Kultura chińska

obowiązkowe

Sinologia

II stopień

Przedstawienie i omówienie wybranych zagadnień z dziedziny tradycyjnej kultury, sztuki i teatru chińskiego od czasów dynastii Zhou do końca dynastii Qing, pozostających w relacji do zjawisk we współczesnej kulturze, sztuce i teatrze Chin.

Kształtowanie umiejętności samodzielnej lektury wskazanych tekstów, dokonywania ich analizy, rozumienia dyskutowanych zagadnień i indywidualnego pogłębiania wiedzy oraz porównywania odległych czasowo zjawisk.

I rok

Ukończone kursy w zakresie historii Chin i historii literatury chińskiej.

Swobodne czytanie ze zrozumieniem tekstów chińskojęzycznych na poziomie średniozaawansowanym.

Wykład konwersatoryjny

Dyskusja

Demonstracje dźwiękowe i/lub video

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 30

Przygotowanie do zajęć 10

Czytanie wskazanej literatury 10

Przygotowanie do egzaminu / zaliczenia 10

SUMA GODZIN 60

LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA ZAJĘĆ/PRZEDMIOTU 2

Celem przedmiotu jest zaznajomienie studentów sinologii z nowoczesną i współczesną kulturą chińską, co pozwoli lepiej zrozumieć chińskie wzorce kulturowe i postawy oraz pozwoli kształtować otwartość na różnorodność kulturową. Zdobywanie wiedzy odbywa się różnorodnymi metodami: czytaniem i analizą tekstów źródłowych, analizą fragmentów dzieł filmowych, poprzez dyskusję, lekturę w grupie oraz samodzielną lekturę studenta.

Treści programowe dla zajęć/przedmiotu:

Kategorie czasu i przestrzeni w dawnej kulturze chińskiej a ich nowoczesne rozumienie.

Pustka i pełnia w chińskim malarstwie tradycyjnym i ich współczesne kontynuacje.

Charakter kreski w chińskiej kaligrafii tradycyjnej a kaligrafia nowoczesna.

Nieokreśloność, sugestia i niedopowiedzenie w chińskiej poezji tradycyjnej i w poezji nowoczesnej.

Tragiczność i komiczność w chińskim dramacie muzycznym i w nowoczesnym dramacie awangardowym.

Stylizacja, konwencjonalność i symbolika w tradycyjnym teatrze Chin i ich kontynuacje w dzisiejszym teatrze eksperymentalnym.

Przestrzeń, linia i teatralność w dawnej chińskiej sztuce ogrodowej a dzisiejsze kształtowanie krajobrazu miejskiego.

Estetyzacja i celebracja codziennego życia w dawnych Chinach a współczesny dizajn.

Witold Rodziński, Historia Chin, Wrocław 1974 – rozdziały poświęcone kulturze, literaturze, nauce chińskiej od dyn. Zhou do Qing.

John King Fairbank, Historia Chin. Nowe spojrzenie, Gdańsk 1996.

Patricia Buckley Ebrey , Ilustrowana historia Chin, Warszawa 2002.

Laurence Sickman, Aleksander Soper, Sztuka i architektura w Chinach, Warszawa 1984.

Craig Clunas, Art In China, Oxford 1997.

5000 lat sztuki chińskiej [album], Warszawa 2014.

Adina Zemanek (red.), Estetyka chińska . Antologia, Kraków 2007, Universitas.

JeeLoo Liu, Wprowadzenie do filozofii chińskiej, Kraków 2010.

Hajime Nakamura, Systemy myślenia ludów Wschodu, Kraków 2003.

Benjamin I. Schwartz, Starożytna myśl chińska, Kraków 2009.

Livia Kohn, Taoizm. Wprowadzenie, Kraków 2012.

Xinzhong Yao, Konfucjanizm. Wprowadzenie, Kraków 2000.

Francois Jullien, Drogą okrężną i wprost do celu, Kraków 2006.

Francois Jullien, Pochwała nieokreśloności, Kraków 2006.

William Dolby, A History of Chinese Drama, London 1976, Paul Elek.

Izabella Łabędzka, Obrzędowy teatr Dalekiego Wschodu, Poznań 1999, Wyd. UAM.

Teksty chińskojęzyczne poświęcone kulturze, sztukom pięknym, sztukom widowiskowym w Chinach oraz estetyce chińskiej przekazane na zajęciach przez prowadzącego kurs.

Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU

student/ka:

posiada wiedzę z zakresu wybranych zagadnień kultury, sztuki, teatru, dramatu i estetyki chińskiej;

dostrzega powiązania między kulturą, sztuką, teatrem, dramatem dawnych i dzisiejszych Chin;

rozumie ideę ciągłości tradycji i jej nowoczesnych interpretacji i kontynuacji;

rozumie istotę kultury wysokiej i konieczność działania na rzecz rozwoju międzynarodowej wymiany kulturalnej;

dokonuje krytycznej analizy tekstów kultury w języku polskim i chińskim;

bierze udział w dyskusji na tematy związane z kulturą chińską, prezentując swoje poglądy i poprawnie je argumentując.

Metody oceniania:

- ocena prezentacji przygotowanej przez studenta

Metody oceniania:

Egzamin pisemny

Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:

bardzo dobry (bdb; 5,0): szeroka wiedza z zakresu tematyki zajęć bez uchybień;

dobry plus (+db; 4,5): szeroka wiedza z zakresu tematyki zajęć z drobnymi uchybieniami;

dobry (db; 4,0): dobra wiedza z zakresu tematyki zajęć z zauważalnymi uchybieniami;

dostateczny plus (+dst; 3,5): przeciętna wiedza z zakresu tematyki zajęć;

dostateczny (dst; 3,0): przeciętna wiedza z zakresu tematyki zajęć z istotnymi błędami i brakami;

niedostateczny (ndst; 2,0): brak wiedzy z zakresu tematyki zajęć.