Historia literatury jidisz

1. Cele zajęć/przedmiotu:

C1 zapoznanie studentów z głównymi trendami rozwoju literatury w języku jidysz (na tle historiografii powszechnej i żydowskiej)

C2 kształtowanie krytycznej postawy wobec tekstu literackiego

C3 zaznajomienie studentów z najważniejszymi dziełami i ich twórcami

C4 kształtowanie umiejętności korzystania ze źródeł literackich

2. Treści programowe dla zajęć/przedmiotu:

- Rozwój literatury jidysz na tle przemian literatury światowej

- Powstanie i rozwój podstawowych nurtów literatury jidysz

- Osiągnięcia najwybitniejszych pisarzy literatury jidysz

- Bibliografie, biblioteki i czasopisma

- Przegląd dorobku badań nad literaturą jidysz

- Meandry literatury jidysz – analiza tekstów literackich

- Zbiory archiwaliów

- Zbiory muzealne

- Źródła drukowane, ikonografia, źródła internetowe

- Źródłoznawstwo i praca ze źródłem

Weinreich, M. 1923. Sztaplen fun etiudn cu der jidiszer szprachwisnszaft und literatur geszichte. Berlin.

Erik, M. 1926. Wegn altjidiszn roman un nowele. Warsze.

Weinreich, M. 1928. Bilder fun der jidiszer literatur-geszichte. Fun di onhejbn bis Mendele Mojcher Sforim. Wilno.

Erik, M. 1928. Di Geszichte fun der jidiszer literatur fun die elteste cajtn bis der haskole tkufe. Warsze.

Weinreich, M. 1973. Bilder fun der jidiszer sprach bagrifn, fakt, metodn, vol. 1-4. New York.

Shmeruk, Ch. 1978. Sifrut jidisz prakim le toldoteha. Tel Aviv.

Shmeruk, Ch. 1981, Sifrut jidisz be-Polin. Jerusalem.

Shmeruk, Ch. 1988. Prokim fun der jidiszer literatur geszichte. Tel Aviv.

Simon, B. 1988. Jiddische Sprachgeschichte. Leipzig.

Shmeruk, Ch. 1992. Historia literatury Jidysz. Ossolineum.

Geller, Ewa. 1994. Jidysz. Język Żydów polskich. Warszawa.

Leonard Jay Greenspoon (ed.). c1998. Yiddish language and culture then and now (Proceedings of the ninth annual Symposium of the Philip M. and Ethel Klutznick Chair in Jewish Civilization, October 27 & 28, 1996), Omaha, Neb.: Creighton University Press; Bronx, N.Y.: Fordham University Press [distributor],

Roskies, D.G. 2000. „Literatura jidysz w Polsce”. Studia Judaica nr 1 (5), 1-20.

Shmeruk, Ch. 2001. Literatura jidysz, w: Żydzi w Polsce. Leksykon. Red. J. Tomaszewski, A. Żbikowski. Warszawa, 257-279.

Steinlauf, M. 2001. Teatr, w: Żydzi w Polsce. Leksykon. Red. J. Tomaszewski, A. Żbikowski. Warszawa, 498-512.

Geller, E. 2003. „Jiddisch in Forschung und Wirklichkeit“. Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen. Bonn, 235-254.

Geller, E. 2004. „Jiddisch im Spannungsfeld zwischen Germanistik und Slawistik“. Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen 1993-2003. Polendiskurse. Beitrage der Jubilaumstagung am 25.02.2003 in Poznań. Bonn, 171-197.

Frakes, Jerold C. (ed). 2004. Early Yiddish Texts 1100-1750: With Introduction and Commentary. Oxford University Press.

Adamczyk-Garbowska, M. 2004. Odcienie tożsamości. Literatura żydowska jako zjawisko wielojęzyczne. Lublin, 26-49, 60-89, 122-151.

Geller, E. 2006. „Yiddish for academic purposes: The Polish Perspective“, Kwartalnik Historii Żydów. Jewish History Quarterly nr 2 (218), 212-221.

Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU

student/ka potrafi:

- zdefiniować i porównać główne nurty w rozwoju literatury jidysz

- zreferować genezę i rozwój podstawowych rodzajów literatury w jidysz

- dotrzeć do bibliotek przechowujących najważniejsze dzieła literatury jidysz

- przeprowadzić krytyczną analizę tekstów literackich

- scharakteryzować główne zbiory dzieł literackich w języku jidysz

- dokonać krytyki i interpretacji źródeł literackich

bardzo dobry (bdb; 5,0): Znakomita wiedza (np. węzłowe punkty rozwój literatury jidysz; początki nowożytnej badań nad dziejami literatury jidysz; główne ośrodki badań nad dziejami literatury jidysz w Polsce; mity w literaturze jidysz; podstawowe elementy krytyki literackiej), umiejętność analizy krytycznej poszczególnych tekstów literackich lub ich fragmentów.

dobry plus (+db; 4,5): Bardzo dobra wiedza, umiejętność analizy krytycznej poszczególnych tekstów literackich lub ich fragmentów.

dobry (db; 4,0): Dobra wiedza, umiejętność analizy krytycznej poszczególnych tekstów literackich lub ich fragmentów.

dostateczny plus (+dst; 3,5): Zadawalająca wiedza, umiejętność analizy krytycznej poszczególnych tekstów literackich lub ich fragmentów z pewnymi brakami.

dostateczny (dst; 3,0): Zadowalająca wiedza, umiejętność analizy krytycznej poszczególnych tekstów literackich lub ich fragmentów z pewnymi błędami.

niedostateczny (ndst; 2,0): Niezadowalająca wiedza, brak umiejętności analizy krytycznej poszczególnych tekstów literackich lub ich fragmentów.