Translation of notarial deeds

Zajęcia ukierunkowane są na zapoznanie słuchaczy Studium z istniejącymi w rosyjskim i polskim prawodawstwie rodzajami dokumentów i aktów prawnych. Ta wyjątkowo odpowiedzialna dziedzina prawa wymaga szczegółowego i solidnego przygotowania uczestników kursu pod kątem przyszłej pracy jako tłumacza przysięgłego. Zapoznanie się ze strukturą i formą aktów notarialnych, a także "skostniałymi" i utartymi wyrażeniami danej terminologii pozwoli słuchaczom dobrze przygotować się do roli tłumacza tego typu dokumentów. W bloku zajęć z przekładu aktów notarialnych uczestnicy będą tłumaczyć dokumenty kupna/sprzedaży, pełnomocnictw, testamenty itd.

1. Pieńkoś J., Przekład i tłumacz we współczesnym świecie. Aspekty lingwistyczne i pozalingwistyczne, Warszawa 1993.

2. Pieńkoś. J., Podstawy juryslingwistyki: język w prawie – prawo w języku, Warszawa 1999.

3. Kierzkowska D., Kodeks tłumacza sądowego, Warszawa 1991.

4. Janeczko E., Wzory aktów notarialnych, Warszawa 2006.

5. Милославский И.Г., Краткая практическая грамматика русского языка, Москва 1987.

6. Акишина А.А., Формановская Н.И., Русский речевой этикет, Москва 1978.

7. Виноградова Р.И., Образцы нотариальных документов, Москва 1992.

8. Аргунов В.Н., Нотариальные услуги населению, Москва 1991.

9. Мошаров В.Н., Ваши документы, Ростов-на-Дону 1997.

10. Москаленко И.В., Образцы нотариальных документов, Москва 2006.

11. Słowniki jedno- i dwujęzyczne: ogólne oraz specjalistyczne.

Po ukończeniu przedmiotu słuchacz:

Rozumie na czym polega proces przekładu i jaka jest w nim rola tłumacza.

Sprawnie wyraża treść tekstu w języku na który miał być tłumaczony.

Orientuje się w specyfice dokumentu notarialnego.

Charakteryzuje się dużą odpornością na stres, szybko kojarzy fakty, posiada podzielność uwagi. W tłumaczeniu pisemnym aktu notarialnego dba o szczegóły. Jest spostrzegawczy i samokrytyczny.

Poprawnie redaguje i przeprowadza korektę tekstu. Krytycznie posługuje się specjalistycznymi źródłami leksykograficznymi, a także posiada umiejętność tworzenia glosariuszy zawierających odpowiednią terminologię specjalistyczną.

Charakteryzuje się zdolnością efektywnego poszukiwania i weryfikowania informacji występujących w tłumaczonym tekście (wykorzystanie Internetu).

Potrafi stosować metodę tłumaczenia a vista jako formy pośredniej między tłumaczeniem pisemnym a ustnym.

Potrafi czytać tekst aktu notarialnego w jednym języku i na bieżąco tworzyć jego tłumaczenie ustne

Kryteria oceniania:

- obecność aktywny udział na zajęciach;

- systematyczne przygotowanie do zajęć;

- wykonywanie ustnych prac domowych i kontrolnych;

- zaliczenie śródsemestralnych prac kontrolnych, sprawdzających stopień opanowania materiału z zakresu zajęć oraz poszczególne umiejętności językowe;

- kolokwium zaliczeniowe.

Metody oceniania:

• Metody kształtujące:

bieżąca ocena i ewentualna korekta realizacji zadań wykonywanych w trakcie ćwiczeń oraz w domu.

• Metody podsumowujące:

ostateczna, końcowa ocena wykonania zadań polega na przeprowadzeniu kolokwium zaliczeniowego (w formie pisemnej).

Skala ocen:

• bardzo dobry (bdb; 5,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty;

• dobry plus (+db; 4,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia obejmujących wszystkie istotne aspekty z pewnymi błędami lub nieścisłościami;

• dobry (db; 4,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych mniej istotnych aspektów;

• dostateczny plus (+dst; 3,5): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych istotnych aspektów lub z istotnymi nieścisłościami;

• dostateczny (dst; 3,0): osiągnięcie przez studenta zakładanych efektów kształcenia z pominięciem niektórych ważnych aspektów lub z poważnymi nieścisłościami;

• niedostateczny (ndst; 2,0): brak osiągnięcia przez studenta zakładanych efektów kształcenia.