Cyberliteratura

fakultatywne

sztuka pisania

II stopień

Cele modułu kształcenia:

Celem zajęć Cyberliteratura jest przekazanie studentom opisu oraz komentarza odnośnie do sytuacji, w jakiej znalazła się literatura wraz z rozwojem nowych mediów, nowych forów prezentacji, zmienionego charakteru periodyków literackich, otwarciem na inny typ odbioru i zarazem rozproszeniem dotychczasowych obiegów, a przede wszystkim odnośnie do nowych postaci literatury – techstu, intertekstu, bloga i in.

I rok

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień, dyskusja, praca z tekstem, metoda analizy przypadków.

3

Treści programowe dla przedmiotu:

- początki, rozwój oraz przejawy instytucjonalizacji literatury cyfrowej na świecie i w Polsce,

- język literatury wobec języka technologii cyfrowych,

- cyberliteratura - radykalna nowa jakość czy nowa postać tradycyjnego pisarstwa?,

- autor i odbiorca cyberliteratury,

- powieść hipertekstowa, eksperyment artystyczny w sieci, blogosfera,

- tekst jako techst.

Zalecana literatura:

N. Montfort, Exploratory Programming for the Arts and Humanities, MIT 2016.

M. Maryl, Kim jest pisarz (w internecie), „Teksty Drugie” 2012, nr 6.

M. Maryl, Moderatorzy i amatorzy. Nowe instytucje życia literackiego w sieci, w: tegoż, Życie literackie w sieci, Warszawa 2015.

Espen Aarseth, Autor cyborgiczny: problem poetyki zautomatyzowanej, Władać czytelnikiem: polityka „interakcji”, idem: Cybertekst. Spojrzenia na literaturę ergodyczną, Kraków-Bydgoszcz 2014.

M. Filiciak, Tekst jako plik. Techno-społeczne wymiary czytania na przykładzie przemian procesów dystrybucji tekstów akademickich), „Teksty Drugie” 2012, nr 6.

M. Kazimierczak, Użytkownik, nadawca i odbiorca w Web 2.0, „Teksty Drugie” 2012, nr 6.

Ł. Gołębiewski, Kim jest odbiorca? – społeczeństwo sieci, w zb.: Gdzie jest czytelnik, Warszawa 2012.

A.M. Szczepan-Wojnarowska, Blogi jako forma literacka, „Pamiętnik Literacki” 2006, z. 4.

K. Hoffmann, Hejtuję litblogi? Blogi o literaturze a krytyka literacka.

U. Pawlicka, Literatura cyfrowa a literackość i komunikacja literacka, w zb.: Przekaz digitalny. Z zagadnień semiotyki, semantyki i komunikacji cyfrowej, pod red. E. Szczęsnej, Kraków 2015.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:

- zna etapy rozwoju i „mapę” występowania cyberliteratury,

- posługuje się słownikiem literatury cyfrowej (m. in. techst, hipertekstualność, literatura bityczna, blog, cyberpunk, demoscena, uncreative writing),

- rozumie charakter autorstwa utworów literatury cyfrowej – autor jako menedżer, wyszukiwarka internetowa, inżynier tekstu,

- zna zakresy i mechanizmy funkcjonowania opinii literackiej w sieci,

- zna problemy etycznej odpowiedzialności za wolność otwartego dostępu do cyfrowych przestrzeni,

- potrafi krytycznie analizować interakcje w świecie cyfrowym, np. w blogosferze lub na portalach literackich.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość pojęć z zakresu teorii literatury i kultury, socjologii, filozofii, antropologii kulturowej w zakresie przewidzianym przez kurs, wysoki poziom wiedzy na temat powiązań literatury z kontekstami społecznymi, samodzielność w zakresie krytycznej analizy opanowanych pojęć i praktyczna umiejętność trafnego stosowania opanowanej wiedzy w podejmowanych analizach i interpretacjach tekstów teoretycznych i literackich, biegła umiejętność powiązania treści kursu z procesem wartościowania.

dobry plus (+db; 4,5): dobra znajomość pojęć z zakresu teorii literatury i kultury, socjologii, filozofii, antropologii kulturowej w zakresie przewidzianym przez kurs, wysoki poziom wiedzy na temat powiązań literatury z kontekstami społecznymi, samodzielność w zakresie krytycznej analizy opanowanych pojęć i praktyczna umiejętność trafnego stosowania opanowanej wiedzy w podejmowanych analizach i interpretacjach tekstów teoretycznych i literackich, nieznacznie ograniczona umiejętność powiązania treści kursu z procesem wartościowania.

dobry (db; 4,0): dobra znajomość pojęć z zakresu teorii literatury i kultury, socjologii, filozofii, antropologii kulturowej w zakresie przewidzianym przez kurs, wysoki poziom wiedzy na temat powiązań literatury z kontekstami społecznymi, samodzielność w zakresie krytycznej analizy opanowanych pojęć i praktyczna umiejętność trafnego stosowania opanowanej wiedzy w podejmowanych analizach i interpretacjach tekstów teoretycznych i literackich; dopuszczalne niewielkie pomyłki lub nieznaczne niedociągnięcia w zakresie posiadanej wiedzy i umiejętności praktycznego jej wykorzystania.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość pojęć z zakresu teorii literatury i kultury, socjologii, filozofii, antropologii kulturowej w zakresie przewidzianym przez kurs, przyzwoity poziom wiedzy na temat powiązań literatury z kontekstami społecznymi, samodzielność w zakresie krytycznej analizy opanowanych pojęć i praktyczna umiejętność trafnego stosowania opanowanej wiedzy w podejmowanych analizach i interpretacjach tekstów teoretycznych i literackich. Dopuszczalne braki w zakresie wiedzy, nieuniemożliwiające jednak praktycznego wykorzystania posiadanej wiedzy w interpretacjach inicjowanych przez prowadzącego.

dostateczny (dst; 3,0): podstawowa znajomość pojęć z zakresu teorii literatury i kultury, socjologii, filozofii, antropologii kulturowej w zakresie przewidzianym przez kurs, podstawowy poziom wiedzy na temat powiązań literatury z kontekstami społecznymi, niska samodzielność w zakresie krytycznej analizy opanowanych pojęć i słaba praktyczna umiejętność trafnego stosowania opanowanej wiedzy w podejmowanych analizach i interpretacjach tekstów teoretycznych i literackich. Wyraźne braki w zakresie wiedzy, wymagające pomocy prowadzącego w podejmowaniu działań interpretacyjnych, ale ich nie uniemożliwiające.

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość pojęć z zakresu teorii literatury i kultury, socjologii, filozofii, antropologii kulturowej w zakresie przewidzianym przez kurs, niedopuszczalnie niski poziom wiedzy na temat powiązań literatury z kontekstami społecznymi, brak samodzielności w zakresie krytycznej analizy opanowanych pojęć i niewystarczająca umiejętność ich definiowania i wykorzystania oraz wynikające z tego dalsze braki w zakresie efektów kształcenia zdefiniowanych dla przedmiotu.