General linguistics
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 15-GLING-EL-11 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | General linguistics |
Jednostka: | Wydział Anglistyki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | język angielski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Kierunek studiów: | English linguistics: Theories, interfaces, technologies |
Poziom przedmiotu: | I stopień |
Cele kształcenia: | -C1 przekazanie podstawowej wiedzy na temat języka i językoznawstwa, zakresu badawczego dziedziny, najważniejszych nurtów badań, podstawowych zagadnień badawczych, typów metod i metodologii badawczych; najnowszych osiągnięć w dziedzinie -C2 rozwinięcie zdolności posługiwania się różnymi źródłami informacji -C3 wskazanie potencjalnych kierunków dalszej nauki w zakresie językoznawstwa (wybór proseminariów i seminariów) |
Rok studiów (jeśli obowiązuje): | I rok |
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji: | znajomość podstawowych zagadnień z zakresu językoznawstwa wprowadzonych w szkole średniej; znajomość języka angielskiego na poziomie B2. |
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć: | Biblioteka Novum, platforma Moodle Wydziału |
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK: | Wykład z elementami interakcji, stosowanie materiałów multimodalnych |
Nakład pracy studenta (punkty ECTS): | Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem: 30 godz. Praca własna studenta 1 - czytanie esejów teoretycznych: 30 godz. Praca własna studenta 2 - prace pisemne: 30 godz. Praca własna studenta 3 - przygotowanie do egzaminu: 30 SUMA GODZIN: 120 godz. SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS: 4 |
Pełny opis: |
Wprowadzenie do badań nad językiem: strukturalne i pozastrukturalne obszary badań nad językiem, nauki pokrewne i powiązane z językoznawstwem. Powstanie języka i podejścia do języka: wczesne idee, teorie antropologiczne, ewolucjonizm, dane archeologiczne a ewolucja języka. Semiotyka i cechy języka: teoria znaku, język jako system znaków arbitralnych, onomatopeja, trójkąt semiotyczny, cechy języka ludzkiego. Semantyka: semantyka leksykalna, znaczenie w ujęciu naturalistycznym, kognitywnym i behawioralnym, analiza komponencyjna, Naturalny Metajęzyk Semantyczny i uniwersalia semantyczne, teoria prototypów, relacje semantyczne. Pragmatyka: kontekst a język, presupozycja, implikatura, akty mowy, teoria 'twarzy', grzeczność i niegrzeczność językowa. Analiza Dyskursu: językoznawstwo funkcjonalne, dyskurs jako poziom struktury (budowa tekstu, kryteria tekstualności), jako użycie języka (analiza konwersacyjna) i jako praktyka społeczna (CDA: język a władza, język a tożsamość). Socjolingwistyka: odmiany geograficzne i społeczne języka; język a dialekt a akcent, czynniki socjolingwistyczne a zmienne; sieci społeczne, standard językowy. Psycholingwistyka i neurolingwistyka: rozwój mowy u dziecka w ujęciu behawiorystycznym, generatywistycznym i kognitywnym (Critical Period Hypothesis); "dzikie" dzieci, gen FOXP2, język a mózg, zaburzenia mowy i języka; bilingwizm. Kontakt językowy: superstratum, wybrane konsekwencje kontaktu językowego: zmiana kodów, zapożyczenia; pidginizacja i kreolizacja; wymieranie języków świata. Zmiana językowa: językoznawstwo diachroniczne, podejścia deistyczne, strukturalne, ewolucjonistyczne i kognitywne, źródła i typy zmiany językowej, gramatykalizacja, leksykalizacja, pragmatykalizacja. Język i kultura: język a myśl, język a rzeczywistość; hipoteza Sapira i Whorfa, nazewnictwo kolorów; uniwersalia językowe. |
Literatura: |
Crystal, David. 1997. The Cambridge encyclopedia of language. Cambridge: CUP. Fromkin, Victoria and Robert Rodman. 2003 [1974]. An introduction to language. New York: Holt, Rinehart & Wilson. O’Grady, William et al. 2003. Contemporary linguistics. An introduction. London: Longman. Yule, G. 2006 [1991]. The study of language. Cambridge: CUP. Literatura dodatkowa Aitchison, Jean. 2008 (3rd edition). The articulate mammal. Cambridge: Routledge. (Chapt. 2) Aronoff, Mark and Janie Rees-Miller (eds.) 2000. The handbook of linguistics. Oxford: Blackwell. Bussmann, Hadumod. 1996. Routledge dictionary of language and linguistics. London: Routledge. Crystal, David. 1995. The Cambridge encyclopedia of the English language. Cambridge: CUP. Lewandowska-Tomaszczyk, Barbara (ed.) 1988. Ways to language. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego. Lyons, John. 1982. Language and linguistics. Cambridge: CUP. Trask, R.L. 1995. Language. The basics. London: Routledge. Trask,R.L. 1998. Key concepts in language and linguistics. London: Routledge. Trask,R.L. 1997. A student's dictionary of language and linguistics. London: Routledge. |
Efekty uczenia się: |
Przedstawić i porównać różne nurty językoznawstwa. Definiować podstawowe pojęcia z zakresu językoznawstwa. Zilustrować przykładami podstawowe pojęcia z zakresu językoznawstwa. Nazwać najważniejszych językoznawców i przypisać im typ badań. Posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami badawczymi i pojęciami teoretycznymi przy analizie problemów i przykładów. Prowadzić notatki z wykładów i organizować materiał. Być świadomym specyfiki ludzkiego języka i komunikacji, kontrowersji i opinii na temat języka, oraz formułować własne oceny. |
Metody i kryteria oceniania: |
pytania otwarte w trakcie wykładu; pytania zamknięte w trakcie wykładu; krótkie testy po wykładzie (pytania zamknięte) P – pisemny egzamin końcowy (pytania zamknięte) bardzo dobry (bdb; 5,0): student bardzo dobrze zna i rozumie zagadnienia literaturoznawcze i kulturoznawcze, zna gałęzie dyscyplin i rozumie dynamikę ich rozwoju, bardzo dobrze opanował terminologię dyscyplin i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym dobry plus (+db; 4,5): student bardzo dobrze zna i rozumie zagadnienia literaturoznawcze i kulturoznawcze, zna gałęzie dyscyplin oraz metody badawcze, rozumie dynamikę ich rozwoju, bardzo dobrze opanował terminologię dyscyplin i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym, lecz popełnia drobne błędy dobry (db; 4,0): student dobrze zna i rozumie zagadnienia literaturoznawcze i kulturoznawcze, zna gałęzie dyscyplin oraz metody badawcze, rozumie dynamikę ich rozwoju, bardzo dobrze opanował terminologię dyscyplin i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym w stopniu zadowalającym, lecz popełnia okazjonalne błędy dostateczny plus (+dst; 3,5): student zna i rozumie zagadnienia literaturoznawcze i kulturoznawcze w stopniu podstawowym, zna gałęzie dyscyplin oraz metody badawcze, opanował terminologię dyscyplin i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym w stopniu zadowalającym, lecz popełnia błędy dostateczny (dst; 3,0): student zna i rozumie zagadnienia literaturoznawcze i kulturoznawcze w stopniu podstawowym, zna gałęzie dyscyplin oraz umie wymienić metody badawcze, opanował podstawową terminologię dyscyplin i umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym w stopniu podstawowym, lecz popełnia błędy niedostateczny (ndst; 2,0): student nie zna lub nie rozumie zagadnień literaturoznawczych i kulturoznawczych, nie zna gałęzi dyscyplin oraz metod badawczych, nie opanował podstawowej terminologii dyscyplin i nie umie się nią posługiwać w języku mówionym i pisanym bez rażących błędów. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.