Socjotechnika

obowiązkowe

dziennikarstwo i komunikacja społeczna

I stopień

C1 Zapoznanie studentów z technikami oddziaływania społecznego w skali masowej.

C2 Zdobycie umiejętności analizy procesów socjotechnicznych.

C3 Poznanie klasycznych i współczesnych koncepcji socjotechnicznych.

C4 Zdolność analizy środków i metod kształtowania opinii publicznej

II rok

Student, który rozpoczyna zajęcia z modułu:

• Ma podstawową wiedzę o społeczeństwie, państwie i prawie;

• Potrafi wyszukiwać informacje w różnych źródłach i opracowaniach;

• Ma potrzebę poszerzenia wiedzy o życiu społecznym i przekazywania jej innym;

• Rozumie znaczenie takiej wiedzy w pracy zawodowej.

Literatura i inne materiały do zajęć znajdują się w Bibliotece Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM.

Wykład konwersatoryjny, ćwiczenia prowadzone bezpośrednio lub w trybie zdalnym w zależności od sytuacji epidemicznej.

1. Godziny zajęć z wykładowcą – 20h, w tym 10h wykładów i 10h ćwiczeń.

2. Przygotowanie do zajęć – 30h.

3. Przygotowanie do egzaminu – 35h.

4. SUMA – 85.

5. SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS – 3.

TK_1 Procesy reprodukowania porządku społecznego. Procesy socjalizacji, wychowania i socjotechniki. Ich zakres pojęciowy i relacje. Wpływ na kształtowanie osobowości jednostki prospołecznych cech charakteru. P_W1, P_U1, P_K2

TK_2 Socjotechnika przymusu. Mechanizmy socjotechniczne w procesie nadzorowania jednostki i społeczeństwa w nawiązaniu do teorii Michela Foucaulta. P_W2, P_U1, P_K1

TK_3 Polityka jako gra socjotechniczna. Charakterystyka polityki poprzez analogię do gry scenicznej i rywalizacyjnej. Konsekwencje w analizie zjawisk i procesów politycznych. Manipulacja jako element gry socjotechnicznej. W2, P_U1, P_K1

TK_4 Charakterystyka socjotechniki w warunkach demokracji liberalnej. Główne cele socjotechniki w systemie demokracji liberalnej, krytyka kształtowanego modelu społeczeństwa. P_W2, P_U1, P_K2

TK_5 Socjotechnika konsumpcji. Mechanizmy socjotechniki konsumpcji. Kształtowanie społeczeństwa konsumpcyjnego. P_W2, P_U1, P_K1.

TK_6 Socjotechnika w systemie totalitarnym. Poziomy legitymizacji władzy. Sposoby kreowania poparcia mobilizacyjnego. Mechanizmy socjotechniki i język propagandy w warunkach totalitarnych. P_W2, P_U2, P_K1

TK_7 Pozaracjonalne determinanty postaw. Poglądy na temat roli emocji w kształtowaniu postaw. Rola mitycznych struktur poznawczych w kształtowaniu obrazów rzeczywistości. P_W1, P_U1, P_K1

TK_8 Racjonalne determinanty kształtowania postaw. Założenia i krytyka teorii racjonalnego wyboru. P_W1, P_U1, P_K2

TK_9 Kampania społeczna jako forma socjotechniki. Marketing społeczny i reklama społeczna. Produkt, cena, promocja i dystrybucja w marketingu społecznym. Reklama społeczna a reklama komercyjna. P_W2, P_U2, P_K2

TK_10 Społeczny determinizm językowy. Koncepcja Basila Bernsteina zróżnicowania językowego i kodów językowych. Społeczne determinanty kształtowania kodu językowego. Struktura kodów językowych. P_W1, P_U2, P_K1

TK_11 Wiedza potoczna, struktura obrazów rzeczywistości, wpływ języka na postrzeganie i opisywanie świata. P_W1, P_U1, P_U2, P_K1

TK_12 Manipulacje językowe. Sposoby i warunki skuteczności manipulacji językowych.Obrona przed manipulacją. P_W2, P_U2, P_K2

TK_13 Język propagandy politycznej. Funkcja perswazyjna języka, środki perswazji ukrytej. P_W1, P_U2, P_K1

TK_14 Analiza wybranych tekstów prasowych pod kątem zastosowanych językowych środków perswazji P_W2, P_U1, P_U2, P_K1

Literatura obowiązkowa:

P. Pawełczyk, Socjotechniczne aspekty gry politycznej, Poznań 2007

P. Pawełczyk (red.), Dwa oblicza socjotechniki, Poznań 2006

P. Pawełczyk (red.), Kampania społeczna jako forma socjotechniki, Warszawa 2015

M. Marody, Technologie intelektu, Warszawa 1987

M.K. Mlicki, Socjotechnika. Zagadnienia etyczne i prakseologiczne, Wrocław 1986

B. Dobek-Ostrowska, J. Fras i B. Ociepka, Teoria i praktyka propagandy, Wrocław 1997

Literatura uzupełniająca :

A. Podgórecki, Socjotechnika. Style działania, Warszawa 1972

A. Podgórecki, Zasady socjotechniki, Warszawa 1966

A. Bandura, Teoria społecznego uczenia się, Warszawa 2007

F. Fukuyama, Koniec człowieka, Kraków 2004

P. Pawełczyk (red.), Wybrane problemy socjotechniki. W nawiązaniu do tradycji socjotechnicznych w Polsce, „Przegląd Politologiczny” 2002/1

J. Rudniański, Elementy prakseologicznej teorii walki, Warszawa 1983

EK_W1 Ma podstawową wiedzę na temat czynników kształtujących poznanie społeczne. K_W02, K_W05, K_W08, K_W09

P_W2 Rozpoznaje mechanizmy socjotechniki na różnych płaszczyznach życia społecznego. K_W02, K_W03, K_W04

P_U1 Interpretuje przebieg zjawisk i procesów społecznych w kontekście komunikowania społecznego. K_U01, K_U03, K_U04

P_U2 Posiada umiejętność analizy roli języka w kreowaniu obrazów rzeczywistości. K_U10, K_U15, K_U16

P_K1 Jest świadomy wpływu czynników emocjonalnych na kształtowanie się postaw. K_K04, K_K11

P_K2 Jest zorientowany na współpracę w kształtowaniu społecznie pożądanych relacji. K_K02, K_K03

Ocena ciągła na podstawie aktywności i obecności na zajęciach.

Egzamin pisemny z części wykładowej oraz testów analizowanych na ćwiczeniach, tryb bezpośredni lub zdalny w zależności od sytuacji epidemicznej.

KRYTERIA OCENIANIA:

5,0 - znakomita wiedza, bardzo dobrze opanowane umiejętności oraz wykształcone kompetencje personalne i społeczne

4,5 - pogłębiona wiedza, dobrze wyuczone umiejętności oraz wykształcone kompetencje personalne i społeczne

4,0 - dobra wiedza, dobrze wyuczone umiejętności oraz wykształcone kompetencje personalne i społeczne

3,5 - zadowalająca wiedza, wyuczone umiejętności oraz kompetencje personalne i społeczne

3,0 - podstawowa wiedza, opanowane najważniejsze umiejętności oraz wykształcone podstawowe kompetencje personalne i społeczne

2,0 - niezadowalająca wiedza, nieopanowane umiejętności oraz niewykształcone kompetencje personalne i społeczne