Kulturowe studia miejskie

fakultatywne

kulturoznawstwo

II stopień

Celem wykładu jest przekazanie wiedzy o współczesnych miastach rozumianych jako przestrzenie kulturowych praktyk, zapoznanie studentów z wynikami najnowszych badań tych przestrzeni, prowadzonych z uwzględnieniem metodologii łączących doświadczenia kulturoznawstwa kontynentalnego, studiów kulturowych i studiów miejskich oraz ukazanie różnic i związków między kulturowymi studiami miejskimi a innymi dyscyplinami zajmującymi się badaniem miast, takimi jak urbanistyka, antropologia czy socjologia miasta.

- ogólna wiedza na temat historii badań nad kulturą miasta

- lektorium IK

- Biblioteka Uniwersytecka

Wykład informacyjny z prezentacją multimedialną łączony z elementami wykładu problemowego i konwersatoryjnego.

Wykład prezentuje wybrane problemy, procesy i aktorów biorących udział w produkcji współczesnych przestrzeni miejskich, bazując głównie na przykładach miast europejskich i północnoamerykańskich. Nacisk położony jest przede wszystkim na ekspozycję zjawisk najnowszych, które rozpoznawane są jako problemowe nie tylko na gruncie teorii miejskiej, lecz także w obszarze codziennej ekspertyzy mieszkańców, aktywistów i władz miasta.

Wykład prezentuje wybrane problemy, procesy i aktorów biorących udział w produkcji współczesnych przestrzeni miejskich, bazując głównie na przykładach miast europejskich i północnoamerykańskich. Nacisk położony jest przede wszystkim na ekspozycję zjawisk najnowszych, które rozpoznawane są jako problemowe nie tylko na gruncie teorii miejskiej, lecz także w obszarze codziennej ekspertyzy mieszkańców, aktywistów i władz miasta. Proponowane w ramach wykładu analizy zjawisk problemowych ugruntowane są na specyficznym dla perspektywy kulturowych studiów miejskich założeniu o potrzebie konstruowania takich interpretacji i wyjaśnień tych zjawisk, które uwzględniałyby ich kulturowy komponent. Założenie to problematyzowane jest w toku wykładu jako element odróżniający eksponowane podejście od tradycyjnych ujęć urbanistyki, antropologii i socjologii miasta. Uzasadniając proponowane na gruncie kulturowych studiów miejskich włączanie zmiennych kulturowych do budowania użytecznej wiedzy o mieście, wykład posługuje się argumentami teoretycznymi z zakresu kulturoznawstwa kontynentalnego i studiów kulturowych oraz wynikami badań naukowych i efektami projektów animacyjno-badawczych realizowanych przy zastosowaniu metodologii transdyscyplinarnych, we współpracy badaczy, aktywistów i władz miasta.

Castells M., Siła tożsamości, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008

Dziuban Z., Doświadczenie, w: E. Rewers (red.), Kulturowe studia miejskie, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2014

Foucault M, Inne przestrzenie, tłum. A. Rejniak-Majewska, „Teksty drugie”, nr 6/2005.

Harvey D. Bunt miast. Prawo do miasta i miejska rewolucja. Bęc Zmiana, Warszawa 2012.

Jacobs J., Śmierć i życie wielkich miast Ameryki, Centrum Architektury, Warszawa 2014.

Juskowiak P., Artykulacje, w: E. Rewers (red.), Kulturowe studia miejskie, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2014.

Koshany R., Interpretacje, w: E. Rewers (red.), Kulturowe studia miejskie, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2014.

Kosińska M., Miasto – sztuka – media, w: E. Rewers (red.), Kulturowe studia miejskie, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2014.

Leśniewski N., Miasto i jego miejsca. Próba ujęcia radykalno-hermeneutycznego, w: A. Zeidler-Janiszewska (red.), Pisanie miasta – czytanie miasta, Wydawnictwo Fundacji Humaniora, Poznań 1997.

Michałowska M., Transdyscyplinarne podstawy kulturowych studiów miejskich, w: E. Michałowska M., Narracje, w: E. Rewers (red.), Kulturowe studia miejskie, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2014.

Nieszczerzewska M., Wyobrażenia. w: E. Rewers (red.), Kulturowe studia miejskie, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2014.

Rewers E., Miejska przestrzeń kulturowa: od laboratorium do warsztatu, w: E. Rewers (red.), Kulturowe studia miejskie, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2014.

Skórzyńska A., W poszukiwaniu miasta jako praxis, w: E. Rewers (red.), Kulturowe studia miejskie, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2014.

Maćków W., Zimpel J., Rewitalizacja dzielnicy, w: w: E. Rewers (red.), Kulturowe studia miejskie, Narodowe Centrum Kultury, Warszawa 2014.

Żyłko B., Miasto jako przedmiot semiotyki kultury. Uwagi metodologiczne, „Estetyka i Krytyka 12 (1/2007), ss. 65-72.

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student/studentka:

- rozumie transdyscyplinarną specyfikę kulturowych studiów miejskich i metodologiczne konsekwencje proponowanego na ich gruncie ujęcia miasta jako przestrzeni kulturowej,

- zna metody analizy i interpretacji miejskich praktyk kulturowych i ich wytworów właściwe dla wybranych nurtów teoretycznych w kulturowo zorientowanych badaniach nad miastami,

- zna specjalistyczne opracowania naukowe, dokumenty oraz wyniki badań opisujące zmiany i procesy kulturowe zachodzące we współczesnych miastach,

- potrafi posługiwać się i twórczo integrować koncepcje teoretyczne i podejścia badawcze z zakresu kulturowych studiów miejskich w analizie praktyk kulturowych i strategii miejskich dotyczących obszaru kultury (rewitalizacyjnych, artystycznych, politycznych, promocyjnych itp.),

- dostrzega, rozpoznaje i artykułuje problemy i konflikty obecne w przestrzeni miejskiej,

- stawia diagnozy i formułuje rekomendacje rozwiązań tych problemów w ramach aktywnej współpracy ze społecznościami miejskimi,

- jest gotów/gotowa do inicjowania i kierowania przebiegiem działań i projektów animacyjno-badawczych w miastach.

egzamin pisemny

5,0 – bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne

4,5 – więcej niż dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne

4,0- dobra wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne

3,5 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne ze znacznymi niedociągnięciami

3,0 – zadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne, lecz z licznymi błędami

2,0 - niezadowalająca wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne