego.

Potrafi dokonać parafrazy tłumaczonego tekstu (zmiana struktury tematycznej zdań bez zmiany znaczenia, tłumaczenie z nadużyciem wybranej metafory).

Potrafi rozpoznawać rejestry wypowiedzi oraz tłumaczyć z użyciem dwóch skrajnych rejestrów.

Potrafi powtarzać tekst z zachowaniem tempa wypowiedzi nadawcy.

Potrafi wykonywać tłumaczenie symultaniczne prostego tekstu nieprzygotowanego i trudniejszego po uprzednim przygotowaniu.

Posiada podstawową wiedze z zakresu stosowanych technik zapamiętywania oraz doskonalenia pamięci.

Kryteria oceniania:

- obecność aktywny udział na zajęciach;

- systematyczne przygotowanie do zajęć;

- wykonywanie prac domowych i kontrolnych;

- zaliczenie śródsemestralnych prac kontrolnych, sprawdzających stopień opanowania materiału z zakresu zajęć.

- kolokwium zaliczeniowe.

Metody oceniania:

• Metody kształtujące:

bieżąca ocena i ewentualna korekta realizacji zadań wykonywanych w trakcie zajęć oraz w domu.

• Metody podsumowujące:

ostateczna, końcowa ocena polegająca na umiejętności zaprezentowania wiedzy nabytej w ramach przedmiotu podczas kolokwium zaliczeniowego.

Skala ocen:

• bardzo dobry (bdb; 5,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty;

• dobry plus (+db; 4,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty z pewnymi błędami lub nieścisłościami;

• dobry (db; 4,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów;

• dostateczny plus (+dst; 3,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych istotnych aspektów lub z istotnymi nieścisłościami;

• dostateczny (dst; 3,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami;

• niedostateczny (ndst; 2,0): brak osiągnięcia przez studenta zakładanych efektów kształcenia.