Wstęp do nauki o komunikowaniu
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 14-DPN1OWOK11 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Wstęp do nauki o komunikowaniu |
Jednostka: | Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa |
Grupy: |
E-learning - przedmioty Wydziału Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Moodle - przedmioty Szkoły Nauk Społecznych |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | język polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Kierunek studiów: | dziennikarstwo i komunikacja społeczna |
Poziom przedmiotu: | I stopień |
Cele kształcenia: | 1. Zdobycie wiedzy teoretycznej na temat komunikacji społecznej 2. Określenie czynników wpływających na efektywność komunikacji społecznej 3. Pokazanie złożoności i wieloaspektowości procesu komunikacji 4. Zaznajomienie z siatką pojęciową umożliwiającą precyzyjny opis procesu komunikowania 5. Zdobycie praktycznej wiedzy potrzebnej do zarządzania komunikacją społeczną |
Rok studiów (jeśli obowiązuje): | I rok |
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji: | brak |
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć: | - biblioteka - zasoby online |
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK: | metody podające, problemowe, aktywizujące |
Nakład pracy studenta (punkty ECTS): | 5 |
Skrócony opis: |
1. podstawy teoretyczne nauki o komunikowaniu 2. typy komunikowania ze względu na różne kryteria 3. ewolucja komunikowania społecznego |
Pełny opis: |
1. Nauka o komunikowaniu jako dyscyplina naukowa 2. Tradycje badawcze w komunikowaniu 3. Komunikowanie jako proces 4. Modele komunikacji 5. Etapy rozwoju komunikowania ludzkiego 6. Komunikowanie interpersonalne 7. Komunikowanie grupowe 8. Komunikowanie w organizacji 9. Komunikowanie publiczne i masowe |
Literatura: |
Goodman N. (2000), Wstęp do socjologii. Warszawa: Zysk i S-ka. Griffin E. (2003), Podstawy komunikacji społecznej. Gdańsk: GWP. Pisarek W. (2008), Wstęp do nauki o komunikowaniu, Kraków: Wyd. UJ. McQuail D (2007), Teoria komunikowania masowego. Warszawa: PWN. Fiske J. (1999), Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem. Wrocław: Astrum. Głodowski W. (1999), Bez słowa. Komunikacyjne funkcje zachowań niewerbalnych. Warszawa: Hansa Communication. |
Efekty uczenia się: |
wiedza: 1. ma podstawową wiedzę o charakterze nauk o mediach, ich miejscu w systemie nauk i relacjach do innych obszarów wiedzy 2.ma wiedzę o człowieku, w szczególności jako podmiocie konstytuującym system komunikowania społecznego oraz zasady jego funkcjonowania, a także będącym przedmiotem jego oddziaływania 3. ma wiedzę o determinantach efektywności procesu komunikowania społecznego, zmianach na rynku środków społecznego przekazu oraz o przyczynach, przebiegu, skali i konsekwencjach tych zmian umiejętności: 1. potrafi określić i ocenić przyczyny i przebieg wybranych procesów i zjawisk społecznych (kulturowych, politycznych, prawnych, gospodarczych) mających wpływ na efektywność systemu komunikowania społecznego 2. posiada umiejętność rozumienia i analizowania zjawisk społecznych istotnych dla efektywnego funkcjonowania systemu komunikowania społecznego 3. posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów innych autorów oraz formułowania wniosków w pracy zawodowej i działalności publicznej kompetencje społeczne: 1. rozumie potrzebę poszerzania i aktualizowania wiedzy, umiejętności i kompetencji przez całe życie 2. jest przygotowany do aktywnego uczestniczenia w życiu publicznym, a przede wszystkim w zespołach realizujących zadania w zakresie komunikowania społecznego 3. potrafi wskazać metody i sposoby realizacji określonego przez siebie lub innych zadania w zakresie komunikowania społecznego |
Metody i kryteria oceniania: |
1. pisemna recenzja wybranej publikacji dotyczącej komunikowania społecznego 2. kontrola obecności na zajęciach 3. ocena aktywności na zajęciach 4 egzamin problemowo-opisowy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.