Filozofia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 09-FILU-12 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Filozofia |
Jednostka: | Instytut Filologii Rosyjskiej i Ukraińskiej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | język polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Kierunek studiów: | filologia rosyjska z filologią ukraińską |
Poziom przedmiotu: | I stopień |
Cele kształcenia: | Zaznajomienie studentów ze specyfiką myślenia filozoficznego, problematyki filozoficznej, podstawową terminologią, najważniejszymi nurtami i systemami filozoficznymi, ze szczególnym uwzględnieniem filozofii języka. Uświadomienie studentom roli filozofii greckiej dla rozwoju kultury śródziemnomorskiej i kształtowanie rozumienia przez nich procesów rozwojowych głównych idei filozoficznych. Wyjaśnienie znaczenia tzw. okresu synkretycznego (patrystycznego) w historycznym rozgałęzieniu filozofii europejskiej na opcję zachodnioeuropejską (łacińską) i bizantyjsko-prawosławną. Identyfikacja fundamentalnych dla filozofii rosyjskiej motywów kultury grecko-bizantyjskiej i zrozumienie istotności intelektualnego przełomu oświeceniowego dla rozwoju filozofii w Rosji. Znajomość treściowych i formalnych cech swoistych oraz wspólnych filozofii rosyjskiej wobec zachodnioeuropejskiej. Znajomość poglądów wybitnych myślicieli rosyjskich i zachodnioeuropejskich filozofów bezpośrednio inspirujących filozofię rosyjską. Rozpoznawanie przez studentów obecności inspiracji i treści filozoficznych w różnych zakresach kultury rosyjskiej: np. literatura, teologia prawosławna etc. |
Rok studiów (jeśli obowiązuje): | I rok |
Pełny opis: |
Wstęp do filozofii Specyfika myślenia filozoficznego wobec nauki i świadomości potocznej. Funkcje filozofii. Początki i źródła filozofii śródziemnomorskiego kręgu kulturowego. Działy filozofii i ich zakresy problemowe. Periodyzacja historii filozofii. Główne problemy metafizyki i epistemologii 1. Zagadnienia prawdy (pojmowanie i kryteria prawdziwości), źródeł i granic poznania. Empiryzm a racjonalizm. 2. Kreacjonizm poznawczy: pojmowanie obiektywizmu i subiektywizmu i relatywizmu. Upodmiotowienie świata w historii poglądów na relację: podmiot ↔przedmiot poznania; tzw. przełom kopernikański w filozofii (I.Kant). 3. Pojęcia metafizyki, ontologii i substancji. Materializm a idealizm, determinizm a indeterminizm, kauzalizm a teleologia i finalizm. Zagadnienie typów ontologicznych: substancjalizm vs procesualizm/ewentyzm, panteizm i monadologia. Tzw. problem psychofizyczny: cielesność a duchowość. 4. Spór o powszechniki (uniwersalia). Filozofia starożytna Pojęcie arche. Hylozoizm a pitagoreizm. Podstawowe treści systemów Platona i Arystotelesa. Zagadnienie relacji państwo ↔ obywatel. Metafizyczne koncepcje Heraklita, Platona i Arystotelesa jako podstawowe klucze interpretacyjne w historii myśli filozoficznej i modele poznawczego porządkowania świata. Filozofia hellenistyczna: sceptycyzm, stoicyzm, epikureizm. Etyka 1. Historyczno-kulturowe uwarunkowania wyłonienia się specjalistycznej refleksji etycznej w dziejach filozofii. Rola sofistów i Sokratesa. Pojęcie cnoty. 2. Struktura teoretyczna, terminologia i główne zagadnienia etyki filozoficznej. 3. Normatywny profil rosyjskiej myśli filozoficznej Filozofia okresu synkretycznego i średniowiecza 1.Istota synkretyzmu i patrystyki w śródziemnomorskim kręgu kulturowym. 2.Bizantyjska linia filozofii i jej wpływ na kulturę intelektualną w Rosji. Ojcowie aleksandryjscy i Ojcowie kapadoccy. 3.Panteizm średniowieczny. 4.Sytemy św. Augustyna i św. Tomasza z Akwinu. Filozofia nowożytna 1. Renesans: Gordiano Bruno, Francis Bacon i Michel de Montaigne. 2. Rene Descartes (Kartezjusz): w poszukiwaniu metody poznania i kryteriów pewności wiedzy. 3. Ukształtowanie się specyficznych stylów filozofowania - brytyjski (empiryczny), francuski (racjonalistyczny), niemiecki (spekulacyjno-metafizyczny) - w XVII-XVIII w. 4. Narodziny paradygmatu pozytywistycznego - charakterystyka pozytywizmu. 