Gramatyka kontrastywna niemiecko - polska wykład

obowiązkowe

I stopień

Cele modułu kształcenia:

zapoznanie z podstawową terminologią, metodologią i instrumentarium badań kontrastywnych,

zdobycie wiedzy z zakresu podobieństw i różnic w poszczególnych podsystemach języka niemieckiego i polskiego, ze szczególnym uwzględnieniem słowotwórstwa, morfologii i składni,

rozwijanie umiejętności analizy kontrastywnej w obrębie wybranych struktur i płaszczyzn językowych,

doskonalenie umiejętności krytycznego czytania literatury przedmiotu,

doskonalenie umiejętności organizacji pracy własnej,

wykształcenie umiejętności rozpoznawania struktur podatnych na interferencję w kontekście języka niemieckiego i polskiego.

II rok

Opis treści kształcenia:

Podstawowe różnice w zakresie słowotwórstwa niemieckiego i polskiego.

Problemy konfrontacji odmiennych i nieodmiennych części mowy w języku niemieckim i polskim.

Problemy konfrontacji zdań prostych i złożonych w języku niemieckim i polskim.

Problem ekwiwalencji systemowej i tłumaczeniowej, interferencja, interferencja ukryta, błąd interferencyjny.

Bartnicka, B. (2004): Grammatik des Polnischen. München.

Engel, U. / Tomiczek, E. (2010): Wie wir reden. Sprechen im deutsch-polnischen Kontrast. Wrocław – Dresden.

Engel, U. et al. (2000): Deutsch-polnische kontrastive Grammatik. Warszawa.

Grzegorczykowa, R. / Laskowski, R. / Wróbel, H. (1998): Gramatyka współczesnego języka polskiego. Warszawa.

Grzegorczykowa, R.(1996): Wykłady z polskiej składni. Warszawa.

Helbig, G. / Jäger, G. (1983): Studien zum deutsch-polnischen Sprachvergleich. Leipzig.

Kątny, A. (1994): Zu ausgewählten Aktionsarten im Polnischen und deren Entsprechungen im Deutschen. Rzeszów.

Lipczuk, R. et al. (1995): Niemiecko-polski słownik tautonimów. Warszawa.

Morciniec, N. / Prędota, S. (1990): Fonetyka kontrastywna języka niemieckiego i polskiego. Wrocław.

Nagórko, A. (1996): Zarys gramatyki polskiej. Warszawa.

Prędota, S. (1989): Die polnisch-deutsche Interferenz im Bereich der Aussprache. Wrocław.

Schatte, Cz. (1989): Partizipialkonstruktionen im Deutschen und Polnischen. Katowice.

Skibicki, M. (2007): Polnische Grammatik. Hamburg.

Tęcza, Z. (2010): Gramatyka angielska i niemiecka w opisie równoległym. Rzeszów.

Wróbel, H. (2001): Gramatyka języka polskiego. Kraków.

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student:

rozpoznaje i objaśnia podstawowe pojęcia z zakresu słowotwórstwa i morfologii języka niemieckiego i polskiego w ujęciu kontrastywnym,

rozpoznaje i objaśnia podstawowe pojęcia z zakresu składni języka niemieckiego i polskiego w ujęciu kontrastywnym,

ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu słowotwórstwa, morfologii i składni języka niemieckiego i polskiego,

ma uporządkowaną wiedzę szczegółową w zakresie metodologii badań kontrastywnych uni-, bi- i multilateralnych,

ma świadomość kompleksowej natury języka niemieckiego i polskiego i ich powiązań wzajemnych oraz z innymi językami ,

ma świadomość posiadanej wiedzy w zakresie badań kontrastywnych i jej przydatności praktycznej w dydaktyce i translatoryce oraz potrzeby jej stałej aktualizacji.

Kryteria oceny egzaminu ustnego:

- poprawność terminologiczna i definicyjna

- poprawność analizy morfologicznej i składniowej z wyraźnym wskazaniem różnic i podobieństw.

Na egzamin składa się pytanie teoretyczne i analiza kontrastywna zdania niemieckiego i polskiego.

Warunkiem podejścia do egzaminu jest zaliczenie konwersatorium z gramatyki kontrastywnej niemiecko-polskiej.