Cywilizacja Japonii

obowiązkowe

Japonistyka

I stopień

Celem zajęć jest przedstawienie podstawowej wiedzy dotyczącej historii sztuki, religii i filozofii japońskiej na przestrzenie wieków oraz roli i miejsca Japonii w Azji i na świecie. Zwrócenie uwagi na różnice kulturowe, odmienne wzorce zachować oraz wyzwań, jakie powstają w czasie komunikacji. Jest to także uwrażliwienie na te odmienności oraz próba porzucenia perspektywy własnej kultury w czasie badania innej. Wykształcenie umiejętności samodzielnego wyszukiwania i selekcjonowania informacji na interesujący temat oraz krytycznej oceny źródeł bibliograficznych.

I rok

Nie

Brak

Wykład konwersatoryjny;

Dyskusja;

Praca w grupach;

Prezentacja

Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 30

Praca własna studenta*

Czytanie wskazanej literatury 15

Przygotowanie pracy pisemnej, raportu, prezentacji, demonstracji, itp. 5

Przygotowanie do egzaminu / zaliczenia 10

SUMA GODZIN 60

LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA ZAJĘĆ/PRZEDMIOTU 2

Przykładowe treści:

Podział na okresy historyczne dziejów Japonii i najważniejsze wydarzenia w każdym okresie

Religie i mitologia Japonii

Charakterystyka zabytków kultury materialnej i niematerialnej

Wzorce zachowań japońskich

Zapoznanie się z podstawową bibliografią dotyczącą przedmiotu

Prezentacja na zadany lub dowolny temat, związany z tematyką zajęć

Obowiązkowa:

• Jolanta Tubielewicz. 1984. Historia Japonii. Wrocław: Ossolineum.

• Zofia Alberowa. 1987. O sztuce Japonii. Warszawa: Wiedza Powszechna.

• Wiesław Kotański. 1974. Sztuka Japonii. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.

• Wiesław Kotański. 1995. W kręgu sintoizmu. T. I-II. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog.

• Wiesław Kotański. 1978. Zwyczaje, obrzędy i symbole religijne Japonii. Warszawa: Iskry.

• Paul Varley. 2006. Kultura japońska. Kraków: Wydawnictwo UJ.

• Blocker H. Gene, Starling Christopher L. 2008. Filozofia japońska. Kraków: Wydawnictwo UJ.

Dodatkowa:

• Kojiki, czyli Księga Dawnych Wydarzeń. Tłum. Wiesław Kotański. 1986. Warszawa: PIW.

• Jolanta Tubielewicz. 2006. Od mitu do historii. Warszawa: Wydawnictwo Trio.

• Daisetz T. Suzuki. 2008. Zen i kultura Japonii. Kraków: Wydawnictwo UJ.

• Krystyna Wilkoszewska. 2005. Estetyka japońska. T. I-III. Kraków: Universitas.

• Ruth Benedict. 1999. Chryzantema i miecz. Warszawa: PIW.

• Louis Frederic. 1971. Życie codzienne w Japonii w epoce samurajów. Warszawa: PIW.

Zna główne zabytki kultury materialnej i niematerialnej oraz potrafi docenić ich piękno i wyjątkowość,

Zna główne religie Japonii oraz mitologię japońską,

Zna miejsce Japonii w Azji i na świecie do okresu nowożytnego oraz wie, jakie wpływy na rozwój kultury japońskiej wywarły kontakty z kontynentem

Zna główne okresy historyczne i ich najważniejsze wydarzenia, jako kontekst dla zjawisk zachodzących w kulturze

Ma podstawową wiedzę na temat głównych źródeł bibliograficznych w języku polskim dotyczących historii sztuki i kultury,

Potrafi wyszukiwać informacje dot. omawianych tematów, wykorzystując różne źródła, zarówno tradycyjne, jak i internetowe,

Potrafi prawidłowo i w odpowiedzialny sposób interpretować oraz krytycznie analizować kulturowe wzorce zachowania charakterystyczne dla wspólnoty narodowej oraz jest gotów do podejmowania dialogu z poszanowaniem inności

Planuje, opracowuje i przedstawia samodzielnie oraz w grupie wybrane zagadnienia w formie prezentacji, szanując prawa autorskie i własność intelektualną,

Konsultuje problemy, których nie jest w stanie samodzielnie rozwiązać, z przedstawicielami odpowiednich dziedzin naukowych w celu ich krytycznej interpretacji oraz poszukiwania rozwiązań praktycznych.

Kolokwium ustne;

Prezentacja multimedialna;

Udział w dyskusji i wypowiedzi w czasie zajęć

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): znakomita wiedza i umiejętności, bardzo dobre kompetencje personalne i społeczne

dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje

dobry (db; 4,0): dobra wiedza, umiejętności i kompetencje

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje, ale ze znacznymi niedociągnięciami

dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje, ale z licznymi błędami

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje