Dziedzictwo archeologiczne i turystyka w Polsce i Europie_1

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	05-DAT-12-Arch-dz1
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Dziedzictwo archeologiczne i turystyka w Polsce i Europie_1
Jednostka:	Instytut Prahistorii
Grupy:
Strona przedmiotu:	http://archeo.amu.edu.pl
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	język polski
Rodzaj przedmiotu:	fakultatywne
Kierunek studiów:	ARCHEOLOGIA, specjalizacja Dziedzictwo Archeologiczne
Poziom przedmiotu:	II stopień
Rok studiów (jeśli obowiązuje):	I rok
Pełny opis:	W trakcie zajęć, prowadzonych w formie wykładu przerywanego dyskusją, student zapoznawany jest z podstawowymi zagadnieniami i terminologią związaną z zagadnieniami dziedzictwa archeologicznego (oraz szerzej – dziedzictwa kulturowego) oraz turystyki (kulturowej i tzw. archeoturystyki). Podstawowymi, poruszanymi w trakcie zajęć kwestiami są: problem definicji dziedzictwa archeologicznego i turystyki archeologicznej oraz kulturowej, podstawy marketingu i tworzenia produktu turystycznego, szanse i zagrożenia związane z rozwojem archeoturystyki i szeroko pojętej popularyzacji archeologii. Wymienione zagadnienia każdorazowo ilustrowane są przykładami zaczerpniętymi z własnej praktyki badawczej i naukowej prowadzącego oraz literatury przedmiotu.
Literatura:	1) Wysocki J. 1997 Rozwój turystyki jako zagrożenie i szansa dla dziedzictwa archeologicznego, w: Aktualne zagrożenia dziedzictwa archeologicznego, Poznań, 56-61. 2) Jaskanis D. 1999 O potrzebie systemowego upowszechniania obiektów archeologicznych w turystyce kulturalnej, w: Z. Kobyliński (red.), Krajobraz archeologiczny. Ochrona zabytków archeologicznych jako form krajobrazu kulturowego, Warszawa, 24-39. 3) Florek M. 2008 Wprowadzenie do archeoturystyki ziemi sandomierskiej, w: T. Giergiel (red.), Archeoturystyka. Nowoczesny produkt turystyczny, Sandomierz, 17-28. 4) Kaczmarek K. 2009. Turystyka archeologiczna. Turystyka Kulturowa 1/2010, 5-14. 5) Widawski K. (red.) 2009. Turystyka kulturowa na Dolnym Śląsku: wybrane aspekty, Wrocław.
Efekty uczenia się:	Student przyswaja podstawową wiedzę dotyczącą problematyki dziedzictwa archeologicznego (kulturowego) oraz turystyki kulturowej (archeoturystyki). Swobodnie porusza się po literaturze przedmiotu. Operuje fachową terminologią związaną z podstawami marketingu, tworzenia produktu turystycznego, dziedzictwem archeologicznym i turystyką kulturową. Rozumie potrzeby, szanse i zagrożenia wynikające z rozwoju archeoturystyki i szeroko pojętej popularyzacji archeologii.
Metody i kryteria oceniania:	zaliczenie na ocenę

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.