Dziedzictwo archeologiczne i turystyka w Polsce i Europie_2

fakultatywne

ARCHEOLOGIA, specjalizacja Dziedzictwo Archeologiczne

II stopień

Zajęcia mają na celu zapoznanie studentów z zagadnieniem dziedzictwa archeologicznego i jego potencjału dla rozwoju turystyki dziedzictwa kulturowego w Polsce i Europie.

I rok

Poszczególne zagadnienia, omawiane w trakcie zajęć, dotyczą:

a) turystyki kulturowej i jej form, z wyszczególnieniem tych rodzajów, które odnoszą się do dziedzictwa archeologicznego;

b) turystyki archeologicznej i wzajemnych relacji pomiędzy turystyką a archeologią;

c) różnych metod prezentowania stanowisk archeologicznych, zabytków archeologicznych i miejsc zabytkowych, a także krajobrazów historycznych;

d) przykładów turystycznego wykorzystywania elementów dziedzictwa archeologicznego w Polsce i w Europie;

e) szans oraz zagrożeń, jaką stwarza dla sektora archeologicznego oraz dziedzictwa archeologicznego rozwój turystyki.

Florek M. 2008 Wprowadzenie do archeoturystyki ziemi sandomierskiej, w: T. Giergiel (red.), Archeoturystyka. Nowoczesny produkt turystyczny, Sandomierz, 17-28.

Jaskanis D. 1999 O potrzebie systemowego upowszechniania obiektów archeologicznych w turystyce kulturalnej, w: Z. Kobyliński (red.), Krajobraz archeologiczny. Ochrona zabytków archeologicznych jako form krajobrazu kulturowego, Warszawa, 24-39.

Kaczmarek K. 2009. Turystyka archeologiczna. Turystyka Kulturowa 1/2010, 5-14.

Malinowska-Sypek A., Sukniewicz D, Sypek R. 2010. Przewodnik archeologiczny po Polsce. Warszawa.

Mikos v. Rohrscheidt A. 2010. Turystyka kulturowa. Fenomen, potencjał, perspektywy: podręcznik akademicki. Poznań.

Okuliczowie Ł. J. 1961. Archeologia dla turystów, Warszawa.

Wrzesiński J. 2008. Archeologia: poznanie – popularyzacja – turystyka, w: H. Machajewski (red.) Wielkopolska w dziejach. Archeologia o regionie. Poznań, 173–184.

Zajęcia mają na celu zaprezentowanie studentom wzajemnych relacji pomiędzy archeologią a turystyką dziedzictwa kulturowego, zarówno w aspekcie zagadnień teoretycznych, jak również praktycznych realizacji i inicjatyw w tym zakresie.

W trakcie zajęć student:

1) uzyskuje zaawansowaną wiedzę na temat rodzajów turystyki kulturowej i odnoszącej się do dziedzictwa archeologicznego (turystyka archeologiczna); na wybranych przykładach poznaje strategie prezentacji elementów dziedzictwa archeologicznego;

2) rozumie różnice pomiędzy poszczególnymi formami turystyki dziedzictwa kulturowego, odnoszącej się do dziedzictwa archeologicznego, a także problemy wynikające z konieczności udostępniania a jednocześnie ochrony elementów dziedzictwa archeologicznego;

3) posiada umiejętność klasyfikowania poszczególnych inicjatyw podejmowanych w zakresie turystyki wykorzystującej elementy dziedzictwa archeologicznego; zdobywa również umiejętność oceny archeologicznych przedsięwzięć pod kątem potencjału turystycznego, jak i określania ich słabych oraz mocnych stron.

zaliczenie na ocenę