Gramatyka hebrajska i akwizycja języka
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 09-GJH-12 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Gramatyka hebrajska i akwizycja języka |
Jednostka: | Instytut Etnolingwistyki |
Grupy: |
Moodle - przedmioty Szkoły Nauk o Języku i Literaturze Przedmioty dla programu S1-FIhe |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Pełny opis: |
1. Cele zajęć/przedmiotu: C1 zaznajomienie studentów z zasadami akwizycji języka C2 zaznajomienie studentów z historią języka hebrajskiego i jego miejscem wśród języków semickich C3 zaznajomienie studentów z cechami dystynktywnymi hebrajskiego izraelskiego C4 zaznajomienie studentów z zagadnieniami pisowni i fonetyki języka hebrajskiego C5 zaznajomienie studentów z zagadnieniami morfologii języka hebrajskiego w zakresie czasownika mocnego 2. Treści programowe dla zajęć/przedmiotu: Zagadnienia akwizycji języka ze wskazaniem praktycznych, indywidualnie uwarunkowanych możliwości ich zastosowania w procesie przyswajania języka hebrajskiego Historia języka hebrajskiego Cechy dystynktywne języka hebrajskiego izraelskiego na tle uwarunkowań historycznych, społecznych i kulturowych Pisownia i fonetyka Morfologia: Budowa wyrazu, części mowy, czasy, koniugacje i tryby Morfologia: Czasowniki mocne |
Literatura: |
Allon K. Allon E., Allon K. 1987. Kach Lomdim Ivrit. Amir Coffin, Edna, Shmuel Bolozky. 2005. A Reference Grammar of Modern Hebrew. Cambridge: Cambridge University Press. Arabski, Janusz. 1997. Przyswajanie języka obcego i pamięć werbalna. Katowice: Śląsk. Barkali, Shaul. 2000. Luach ha-shemot ha-shalem. Yerushalayim: Reuven Mas. Barkali, Shaul. 2000. Luach ha-pe‘alim ha-shalem. Yerushalayim: Reuven Mas. Bolozky, Shmuel. 2008. 501 Hebrew verbs : fully conjugated in all tenses in a new, easy-to-learn format, alphabetically arranged by root. New York: Hauppauge. Dakowska, Maria. 2007. Psycholingwistyczne podstawy dydaktyki języków obcych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Dąbrowska, Ewa, Wojciech Kubiński (red.). 2003. Akwizycja języka w świetle językoznawstwa kognitywnego. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”. Glinert L. 1989. The Grammar of Modern Hebrew, Cambridge: University Press. Glinert L. 2009. Modern Hebrew. An Essential Grammar, London: Routledge. Tyloch, Witold J. 1980. Gramatyka języka hebrajskiego, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. |
Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU student/ka potrafi: - określić zasady przyswajania języka obcego i stosować zasady akwizycji języka w pracy własnej - umieścić język hebrajski w rodzinie języków semickich oraz przedstawić etapy rozwoju języka hebrajskiego i historię pisma hebrajskiego - zauważać, w procesie coraz lepszego poznawania gramatyki języka hebrajskiego, dystynktywne języka hebrajskiego izraelskiego - stosować zasady pisowni hebrajskiej, klasyfikować spółgłoski i samogłoski i wyjaśnić uwarunkowania fonetyczne języka hebrajskiego - wyróżniać czasowniki mocne i biegle posługiwać się paradygmatami ich odmian |
Metody i kryteria oceniania: |
bardzo dobry (bdb; 5,0): Bardzo dobra znajomość omówionych w sylabusie zagadnień oraz bardzo dobra umiejętność wykorzystywania zdobytej wiedzy w analizie problemów dotyczących zakresu materiału omówionego w sylabusie. dobry plus (+db; 4,5): Jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami. dobry (db; 4,0): Dobra znajomość omówionych w sylabusie zagadnień oraz dobra umiejętność wykorzystywania zdobytej wiedzy w analizie problemów dotyczących zakresu materiału omówionego w sylabusie. dostateczny plus (+dst; 3,5): Jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami. dostateczny (dst; 3,0): Dostateczna znajomość zagadnień i elementarna umiejętność wykorzystywania zdobytej wiedzy i umiejętności. niedostateczny (ndst; 2,0): Niezadowalająca znajomość zagadnień i umiejętność wykorzystywania zdobytej wiedzy i umiejętności. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.