Podstawy prawnej ochrony dziedzictwa archeologicznego wobec dokumentów o ochronie dziedzictwa kulturowego

Zajęcia obejmują systematyczną prezentację głównych aktów prawnych regulujących zasady i praktykę ochrony i zarządzania dziedzictwem archeologicznym. W osobnych blokach tematycznych omówione są regulacje w tym zakresie sformułowane przez agendy Organizacji Narodów Zjednoczonych, Unii Europejskiej oraz Polski. Omawiany jest też porządek prawny i praktyka w tym zakresie w wybranych krajach europejskich, ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji w Polsce.

Student:

1) uzyskuje wiedzę w zakresie porządku prawnego regulującego zasady i praktykę ochrony i zarządzania dziedzictwem archeologicznym w Polsce i Europie w perspektywie historycznej oraz uwarunkowania polityczne, społeczne i gospodarcze zmieniających się ram prawnych w tym zakresie;

2) rozumie okoliczności formułowania doktryn konserwatorskich w różnych okresach po II wojnie światowej, w szczególności w warunkach zmieniającej się sytuacji geopolitycznej na świecie, w Europie i w Polsce;

3) opanowuje umiejętności analizy aktów prawnych różnego rodzaju, w szczególności określania relacji pomiędzy konwencjami międzynarodowymi a ustawodawstwem krajowym a także związków pomiędzy uregulowaniami ustawowymi i przepisami wykonawczymi a strukturą organizacyjną w zakresie ochrony i zarządzania dziedzictwem kulturowym; opanowuje także umiejętności połączenia wpływu tradycji intelektualnych i kulturowych w poszczególnych krajach europejskich na rozumienie doktryny konserwatorskiej.