Kultura komunikacji werbalnej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 16-KKW-11 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Kultura komunikacji werbalnej |
Jednostka: | Instytut Kultury Europejskiej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | język polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Kierunek studiów: | Komunikacja europejska |
Poziom przedmiotu: | II stopień |
Cele kształcenia: | Wyposażenie studenta w wiedzę na temat kultury języka oraz ćwiczenie grzeczności językowej w różnych sytuacjach komunikacyjnych (w języku pisanym i mówionym). |
Rok studiów (jeśli obowiązuje): | I rok |
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji: | Znajomość zagadnień językoznawczych z zakresu szkoły średniej. Bardzo dobra znajomość języka polskiego. |
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć: | W bibliotece IKE. |
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK: | Ćwiczenia poświęcone są analizie konkretnych przykładów zachowań językowych (dostarczanych przez prowadzącą i studentów), obejmują prezentacje wybranych zagadnień z zakresu kultury języka przygotowane przez studentów oraz wykonywanie ćwiczeń poprawnościowych i stylistycznych. |
Nakład pracy studenta (punkty ECTS): | 2 |
Skrócony opis: |
W czasie zajęć student doskonali swoje kompetencje w zakresie poprawności językowej (poprzez wykonywanie ćwiczeń), bierz udział w dyskusjach dotyczących zmiany norm poprawnościowych i grzecznościowych we współczesnej polszczyźnie, zapoznaje się z podstawową terminologią z zakresu kultury komunikacji. |
Pełny opis: |
W trakcie zajęć student wykonuje praktyczne ćwiczenia z zakresu poprawności językowej (gramatyka, ortografia, stylistyka), dokonuje korekty tekstów zawierających błędy językowe, zapoznaje się z praktycznymi wymogami językowego savoir-vivre'u. Student uczestniczy w dyskusjach na temat przemiany norm poprawności i grzeczności językowej, różnych sposobów oceniania tej ostatniej w zależności od grupy odbiorczej oraz rozbieżności w ujmowaniu grzeczności językowej ze względu na medium, w jakim wypowiedź jest formułowana. Nadto,student zapoznaje się z podstawową terminologią z zakresu kultury komunikacji (w stopniu koniecznym do efektywnego prowadzenia dyskusji na zajęciach). Lektury własne studenta ogniskują się na zagadnieniach poprawnościowych oraz grzeczności językowej. Elementami zaliczenia są: prezentacja, kolokwium poprawnościowo-terminologiczne. |
Literatura: |
J. Grzenia, Komunikacja językowa w Internecie, Warszawa 2006. M. Marcjanik, Mówimy uprzejmie: poradnik językowego savior-vivre’u, Warszawa 2009. M. Marcjanik, Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa 2007. A. Markowski, Kultura języka polskiego: teoria, zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005. A. Schopenhauer, Erystyka, przeł. A. i T. Kotarbińscy, dowolne wydanie. Nowy słownik ortograficzny PWN, pod red. E.Polańskiego, Warszawa 1996 (lub wydania następne). |
Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi: Sformułować w sposób zgodny z zasadami grzeczności językowej różnego rodzaju teksty pisane (np. podanie, prośbę, zażalenie, mail o charakterze oficjalnym, gratulacje, kondolencje, zaproszenie); Sformułować w sposób zgodny z zasadami grzeczności językowej różnego rodzaju ustne wypowiedzi oficjalne (np. podziękowanie, powitanie, pożegnanie, głos w dyskusji); Wyjaśnić jakie elementy wypowiedzi stanowią o spełnianiu przez nadawcę wymogów kultury języka. ; Korygować usterki (poprawnościowe, stylistyczne, z zakresu savoir-vivre’u) w zawierających błędy wypowiedziach.; Rozumie zależność między ukształtowaniem współczesnego tekstu językowego o charakterze użytkowym i jego stylem a przemianami kultury współczesnej. |
Metody i kryteria oceniania: |
Metody formujące: ocena ćwiczeń wykonywanych na zajęciach. Metody podsumowujące: ocena prezentacji oraz kolokwium. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.