Dziedzictwo archeologiczne i turystyka w Polsce i Europie_2

Poszczególne zagadnienia, omawiane w trakcie zajęć, dotyczą:

a) turystyki kulturowej i jej form, z wyszczególnieniem tych rodzajów, które odnoszą się do dziedzictwa archeologicznego;

b) turystyki archeologicznej i wzajemnych relacji pomiędzy turystyką a archeologią;

c) różnych metod prezentowania stanowisk archeologicznych, zabytków archeologicznych i miejsc zabytkowych, a także krajobrazów historycznych;

d) przykładów turystycznego wykorzystywania elementów dziedzictwa archeologicznego w Polsce i w Europie;

e) szans oraz zagrożeń, jaką stwarza dla sektora archeologicznego oraz dziedzictwa archeologicznego rozwój turystyki.

Zajęcia mają na celu zaprezentowanie studentom wzajemnych relacji pomiędzy archeologią a turystyką dziedzictwa kulturowego, zarówno w aspekcie zagadnień teoretycznych, jak również praktycznych realizacji i inicjatyw w tym zakresie.

W trakcie zajęć student:

1) uzyskuje zaawansowaną wiedzę na temat rodzajów turystyki kulturowej i odnoszącej się do dziedzictwa archeologicznego (turystyka archeologiczna); na wybranych przykładach poznaje strategie prezentacji elementów dziedzictwa archeologicznego;

2) rozumie różnice pomiędzy poszczególnymi formami turystyki dziedzictwa kulturowego, odnoszącej się do dziedzictwa archeologicznego, a także problemy wynikające z konieczności udostępniania a jednocześnie ochrony elementów dziedzictwa archeologicznego;

3) posiada umiejętność klasyfikowania poszczególnych inicjatyw podejmowanych w zakresie turystyki wykorzystującej elementy dziedzictwa archeologicznego; zdobywa również umiejętność oceny archeologicznych przedsięwzięć pod kątem potencjału turystycznego, jak i określania ich słabych oraz mocnych stron.