Historia języka szwedzkiego

obowiązkowe

filologia

I stopień

przedstawienie podstawowych żródeł wiedzy o historii i rozwoju języka szwedzkiego

przekazanie wiedzy z zakresu miejsca języka szwedzkiego wśród innych języków germańskich

Przedstawienie głównych epok w historii języka szwedzkiego wraz z podstawą ich wyodrębnienia oraz cechami charakterystycznymi

rozwinięcie zdolności rozumienia tekstów pisanych w języku szwedzkim na kolejnych etapach jego rozwoju

rozwinięcie umiejętności systematycznej pracy oraz poddawania własnej pracy krytycznej ocenie

rozwinięcie umiejętności korzystania z różnego typu słowników (np. etymologicznego) i korpusów (np. Svenska spraakbanken, Fornsvenska Textbanken).

3

Prezentacja zarysu historii języków germańskich i skandynawskich oraz najważniejszych epok w historii języka szwedzkiego i podstaw ich wyodrębnienia

Prezentacja najważniejszych zabytków piśmienniczych epoki runicznej oraz pisma runicznego, korpusów inskrypcji runicznych oraz stanu badań

Prezentacja najważniejszych zabytków piśmienniczych epoki staroszwedzkiej i ich edycji

Przedstawienie charakterystyki epoki staroszwedzkiej pod względem fonologicznym, morfologicznym, składniowym i leksykalnym oraz stanu badań

Prezentacja najważniejszych zabytków piśmienniczych epoki nowoszwedzkiej i ich edycji

Przedstawienie charakterystyki epoki nowoszwedzkiej pod względem fonologicznym, morfologicznym, składniowym i leksykalnym oraz stanu badań

Prezentacja najważniejszych słowników zawierających informacje etymologiczne, korpusów tekstów historycznych, współczesnych edycji oraz narzędzi służących do badań korpusowych (KWIC)

Bergman, Gösta. Kortfattad svensk språkhistoria.

Pettersson, Gertrud. 1997. Svenska språket under sju hundra år. Lund: Studentlitteratur

Wessén, Elias. Svensk språkhistoria I-III.

Widmark, Gun. 2000. Det språk som blev vårt. Uppsala: Swedish Science Press

Fornsvenska textbanken www.nordlund.lu.se oraz Kalltext (Spraakbanken) http://spraakbanken.gu.se

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:

Potrafi wyróżnić najważniejsze epoki w historii języka szwedzkiego, podać podstawy ich wyróżnienia oraz główne źródła wiedzy o nich

Potrafi scharakteryzować każdą z epok pod względem systemu fonologicznego, morfologicznego, składniowego i leksykalnego

Potrafi umiejscowić szwedzkie teksty we właściwej epoce i gatunku literackim

czyta znormalizowane teksty staroszwedzkie (1225-1526) korzystając z materiałów pomocniczych (słowniki)

czyta normalizowane oraz nienormalizowane teksty nowoszwedzkie (1526-1900) bez pomocy słowników

Posługuje się słownikami i innymi materiałami pomocniczymi, korzysta z korpusów obejmujących materiał staro- i nowoszwedzki

Krytycznie odnosi się do badań historycznojęzykowych oraz współczesnych edycji tekstów

Wykład, prezentacje studentów, dyskusja wokół literatury przedmiotu F: ocena dyskusji w grupie, ocena prezentacji

P: egzamin pisemny

Wykład, prezentacje studentów, dyskusja wokół literatury przedmiotu F: ocena dyskusji w grupie, ocena prezentacji

P: egzamin pisemny

Wykład, wspólny odczyt wybranych tekstów źródłowych F: analiza tekstów

P: egzamin pisemny

Wspólny odczyt i analiza wybranych tekstów staroszwedzkich F: analiza tekstów

P: egzamin pisemny

Wspólny odczyt i analiza wybranych tekstów nowoszwedzkich F: analiza tekstów

P: egzamin pisemny

e-learning F: ćwiczenia słownikowe i korpusowe

P: egzamin pisemny

e-learning F: ćwiczenia

słownikowe i korpusowe

P: egzamin pisemny

. Kryteria oceny

5 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

3.5 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami

3.0 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami

2.0 – niezadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne