Tłumaczenie pisemne tektów użytkowych niemiecko-polskie, polsko-niemieckie
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 09-TPTUL-12 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Tłumaczenie pisemne tektów użytkowych niemiecko-polskie, polsko-niemieckie |
Jednostka: | Instytut Filologii Rosyjskiej i Ukraińskiej |
Grupy: |
Moodle - przedmioty Szkoły Nauk o Języku i Literaturze |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | język niemiecki |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Kierunek studiów: | filologia rosyjska z lingwistyką stosowaną |
Poziom przedmiotu: | I stopień |
Cele kształcenia: | C1 Przekazanie praktycznej wiedzy translacyjnej z zakresu warsztatu pracy tłumacza pisemnego (narzędzia, pomoce), kompetencji translatorskiej (umiejętności, strategie), procesu translacji (fazy, operacje), translatu jako produktu tłumaczenia (wymogi jakościowe) oraz wiedzy językowej i ogólnej z zakresu przerabianych tekstów użytkowych C2 Rozwinięcie umiejętności analizy kontrastywnej niemieckich i polskich tekstów użytkowych, analizy znaczeniowej tekstu oryginału dla celów translacyjnych oraz umiejętności poszukiwania informacji źródłowych i korzystania z pomocy C3 Wykształcenie umiejętności tłumaczenia wybranych gatunków tekstów użytkowych (teksty informacyjne i apelatywne) z języka niemieckiego na język polski z uwzględnieniem specyficznych konwencji tekstowych C4 Wyrobienie umiejętności krytycznej analizy i oceny tłumaczenia na podstawie poznanych kryteriów (weryfikacja i korekta) C5 Uświadomienie konieczności ciągłego doskonalenia praktycznych umiejętności językowych i translacyjnych w celu podnoszenia jakości wykonywanych tłumaczenia C6 Rozwinięcie umiejętności pracy indywidualnej oraz zespołowej podczas wykonywania zadań translacyjnych (metody pracy i sposoby komunikacji) |
Rok studiów (jeśli obowiązuje): | III rok |
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji: | Wiedza i umiejętności z zakresu przedmiotów: Gramatyka opisowa i kontrastywna j. polskiego i niemieckiego, Analiza tekstu, Podstawy tłumaczenia pisemnego i Podstawy translatoryki, Kompozycja i redakcja tekstów użytkowych w ujęciu kontrastywnym niemiecko-polskim, Podstawy leksykologii i leksykografii potwierdzone zaliczeniem z tych przedmiotów. |
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć: | Materiały do ćwiczeń przekazywane studentom na zajęciach, przesyłane elektronicznie lub dostępne po dokonaniu rejestracji na platformie e-learningowej Moodle Instytutu Lingwistyki Stosowanej: http://www.ils.amu.edu.pl/moodle.html Literatura przedmiotu dostępna w Czytelni Instytutu Lingwistyki Stosowanej. |
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK: | prezentacja, analiza i interpretacja tekstów analogicznych, analiza i interpretacja oryginału, tłumaczenie zespołowe tekstów użytkowych, tłumaczenie indywidualne jako zadanie domowe, komentarz i korekta, dyskusja, weryfikacja tłumaczenia przez wykładowcę, przez drugiego studenta i przez grupę, ćwiczenia leksykalno-terminologiczne. |
Pełny opis: |
Określenie zadania tłumaczeniowego, ustalenie celu i funkcji translatu Przygotowanie do tłumaczenia: Określenie problemów translacyjnych na podstawie analizy porównawczej tekstów w języku niem. i pol., analizy znaczeniowej oryginału w j.niem. oraz dobór właściwych strategii dla ich rozwiązania Przekład wybranych tekstów użytkowych z j.niem. na j.pol. z uwzględnieniem ww. czynników Ocena jakości tłumaczenia wg poznanych kryteriów (adekwatność przekładu pod kątem językowym i funkcjonalnym) Organizacja własnego warsztatu pracy, doskonalenie umiejętności, poznanie metod pracy indywidualnej i zespołowej |
Literatura: |
DĄBSKA-PROKOP, U., Mała encyklopedia przekładoznawstwa, Częstochowa 2000 (podstawowa terminologia przekładoznawcza) HEJWOWSKI, K.,Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu Warszawa 2008 KIELAR, B. Z., Zarys translatoryki, Warszawa 2013 (rozdz. 5,6,9,10,12). LIPCZUK, R., Niemiecko-polski słownik tautonimów, Warszawa 1995 (wybór tautonimów wg częstotliwości występowania). LUKSZYN J. (red. naukowy), Tezaurus terminologii translatorycznej, Warszawa 1993 (podstawowa terminologia przekładoznawcza) PIENKKOS J., Podstawy przekładoznawstwa: Od teorii do praktyki, Kraków 2003 (cz. I, rozdz. III-VI). PISARSKA A., TOMASZKIEWICZ T., Współczesne tendencje przekładoznawcze, Poznań 1996. SNELL-HORNBY M., HÖNIG H.G., KUSSMAUL P., SCHMITT P.A. (Hrsg.) Handbuch Translation, Tübingen 1999 (Teil C und Teil D Aspekte des Übersetzens, G.108 Übersetzungskritik) STOLZE R., Übersetzungstheorien. Eine Einführung, Tübingen 2005 (6. Äquivalenzdiskussion, 14. Übersetzungsproblme). TOMASZKIEWICZ T., Terminologia tłumaczenia, Poznań 2004 .(podstawowa terminologia przekładoznawcza) Artykuły naukowe z czasopism przekładoznawczych traktujące o takich problemach tłumaczenia, jak przekład nazw własnych, tautonimy, problemy terminologiczne (m.in. synonimia i polisemia), strategie i techniki tłumaczenia, klasyfikacje błędów tłumaczeniowych, narzędzia i pomoce tłumacza, Słowniki jedno- i dwujęzyczne, ogólne i specjalistyczne. |
Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student: ma wiedzę teoretyczną i umiejętności praktyczne z zakresu procesu translacji pisemnej oraz zasad realizacji zadań translacyjnych w tym zakresie dokonuje analizy kontrastywnej tekstów w obu językach roboczych oraz analizy znaczeniowej oryginału, zna pomoce i strategie przekładu tekstów użytkowych oraz potrafi je zastosować zgodnie z zadaniem translacyjnym tłumaczy teksty użytkowe z j. niem. na j. pol. z uwzględnieniem różnic w konwencjach tekstowych oraz zgodnie z celem i funkcją translatu w kulturze docelowej ocenia wykonane tłumaczenie, określa problemy i błędy, dokonuje korekty oraz uzasadnia podejmowane przy tym decyzje translatorskie rozumie potrzebę doskonalenia umiejętności językowych (znajomości języka ojczystego i obcego jako podstawowego narzędzia) i translacyjnych w celu podnoszenia jakości wykonywanych tłumaczeń efektywnie organizuje indywidualny warsztat pracy oraz współpracuje w grupie |
Metody i kryteria oceniania: |
Kryteria oceniania: Frekwencja na zajęciach Przygotowanie do zajęć Zapoznanie ze wskazaną literaturą fachową przedmiotu (wymagana wiedza teoretyczna) Wykonywanie tłumaczeń tekstów w ramach zadań domowych (samodzielne tłumaczenie tekstów, oddanie wszystkich tłumaczeń, terminowość w wywiązaniu się z obowiązków) Aktywność na ćwiczeniach Śródsemestralne testy leksykalno-terminologiczne, oceniane zgodnie z zasadami: bdb 92-100% db+ 85-91% db 76%-84% dst+ 68-75% dst 60%-67% ndst 0-59% Test zaliczeniowy z wiedzy teoretycznej, kryteria oceny jak wyżej. Test zaliczeniowy z umiejętności (wykonanie tłumaczenia tekstu) Szczegółowe kryteria oceny tłumaczenia zaliczeniowego: 5 bardzo dobre tłumaczenie, znakomite wykorzystanie zdobytej wiedzy o gatunkach tekstów i zasadach ich przekładu. 4+ bardzo dobre tłumaczenie z niewielkimi usterkami technicznymi, bardzo dobre wykorzystanie zdobytej wiedzy o gatunkach tekstów i ich zasadach ich tłumaczeniach; 4 dobre tłumaczenie jednakże z usterkami technicznymi i błędami gramatycznymi/ortograficznymi i/lub stylistycznymi, dobre wykorzystanie zdobytej wiedzy o gatunkach tekstów i zasadach ich tłumaczenia; 3+ akceptowalne tłumaczenie jednakże z usterkami technicznymi i błędami gramatycznymi/ortograficznymi i/lub stylistycznymi, dobre wykorzystanie zdobytej wiedzy o gatunkach tekstów i zasadach ich tłumaczenia; 3 akceptowalne tłumaczenie jednakże z licznymi usterkami technicznymi i błędami gramatycznymi/ortograficznymi i/lub stylistycznymi, dostateczne/podstawowe wykorzystanie zdobytej wiedzy o gatunkach tekstów i zasadach ich tłumaczenia; 2 słabe lub nie akceptowalne tłumaczenie z licznymi usterkami technicznymi i błędami gramatycznymi/ortograficznymi i/lub stylistycznymi, brak oddania sensu tekstu oryginalnego, brak wykorzystania wiedzy o gatunkach tekstów i zasadach ich tłumaczenia. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.