Environmental Ethics

Treści programowe dla przedmiotu:

- wykład wprowadzający: zagadnienia i problemy etyki środowiskowej jako interdyscyplinarnej dziedziny wiedzy (2 wykłady),

- globalizacja: kryzys ekologiczny jako kryzys społeczny i polityczny; polityka energetyczna - kształtowanie się "ładu globalnego" (3 konwersatoria),

- prawa zwierząt (m.in. wg Petera Singera i J.S. Foera) - krytyka badań laboratoryjnych; postulat nongatunkowizmu; przemysłowa hodowla mięsa; karnizm versus weganizm (3 konwersatoria).

Zalecana literatura:

„Ekologia. Przewodnik Krytyki Politycznej”, Warszawa 2009.

„Ethos” – nr 102, kwiecień-czerwiec 2013; tytuł numeru: Nasi „bracia mniejsi”, Lublin 2013.

J.S. Foer, Zjadanie zwierząt, tłum. D. Dymińska, Warszawa 2013.

P. Singer, Wyzwolenie zwierząt, tłum. A. Szczęsna, A.Anichlewicz, Warszawa 2004 (szczególnie rozdz. 2).

P. Singer et J.Mason, Etyka a to, co jemy, tłum.E.Lazari, Warszawa 2012.

P. Singer, Jeden świat. Etyka globalizacji, tłum. C.Cieśliński, Warszawa 2006 (szczególnie rozdz. 2).

H. Welzer, Wojny klimatyczne, tłum. M.Sutowski, Warszawa 2010.

J. Ziegler, Geopolityka głodu, tłum. E.Cylwik, Warszawa 2013.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się:

- studenci znają historię dyscypliny jaką jest „etyka środowiskowa” – jej kształtowanie się w XX w. w tradycji niekontynentalnej oraz od lat 80-tych w Polsce (m.in. ekologia głęboka, Ruch Wyzwolenia Zwierząt, hipoteza Gai; etyka antropocentyczna, biocentyczna, holistyczna itd.),

- studenci znają podstawowe dokumenty traktujące o światowej polityce ekologicznej (Rio, Kioto, Stern-Report, Green Deal 2020 i inne),

- studenci rozumieją kryzys ekologiczny w jego wymiarze społeczno-politycznym, są w stanie podać przykłady katastrof społecznych przełowu XX/XXI w., których źródłem był kryzys klimatyczny,

- studenci znają dokładnie historię kształtowania się tematyki praw zwierząt – potrafią przywołać stanowiska filozoficzne od antyku po brytyjski utylitaryzm, traktujące o prawach zwierząt, oraz znają wiodącą dwudziestowieczną literaturę przedmiotu,

- studenci potrafią przywołać szereg eksperymentów traktujących o inteligencji zwierząt (ssaków naczelnych, krukowatych, gryzoni, delfinów), począwszy od badań behawioralnych połowy XX w. aż po aktualne badania kognitywistów i neuroantropologów,

- studenci rozumieją specyfikę badań na gruncie bioniki, potrafią wskazać kilka przykładów odkryć na tym polu,

- studenci potrafią wykorzystać zdobyte informacje, wykazują gotowość do podejmowania działań inspirowanych zdobytą wiedzą.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): student (1) nie ma więcej niż 1 nieusp. nieobecność; (2) brał bardzo aktywny udział w trakcie wszystkich zajęć laboratoryjnych – zgłaszał pytania merytoryczne i wnioski własne podczas dyskusji.

dobry plus (+db; 4,5): student (1) nie ma więcej niż 2 nieusp. nieobecności, (2) brał aktywny udział w laboratorium – zgłaszał pytania merytoryczne i wnioski własne podczas co najmniej 6 zajęć laboratoryjnych.

dobry (db; 4,0): student (1) nie ma więcej niż 2 nieusp. nieobecności, (2) brał aktywny udział w laboratorium – zgłaszał pytania i uwagi merytoryczne podczas co najmniej 4 zajęć laboratoryjnych.

dostateczny plus (+dst; 3,5): Student (1) nie ma więcej niż 2 nieusp. nieobecności, (2) brał aktywny udział w laboratorium – zgłaszał pytania i uwagi merytoryczne podczas co najmniej 2 zajęć laboratoryjnych.

dostateczny (dst; 3,0): atudent (1) nie ma więcej niż 2 nieusp. nieobecności, (2) brał aktywny udział w laboratorium – zgłaszał pytania i uwagi merytoryczne podczas co najmniej 1 zajęć laboratoryjnych.

niedostateczny (ndst; 2,0): atudent (1) ma więcej niż 2 nieuspr. nieobecności - i tym samym nie może otrzymać oceny pozytywnej, albo/i (2) nie był nigdy aktywny oraz nie był przygotowany do kolokwium ustnego na ostatnich zajęciach (konieczność przeprowadzenia kolokwium wynikała z braku aktywności Studenta).