4.1. Narodziny filozofii społecznej (idea umowy społecznej: Th. Hobbes, J. Locke, J.J. Rousseau) 5. Klasyczna filozofia niemiecka oraz filozofowie niemieccy, którzy wywarli szczególny wpływ na humanistykę rosyjską: I. Kant (transcendentalizm, etyka), G.W.F. Hegel (aksjo-logiczna dialektyka dziejów), F.W.J. Schelling (romantyzm, panorganicyzm), L. Feurebach (filozofia religii), K. Marks (mesjanizm społeczny) 5.1. Związki myśli A. Schopenhauera (świat jako "wola i przedstawienie") i F. Nietzschego (psychologia nadjednostki, wizja społeczeństwa) z kulturą rosyjską 6. Filozofia XX wieku i współczesna: neopozytywizm i Koło Wiedeńskie. Psychoanaliza i koncepcja memów. Fenomenologia. Egzystencjalizm. Filozofia języka: 1. Przełom lingwistyczno-komunikacyjny w filozofii. Teoria aktów mowy. (L. Wittgenstein, J. Austin, J. Searle). Kultura i etyka komunikacji (J. Habermas). Wpływ Kartezjusza, Kanta, Hegla i Nietzschego na paradygmaty lingwistyczne. 2. Elementy aksjologii i pojęcie aksjo-językowego obrazu świata 3. Hermeneutyka i interpretacjonizm Filozofia rosyjska 1. Ścisłe powiązanie treści filozofii rosyjskiej z dziejami Rosji; szczególna rola przełomu oświeceniowego; rosyjska filozofia społeczna. 2. Cechy charakterystyczne: abstrakcyjność, metafizyczność i mistyczność, transcendentalizm, religijność, panteizm kulturowy, idee przebóstwienia i bogoczłowieczeństwa; tzw. problem Rosji (inaczej: rosyjska idea) - rosyjskość jako zagadnienie filozoficzne; szukanie tożsamości, okcydentalizm i słowianofilstwo, wizja "trzeciego Rzymu", euroazjatyzm. Formalno-narracyjne cechy filozofowania w Rosji: literaturocentryzm filozoficzny. 3. Wybrane postacie filozofii rosyjskiej: M. Łomonosow, G. Skoworoda, A. Radiszczew P. Czaadajew, I. Kiriejewski , W. Sołowjow, L. Tołstoj, M. Bierdiajew |
Literatura: |
Ajdukiewicz, K., 1983, Główne zagadnienia i kierunki filozofii, Warszawa: Czytelnik Anzenbacker, A., 2005, Wprowadzenie do filozofii, Kraków: WAM Bierdiajew, M., 1999, Rosyjska idea, Warszawa: Fronda Copleston, F., 2009, Historia filozofii - t. 10 (Filozofia rosyjska), Warszawa: PAX Encyklopedia filozofii, 1998, (red.) Honderich, T., Poznań: Zysk i S-ka Filozofia - podstawowe pytania , 1995, (red.) Martens, E., Schnädelbach, H., Warszawa: Wiedza Powszechna Florenski, P., 1984, Ikonostas i inne szkice, Warszawa: PAX Goerdt, W., 2012, Historia filozofii rosyjskiej, Kraków: WAM Hospers, J., 2001, Wprowadzenie do analizy filozoficznej, Warszawa: Alatheia Łosiew, A., 2007, Filozofia rosyjska, Zielona Góra: Uniwersytet Lubuski Popkin, R.H., Stroll, A., 1994, Filozofia, Poznań: Zysk i S-ka Sołowiow, W., 2004, Rosyjska idea, Zielona Góra: Uniwersytet Lubuski Stołowicz, L., 2009, Historia filozofii rosyjskiej, Gdańsk: słowo/obraz terytoria Tatakis, B., 2012, Filozofia bizantyjska, Kraków: WAM Tatarkiewicz, W., Historia filozofii (t. I-III), Warszawa 2002. |
Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi: Zna najważniejsze zagadnienia, idee, prądy i systemy filozoficzne w powiązaniu z nazwiskami znaczących filozofów oraz prawidłowo stosuje podstawowe terminy filozoficzne. Zna i rozumie proces ewolucji myśli filozoficznej śródziemnomorskiego kręgu kulturowego, w tym swoistość grecko-bizantyjsko-prawosławnej linii rozwojowej Potrafi zidentyfikować filozoficzne zakorzenienie teorii językoznawczych Rozumie i potrafi zinterpretować cechy specyficzne rosyjskiej myśli filozoficznej, jej historyczno-społeczne uwarunkowania oraz relacje z filozofią zachodnioeuropejską. Zna koncepcje wybitnych filozofów rosyjskich |
Metody i kryteria oceniania: |
Kryteria oceniania: - obecność aktywny udział na zajęciach; - systematyczne przygotowanie do zajęć; - wykonywanie ustnych i pisemnych prac domowych i kontrolnych; - zaangażowanie w pracę nad prezentacjami, wystąpieniami, projektami; - zaliczenie śródsemestralnych prac kontrolnych, sprawdzających stopień opanowania materiału z zakresu zajęć oraz poszczególne umiejętności językowe; - zaliczenie końcowe Metody oceniania: • Metody kształtujące: bieżąca ocena i ewentualna korekta realizacji zadań wykonywanych w trakcie zajęć oraz domu. • Metody podsumowujące: ostateczna, końcowa ocena wykonania zadań polega na przeprowadzeniu testu zaliczeniowego. Studenci podlegają ocenie ciągłej podczas wykonywania ćwiczeń w trakcie zajęć. Uzyskują również oceny cząstkowe z prac zaliczeniowych, które są omawiane i podsumowywane na zajęciach. Obowiązująca skala ocen: 5 – znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne 4.5 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne 4.0 – dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne 3.5 – zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami 3.0 – wystarczająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami 2.0 – niewystarczająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.