Gramatyka opisowa języka węgierskiego

obowiązkowe

Filologie regionów.

I stopień

- zapoznanie się z podstawową wiedzą na temat funkcjonowania języka węgierskiego w zakresie fonetyki i fonologii oraz ortografii;

- przekazanie podstawowej terminologii z zakresu fonetyki i fonologii oraz ortografii;

- rozwinięcie umiejętności analizy zjawisk językowych z zakresu fonetyki i fonologii języka węgierskiego;

- rozwinięcie umiejętności komunikacji na tematy związane z treściami programowymi;

- wykorzystanie nabytej wiedzy w praktycznej nauce języka węgierskiego

I rok

- podstawowa wiedza i umiejętności z zakresu fonetyki i fonologii

- ogólne kompetencje humanistyczne

Informacje o dostępności materiałów przedstawia prowadzący.

Wykład konwersatoryjny ✔

Dyskusja ✔

Praca z tekstem ✔

Rozwiązywanie zadań (np.: obliczeniowych, artystycznych, praktycznych) ✔

Metoda ćwiczeniowa ✔

Demonstracje dźwiękowe i/lub video ✔

Inne - możliwe zajęcia w e-learningu ✔

Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 60

Praca własna studenta*

Przygotowanie do zajęć 40

Przygotowanie do egzaminu / zaliczenia 20

SUMA GODZIN 120

LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA ZAJĘĆ/PRZEDMIOTU 4 za dwa semestry 2/2

A magyar helyesírás szabályai. 2015. Budapeszt: Akadémiai Kiadó.

• Jászó Anna (red.). 2001. A magyar nyelv könyve. Budapeszt: Trezor Kiadó.

• Bańczerowski, Janusz. 2001. Podstawy polsko-węgierskiej fonetyki i fonologii kontrastywnej. Budapeszt: Tinta Könyvkiadó.

• Bańczerowski, Jerzy – Pogonowski, Jerzy – Zgółka, Tadeusz. 1982. Wstęp do językoznawstwa. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

• Bóna Judit (red.). 2016. Fonetikai olvasókönyv. Budapeszt: ELTE Fonetikai Tanszék.

• Buvári Márta – Mészáros András. 2010. Helyesbeszéd. A magyar köznyelvi kiejtés leírása gyakorlatokkal. Budapeszt: Bárczi Géza Kiejtési Alapítvány.

• É. Kiss Katalin – Kiefer Ferenc – Siptár Péter. 2003. Új magyar nyelvtan. Budapeszt: Osiris.

• Elekfi Lászó. 1992. A magyar hangkapcsolódások fonetikai és fonológiai szabályai. Budapeszt: A Magyar Tudományos Akadémia Nyelvtudományi Intézete.

• Fekete László. 1992. Magyar kiejtési szótár. Budapeszt: Gondolat.

• Gołąb, Zbigniew – Heinz, Adam – Polański, Kazimierz. 1968. Słownik terminologii językoznawczej. Warszawa: PWN.

• Gósy Mária. 2004. Fonetika, a beszéd tudománya. Budapeszt: Osiris Kiadó.

• Hernádi Sándor. 1995. Újfajta beszédművelő gyakorlatok. Budapeszt: Nemzeti Tankönyvkiadó.

• Hernádi Sándor. 2019. Beszédművelés. Budapeszt: Móra Könyvkiadó.

• Kassai Ilona. 1998. Fonetika. Budapeszt: Nemzeti Tankönyvkiadó.

• Kiefer Ferenc (red.). 1994. Strukturális magyar nyelvtan. 2 kötet. Fonológia. Budapeszt: Akadémiai Kiadó.

• Kiefer Ferenc (red.). 2006. Magyar nyelv. Budapeszt: Akadémiai Kiadó.

• Kiss Gábor – Kohári Anna. 2019. Nyelvészeti kisszótár. 2500 hagyományos és modern nyelvészeti fogalom magyarázata. Budapeszt: Tinta Könyvkiadó.

• Laczkó Krisztina – Mártonfi Attila. 2008. Helyesírási tanácsadó. Budapeszt: Osiris Kiadó.

• Laczkó Mária. 2005. Hangtan – alaktan – szófajtan – szótan. Feladatgyűjtemény magyar nyelvből középiskolásoknak. Budapeszt: Nikol Kiadó.

• Laziczius Gyula. 1963. Fonetika. Budapeszt: Tankönyvkiadó.

• Olaszy Gábor. 2007. Mássalhangzó-kapcsolódások a magyar beszédben. Budapeszt: Tinta Könyvkiadó.

• Papp István. 1971. Leíró magyar hangtan. Budapeszt: Tankönyvkiadó.

• Polański, Kazimierz (red.). 1995. Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich – Wydawnictwo.

• Subosits István. 2004. Hangtan. Budapeszt: TAS-11.

• Szulc, Aleksander. 1984. Podręczny słownik językoznawstwa stosowanego. Warszawa: PWN.

• Tolcsvai Nagy Gábor (red.). 2017. Nyelvtan. Budapeszt: Osiris Kiadó.

• Tompa József (red.). 1961. A mai magyar nyelv rendszere. Leíró nyelvtan. I. Bevezetés. Hangtan. Szótan. Budapeszt: Akadémiai Kiadó.

• Tótfalusi István. 2006. Kiejtési szótár. Idegen nevek, szavak, kifejezések és szólások helyes kiejtése. Budapeszt: Tinta Könyvkiadó.

Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia EU student/ka:

- Rozumie i prawidłowo stosuje podstawową terminologię w zakresie fonetyki i fonologii oraz ortografii współczesnego języka węgierskiego.

- Zna budowę i rozumie funkcjonowanie aparatu mowy.

- Posiada umiejętność opisu cech artykulacyjnych głosek języka węgierskiego i prawidłowo je artykułuje.

- Potrafi wykonać i odczytać zapis fonetyczny (transkrypcję) tekstu węgierskiego.

- Zna i stosuje w praktyce ogólne zasady węgierskiej ortografii.

- Rozumie różnice fonetyczne mające funkcje dystynktywne w języku węgierskim.

- Potrafi dzielić węgierskie wyrazy na sylaby.

- Zna i stosuje w praktyce zasady koartykulacji.

- Zna zasady węgierskiego akcentu wyrazowego i prawidłowo akcentuje wyrazy.

- Zna zasady węgierskiej intonacji w języku węgierskim i stosuje je w praktyce.

- Potrafi wykorzystać nabytą wiedzę w praktycznym użyciu języka węgierskiego.

Kryteria oceniania wg skali stosowanej w UAM:

Podstawowe kryteria:

• regularne uczestnictwo w zajęciach;

• aktywny udział i zaangażowanie w trakcie zajęć;

• uzyskanie ocen pozytywnych z wszystkich testów cząstkowych;

• uzyskanie oceny pozytywnej z pisemnego egzaminu końcowego.

Skala ocen

Kryteria oceniania

bardzo dobry (bdb; 5,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane, z ewentualnymi pojedynczymi nieścisłościami, które nie mają znaczenia dla osiągnięcia poszczególnych efektów;

dobry plus (+db; 4,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z nielicznymi błędami;

dobry (db; 4,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub pojedynczych braków;

dostateczny plus (+dst; 3,5): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z szeregiem błędów i/lub brakami;

dostateczny (dst; 3,0): zakładane efekty uczenia się zostały uzyskane z dużymi błędami i/lub brakami;

niedostateczny (ndst; 2,0): zakładane efekty uczenia się nie zostały uzyskane.