Chemia bioanalityczna

Treści zawarte w tym przedmiocie dotyczą zagadnień analitycznych związanych z oznaczaniem podstawowych bioanalitów, którymi interesuje się biochemia kliniczna. Omawiane są analityczne podstawy diagnostyki laboratoryjnej i oznaczanie klasycznych bioanalitów w płynach ustrojowych (elektrolity i niebiałkowe związki azotowe, białka osocza krwi, diagnostycznie ważne enzymy i izoenzymy, cholesterol, glukoza, hemoglobina i inne). Poruszana jest także problematyka analizy biopolimerów: kwasów nukleinowych i białek. Zwrócono uwagę na relacje pomiędzy wynikami analizy a diagnostyką medyczną i zdrowiem pacjenta. Równolegle są omawiane i charakteryzowane podstawowe techniki analityczne wykorzystywane w aplikacjach bioanalitycznych i aparatura analityczna. Dyskutowane są też podstawowe techniki separacji biopolimerów, takie jak elektroforeza żelowa, ultrawirowanie, metody chromatograficzne.

Celem przedmiotu jest poznanie metod oznaczania bioanalitów przydatnych i wykorzystywanych w diagnostyce i monitorowaniu terapii, zrozumienie podstaw teoretycznych metod chemii bioanalitycznej, zrozumienie zasady działania poszczególnych przyrządów analitycznych oraz poznanie ich ograniczeń i skuteczności w określonych typach analizy.

EFEKTY KSZTAŁCENIA:

Po ukończeniu przedmiotu,

(A) student zdobędzie wiedzę w zakresie:

• właściwości i znaczenia diagnostycznego wybranych grup bioanalitów,

• metod analitycznych wykorzystywanych w diagnostyc biomedycznej,

• zasad działania i budowy aparatury bioanalitycznej,

• możliwości zastosowania poszczególnych metod analitycznych do oznaczeń poszczególnych bioanalitów,

• ograniczeń stosowania aparatury analitycznej związanych z czułością, precyzją i granicą detekcji przyrządów.

(B) Student będzie posiadał umiejętności:

• rysowania schematów aparatury stosowanej w metodach bioanalitycznych,

• zidentyfikować i nazwać poszczególne elementy składowe aparatury analitycznej,

• pisemnej prezentacji zasady działania i opisu poznanej aparatury,

• obsługi i wykorzystania omawianej aparatury analitycznej,

• wykonywania obliczeń analitycznych i opracowania wyników końcowych,

• właściwego stosowania terminologii z zakresu chemii biochemii,

• wykonywania oznaczeń analitycznych zgodnie z protokołem.

(C) Student będzie:

• świadomy wagi wyników analizy i konsekwencji terapeutycznych z nimi związanych,

• rzetelnie i wiarygodnie wykonywał oznaczenia bioanalitu zgodnie z protokołem analitycznym,

• przestrzegał przepisów BHP i właściwie stosował sprzęt ochronny.

Kryteria oceny: protokoły i kolokwia laboratoryjne, egzamin końcowy.

1) A. Manz i inni, Bioanalytical Chemistry, ICP, London 2004.

2) A. Dembińska-Kieć, J. W. Naskalski, Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej, Elsevier Urban & Partner, 2002.