Seminarium przedmiotowe z zakresu językoznawstwa
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | 09-SEMJ1-11 | Kod Erasmus / ISCED: |
09.3
 /
(0232) Literatura i językoznawstwo (lingwistyka)
|
| Nazwa przedmiotu: | Seminarium przedmiotowe z zakresu językoznawstwa | ||
| Jednostka: | Katedra Skandynawistyki | ||
| Grupy: |
Przedmioty dla programu DUx-FilSkX |
||
| Punkty ECTS i inne: |
0 LUB
5.00
(w zależności od programu)  zobacz reguły punktacji |
||
| Język prowadzenia: | (brak danych) | ||
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
||
| Kierunek studiów: | Zapoznanie studentów z wybranymi obszarami badawczymi w dziedzinie językoznawstwa skandynawskiego (np. socjolingwistyka skandynawska, runologia, analiza tekstu itp.) Zapoznanie studentów z najważniejszymi tendencjami badawczymi w zakresie wybranych dziedzin współczesnego językoznawstwa skandynawskiego Zapoznanie studentów z metodologią badań językoznawczych z zakresu wybranych dziedzin zarówno w Skandynawii, jak i poza Skandynawią Zapoznanie studentów z wybranymi aspektami wybranej dziedziny badawczej z uwzględnieniem potencjalnej tematyki prac magisterskich Rozwinięcie umiejętności analizy zjawisk językoznawczych w zakresie wybranej dziedziny Zapoznanie studentów z literaturą przedmiotu oraz źródłami elektronicznymi |
||
| Poziom przedmiotu: | II stopień |
||
| Cele kształcenia: | filologia skandynawska |
||
| Pełny opis: |
Językoznawstwo szwedzkie 1: Najważniejsze źródła w opisie języka szwedzkiego, w tym korpusy, bazy danych i inne zasoby elektroniczne będące podstawą współczesnych badań językoznawczych 2: Najważniejsze kierunki współczesnych szwedzkich badań językoznawczych: analiza dyskursu i analiza tekstu, składnia w paradygmacie generatywnym 3: Najważniejsze kierunki współczesnych szwedzkich badań językoznawczych: pragmatyka, badania języków fachowych, język szwedzki w kontakcie z innymi językami, dialektologia, językoznawstwo historyczne Językoznawstwo duńskie 1: Podstawowe pojęcia z zakresu leksykologii i semantyki. Zmiany znaczenia (zawężenie, rozszerzenie znaczenia, zmiany stylistyczno-ekspresywne). 2: Relacje semantyczne. Rozwój leksykonu (przyczyny, zanikanie wyrazów, tworzenie nowych za pomocą reguł własnego języka, zapożyczanie). Tworzenie wyrazów rodzimych (derywacja, złożenie, samdannelse, kentauer itp.). 3: Zapożyczanie z innych języków. Typy zapożyczeń. Zapożyczenia z j. niemieckiego i angielskiego. Utrata domen. Obawy o przyszłość takich języków jak j. duński i polityka językowa. Językoznawstwo norweskie 1: Dialektologia: podstawowe pojęcia, najważniejsze źródła w opisie języka norweskiego, w tym korpusy, bazy danych i inne zasoby elektroniczne. 2: Geneza i systematyka dialektów języka norweskiego. 3: Geografia językowa, przestrzenne rozmieszczenie dialektów języka norweskiego. |
||
| Literatura: |
Apresjan, J. 2000. Semantyka leksykalna. Wrocław Bandle, Oskar (red.) (2005). The Nordic languages [Elektronisk resurs] an international handbook of the history of the North Germanic languages. Vol. 1 i 2. Berlin: Mouton de Gruyter Bockgård, Gustav & Nilsson, Jenny (red.) (2011). Interaktionell dialektologi. Uppsala: Institutet för språk och folkminnen Grzegorczykowa, R. 2001. Wprowadzenie do semantyki językoznawczej. Warszawa Jahr, Ernst Håkon (1990) (red.). Den store dialektboka, Jarvad, P. 1995. Nye ord - hvorfor og hvordan? København Malmgren S.-G. 1994. Svensk lexikologi. Ord, ordbildning, ordböcker och orddatabaser. Lund: Studentlitteratur. Mæhlum, Brit og Røyneland, Unn (2012). Det norske dialektlandskapet, Cappelen Damm Akademisk. Platzack, Christer (1998). Svenskans inre grammatik: det minimalistiska programmet : en introduktion till modern generativ grammatik. Lund: Studentlitteratur Sandøy, Helge (1997). Norsk dialektkunnskap, 2. utg., 1987. Oslo: Novus forlag. Skjekkeland, Martin (1997). Dei norske dialektane, Tradisjonelle særdrag i jamføring med skriftmåla. Høyskoleforlaget. Skjekkeland, Martin (2005). Dialektar i Noreg. Tradisjon og fornying. Cappelen Damm Høyskoleforlaget. Skjekkeland, Martin (2010). Dialektlandet. Portal forlag. Sundgren, Eva (red.) (2013). Sociolingvistik. 2., [uppdaterade] uppl. Stockholm: Liber Szubert, A. 2006. Lingvistisk klassifisering af låneord. I: Danske Studier, 5-22 Widmark, Gun (2001). Det språk som blev vårt: ursprung och utveckling i svenskan : urtid, runtid, riddartid. Uppsala: Gustav Adolfs akad. |
||
| Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu zajęć i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student: Rozumie obszar badawczy przedstawiony na zajęciach, jego historię, przedmiot, cele, metody badawcze i źródła, a także jego konkretną realizację na przykładzie języków skandynawskich. Wykorzystuje właściwą terminologię do omawiania zagadnień przedstawionych w ramach kursu, potrafi przedstawić zagadnienia związane z jego realizacją w ustnym wystąpieniu o charakterze akademickim w wybranym w ramach ścieżki języku skandynawskim. Jest gotów do weryfikowania i uzupełniania wiedzy i potrafi umiejętnie wyszukiwać informacje z różnych źródeł z wykorzystaniem zaawansowanych technologii informacyjnych Rozumie historyczno-kulturowe uwarunkowania badań z zakresu językoznawstwa prowadzonych w krajach skandynawskich i ich wzajemne powiązania. Ma świadomość powiązań językoznawstwa z innym dyscyplinami i dziedzinami wiedzy, rozumie potrzebę badań interdyscyplinarnych, zwłaszcza w kontekście badań skandynawskich. |
||
| Metody i kryteria oceniania: |
bardzo dobry (bdb; 5,0): Student ma znakomitą orientację w tematyce wykładu, zna miejsce omawianego obszaru badawczego w dyscyplinie językoznawstwo oraz jego powiązanie z innymi dyscyplinami. Potrafi prowadzić dyskusję posługując się poprawną terminologią danego obszaru, jest świadom potrzeby uzupełniania wiedzy i posługuje się właściwymi dla tego celu narzędziami. dobry plus (+db; 4,5): Student ma bardzo dobrą orientację w tematyce wykładu, zna miejsce omawianego obszaru badawczego w dyscyplinie językoznawstwo oraz jego powiązanie z innymi dyscyplinami. Potrafi prowadzić dyskusję posługując się poprawną terminologią danego obszaru, jest świadom potrzeby uzupełniania wiedzy i posługuje się właściwymi dla tego celu narzędziami. dobry (db; 4,0): Student ma dobrą orientację w tematyce wykładu, zna miejsce omawianego obszaru badawczego w dyscyplinie językoznawstwo. Potrafi prowadzić dyskusję posługując się zasadniczo poprawną terminologią danego obszaru, jest świadom potrzeby uzupełniania wiedzy i zna niektóre służące temu narzędzia. dostateczny plus (+dst; 3,5): Student ma pewną orientację w tematyce wykładu, zna miejsce omawianego obszaru badawczego w dyscyplinie językoznawstwo. Potrafi prowadzić dyskusję posługując się terminologią potoczną, jest świadom potrzeby uzupełniania wiedzy. dostateczny (dst; 3,0): Student ma pewną orientację w tematyce wykładu. Potrafi prowadzić dyskusję posługując się terminologią potoczną. niedostateczny (ndst; 2,0): Student nie ma orientacji w tematyce wykładu, nie potrafi też wskazać powiązań między przedstawianym obszarem a innymi pokrewnymi dyscyplinami. Nie zna właściwej terminologii ani narzędzi służących do podnoszenia własnych kompetencji w omawianym obszarzelne i społeczne |
||
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2020/2021" (w trakcie)
| Okres: | 2021-03-01 - 2021-09-30 |
 
 zobacz plan zajęć |
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 45 godzin więcej informacji |
|
| Koordynatorzy: | (brak danych) | |
| Prowadzący grup: | Grzegorz Skommer, Dominika Skrzypek, Andrzej Szubert | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie z notą
Ćwiczenia - Zaliczenie z notą |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2021/2022" (jeszcze nie rozpoczęty)
| Okres: | 2022-02-24 - 2022-09-30 |
zobacz plan zajęć |
| Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 45 godzin więcej informacji |
|
| Koordynatorzy: | (brak danych) | |
| Prowadzący grup: | Grzegorz Skommer, Dominika Skrzypek, Andrzej Szubert | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie z notą
Ćwiczenia - Zaliczenie z notą |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.