Praktyczna nauka języka nowogreckiego

Globalizacja:

-wielokulturowość· tożsamość narodowa, obywatel świata· emigracja, zatrudnienie, bezrobocie

Środowisko:

-zanieczyszczenie, ekologia i organizacje ekologiczne, recykling, energia

-zmiany klimatyczne: efekt cieplarniany, zasoby wodne, rolnictwo ekologiczne

-energia nuklearna

-emigracja ekologiczna

Praca:

-zatrudnienie i czas wolny

-rynek pracy

-przedsiębiorczość, kreatywność,samodoskonalenie przez całe życie

Życie publiczne:

-ustrój państwowy, partie, wybory

-normy prawne (Ο.Η.Ε., Ε.Ε., Κοινοβούλιο)

-prawodawstwo i sądownictwo

sztuka: -kierunki artystyczne i tendencje

-sztuka i technologia

-kultura

-sztuka i rozrywka

Nauka i technologia:

-komputer / internet

-biotechnologia

-komunikacja i rozrywka

-informacja

Stosunki międzyludzkie:

-rodzina, przyjaźń

-płeć, równouprawnienie, odmienność, miłość

-wyobcowanie, stres

Język: -narodowy, mniejszości, lingua franca

-szkolnictwo, wykształcenie

- nauka języka

-polityka dotycząca języka i suwerenność

-przekaz ustny i pisemny

-język i przekład

Zdrowie:

-odżywianie, sport

-produkty zmodyfikowane genetycznie

-medycyna alternatywna

-technologia i zdrowie: bioetyka

Nowoczesność i tradycja:

-zwyczaje, obyczaje, święta

-synchroniczność i diachroniczność

-tradycja inteligencka i ludowa

Podróżowanie:

-geografia

-turystyka

-wakacje

Patologie społeczne:

-narkomania, alkoholizm

-zdrowie psychiczne

-przemoc-przestępczość

Życie duchowe:

-religie świata·

-tolerancja,

- tolerancja religijna

-synkretyzm

- rozumie prawie wszystkie rodzaje tekstu pisanego (np. teksty o charakterze użytkowym, informacyjnym prasowym, literackim, urzędowym, reklamowym)

- potrafi czytać selektywnie, wyodrębniając informacje, idee, główne myśli

- potrafi samodzielnie posługiwać się różnymi źródłami informacji na temat słownictwa, gramatyki, pisowni (słowniki, gramatyki, encyklopedie, źródła elektroniczne)

- ma wiedzę na temat słownictwa, gramatyki, pisowni (słowniki, gramatyki, encyklopedie, źródła elektroniczne)

- rozumie treści wypowiedzi mówionych w szybkim tempie, zestawianie informacji i aluzji na nieznane tematy zawarte w dyskusji z udziałem kilku rozmówców lub w wypowiedzi jednej osoby

- rozpoznaje podstawowe elementy wypowiedzi np.: podstawowe idee, argumentacja, hipoteza, przykłady, uogólnienie, wnioski oraz związki pomiędzy nimi

- potrafi wyszukiwać oraz selekcjonować informacje z różnych źródeł mówionych

- potrafi rozpoznawać intencje rozmówcy, rozróżniania wyrażenia o zabarwieniu emocjonalnym, aluzyjnym, żartobliwym, mającym charakter groźby, porady, eufemistycznym, metaforycznym, ironicznym

- rozumie znaczenia nieznanych słów z kontekstu - używa i znajomość niewerbalnych środków wyrazu, ułatwiających komunikację (gestykulacja, wyraz twarzy) typowych dla wypowiedzi ustnej w języku nowogreckim

- umie przejrzyście i ze swobodą językową komponować i redagować wypowiedzi pisemne mające charakter: opisu, recenzji, referatu, tekstu argumentacyjnego itp. -przestrzega podstawowych zasad organizacji tekstu (tekst ma logiczną budowę, spójną treści )

- stosuje prawidłowo idiomy oraz wyrażenia idiomatyczne - dostosowuje formę i styl do tematu wypowiedzi

-posługuje się językiem precyzyjnie, stosując specjalistyczne słownictwo, struktury morfologiczne i syntaktyczne, wyrażenia idiomatyczne, środki stylistyczne

-prawidłowo używa formy oficjalnej oraz potocznej języka

- ma podstawową wiedze na temat współczesnej kultury i literatury greckiej

- potrafi zdobywać wiadomości na temat współczesnej kultury i literatury greckiej

- zna i rozumie różnie wynikające z odmienności kulturowej Grecji, zwyczaje, sposób życia, stosunki międzyludzkie, wartości, postawy, poglądy polityczne, przekonania religijne, tożsamość narodowa, poziom życia, różnica pomiędzy miejskim i wiejskim stylem życia

- posługuje się wymową oddającą wymowę rodzimych użytkowników języka- prawidłowo artykułuje głoski greckie oraz dostrzega występujące różnice w ich artykulacji

-zna i wykorzystuje wiedzę z zakresu gramatyki języka nowogreckiego, a w szczególności:1. Morfologia rzeczownika: fleksja rzeczowników: ο μυς, ο πήχυς, ο Zευς, rzeczowniki o podwójnych końcówkach: ο δεσπότης, ο πατέρας, ο γονιός, rzeczowniki nierównozgłoskowe : το ύδωρ, το ήπαρ, το μέλι, το φρέαρ, το πέρας, το γήρας, το μηδέν, rzeczowniki mające dwa typy odmiany, plurale tantum, paronimy, homonimy, rzeczowniki „ułomne”.

Słowotwórstwo: derywacja (zdrobnienia i zgrubienia odrzeczownikowe)

Morfologia przymiotników o końcówkach: - ων, -ουσα, -ον ; - είς, -είσα, -έν ; -ων, -ον ; -ην, -εν; -ας, -ασα, -αν2. Stopniowanie przymiotników:- stopniowanie ułomne - przymiotniki nieregularne (literackie, tytuły honorowe)

Zaimki: - nieokreślone (καθετί, κατιτί, δείνα, τάδε, κάτι )- wskazujące (τούτος )- względne (οποιοσδήποτε, οσοσδήποτε )- zwrotne (ο εαυτός μου)

Czasownik- Tryb πιθανολογική- Imiesłów bierny czasu praesens perfectum z reduplikacją - Imiesłów bierny czasu praesens perfectum od czasowników deponentia i semiseponentia- Imiesłów bierny czasu teraźniejszego (-όμενος,-άμενος, -ούμενος)

Nieodmienne części mowy - przysłówki- miejsca (καταγής, παρακεί, κατά πίσω, παραπέρα, απόμερα, αντιπέρα, ξοπίσω)- czasu (ενίοτε, εξαρχής, αποβραδίς, αραιά και που, τις προάλλες )- sposobu (παμψηφεί, ξυστά, κούτσα κούτσα, του κάκου, μεμιάς, τρεχάλα, μπρούμυτα)- ilości (εντελώς, ολωσδιόλου, εν μέρει_- przysłówki odprzymiotnikowe zakończone na -α i -ως mające różne funkcje

Nieodmienne części mowy – przyimki (ίσαμε, δια, εκ, εξ, εν, επί, περί, προ, υπό (με εκφράσεις και σε σύνθεση με ρήματα)2. Nieodmienne części mowy - spójniki- przeciwstawne (μολονότι, μολαταύτα, εξάλλου, όχι μόνο, αλλά και, ωστόσο)- rozłączne (για ... για )- wynikowe (και τώρα, έπειτα, τότε, ύστερα) - czasowe (ωσότου, όσο, σαν, αφότου, άμα)3. Nieodmienne części mowy – partykuły( δα, καν, έτσι και [υποθετικό])

Składnia języka nowogreckiego: - syntaktyczna funkcja dopełniacza w zdaniu (z rzeczownikami i przymiotnikami, w funkcji przysłówka, z przyimkami z katharevousy) - syntaktyczna funkcja biernik a w zdaniu (funkcja epitetu, przydawki, okolicznika, dopełnienia): - zdania współrzędnie złożone: łączne (και ), rozłączne (για ...για) , przeciwstawne (ωστόσο, εντούτοις, και όμως, μάλιστα, παρά), przyczynowe, czasowe (ωσότου, όσο, αφότου, άμα), skutkowe

Mowa zależna - z trybem δυνητική- szczególne użycie : va przyzwalające. - zdania z użyciem spójników: μολονότι, μόλο που, και αν, και ας, και να, παρόλο που - να+οριστική