Seminarium specjalizacyjne literackie

fakultatywne

filologia romańska

II stopień

1. Zapoznanie studentów z problematyką literatury obozowej we Francji, Włoszech i Polsce.

2. Zapoznanie studentów z omawianymi świadectwami oraz ich autorkami.

3. Przekazanie wiedzy o specyfice kobiecych świadectw literackich, ich formy oraz treści.

4. Ukazanie związków literatury obozowej z innymi dyscyplinami wiedzy humanistycznej: historii, socjologii, filozofii, antropologii.

5. Wyrobienie umiejętności rozpoznawania rejestrów języka literackiego charakterystycznego dla świadectwa oraz opisu traumatycznego doświadczenia.

6. Wyrobienie umiejętności korzystania z literatury przedmiotu.

7. Rozwinięcie umiejętności komunikacji i pracy w grupie.

II rok

Opisać traumę: świadectwa obozowe kobiet.

Opis treści kształcenia:

Charakterystyka piśmiennictwa obozowego we Francji, Włoszech i Polsce – ujęcie komparatystyczne.

Świadectwa obozowe kobiet i ich specyfika.

Pamięć i świadectwo. Problem niewyrażalności traumatycznego doświadczenia.

Język i styl kobiecego pisania o traumie.

Świadectwa obozowe kobiet i ich miejsce w historii literatury w/w krajów.

Sposoby prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych efektów kształcenia:

Usytuowanie piśmiennictwa obozowego na tle literatury XX wieku (Francja, Włochy i Polska).

Analiza i interpretacja zawartości treściowej wybranych świadectw.

Kobiety o Holocauście: analiza rejestrów języka i stylów pisania. Dyskusja nad sposobami konstruowania świadectwa literackiego na podstawie przeżytej traumy.

Analiza wybranych fragmentów tekstów i określanie ich właściwości.

Dyskusja nad przesłaniem świadectw obozowych literackiego oraz problemem ich recepcji na przestrzeni ostatnich lat.

Dyskusja nad ewolucją życia intelektualnego, kulturalnego o politycznego w kontekście omawianych utworów.

Delbo Ch., Aucun de nous ne reviendra (1965) ; Une connaissance inutile (1970) ; Mesure de nos jours (1971)

Głowiński M. (red.), Stosowność i forma, Jak opowiadać o Zagładzie?, Kraków 2005.

Żywulska K., Przeżyłam Oświęcim (`1946)

Millu L., Il fumo di Birkenau (1947)

Mesnard Ph., Témoignage en résistance, Ed. Stock, Paris 2007

Nikliborc A., Uwięzione w KL Auschwitz-Birkeanu. Traumatyczne doświadczenia kobiet odzwierciedlone w dokumentach osobistych, Kraków 2010.

Pollak M., L’expérience concentrationnaire, Editions Métailié, Paris 2000.

Szmaglewska S., Dymy nad Birkenau (1945)

Thatcher N., Charlotte Delbo : une voix singulière, L’Harmattan, Paris 2003

Ubertowska A., Świadectwo-trauma-głos. Literackie reprezentacje Holocaustu, Kraków 2007.

Ziębińska-Witek A., Holocaust. Problemy przedstawiania, Lublin 2005.

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:

- rozpoznaje sytuację literatury obozowej we Francji, Włoszech i Polsce na tle dokonań literackich i artystycznych XX wieku;

- potrafi zinterpretować zawartość omawianych tekstów;

- rozumie i potrafi scharakteryzować specyfikę kobiecej literatury obozowej;

- rozpoznaje formy piśmiennictwa obozowego i wskazuje możliwe filiacje literackie;

- potrafi prawidłowo zinterpretować przesłanie konkretnego dzieła literackiego oraz głoszone idee;

- formułuje opinie o sytuacji kobiecej literatury obozowej w perspektywie komparatystycznej i w oparciu o ewolucję powojennego życia intelektualnego i kulturalnego we Francji, Włoszech i Polsce.

Kryteria oceniania

- obecność na zajęciach

- aktywny udział studenta w zajęciach; uczestnictwo w dyskusjach

- ćwiczenia wykonywane samodzielnie i w grupach w trakcie zajęć

- prace pisemne – sprawdzające wiedzę

- umiejętność komunikacji i pracy w grupie

Skala ocen

5,0 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

3.5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami

3.0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami

2.0 – niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne