Jednostka a historia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 08-KUDU-JAH |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Jednostka a historia |
Jednostka: | Wydział Nauk Społecznych |
Grupy: |
Przedmioty na 4 semestrze kulturoznawstwa II stopnia |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | język polski |
Rodzaj przedmiotu: | monograficzne |
Kierunek studiów: | Kulturoznawstwo |
Poziom przedmiotu: | II stopień |
Cele kształcenia: | Celem zajęć jest uzyskanie przez studentów wiedzy dotyczącej rozwoju historiografii oraz zwrotów, jakie dokonały się w jej ramach w ostatnich dekadach XX wieku oraz na początku XXI wieku oraz wyodrębnienie różnych sposobów definiowania relacji między jednostką a historią w humanistyce współczesnej. |
Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć: | Lektorium IK UAM. |
Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK: | Wykład oraz dyskusja wokół wyznaczonych obszarów tematycznych. |
Skrócony opis: |
Wykład prezentuje różne sposoby ujmowania relacji jednostki i historii reprezentowane w wyodrębnionych nurtach historiografii XX wieku i początku XXI wieku. Wskazuje również na główne punkty zwrotne w ramach rozwoju historiografii europejskiej ostatnich dekad. |
Pełny opis: |
Treść wykładu obejmuje 5 głownych bloków tematycznych: 1) Rozwój szkoły Annales. Od makrohistorii do mikrohistorii; 2) Antropologia historyczna jako rodzaj pisarstwa historycznego. 3) Warszawska szkoła historii idei w szerszym kontekście rozwoju humanistyki europejskiej. Tradycja czy aktualność. 4) Badanie historyczne jako badanie kulturowe w ujęciu tartusko-moskiewskiej szkoły semiotycznej. 5) Narratywizm jako nurt krytycznej filozofii historii. Od Haydena White’a do Franka Ankersmita. Poszczególne obszary prezentowane są z podkreśleniem problematyki relacji jednostki i historii. |
Literatura: |
Wrzosek W., Historia - Kultura — Metafora. Powstanie nieklasycznej historiografii, Wrocław 1995. F. Grabski, Dzieje historiografii, Poznań 2003. Aron Guriewicz, “Historia i antropologia historyczna”, przeł. Bogusław Żyłko. Konteksty: Polska Sztuka Ludowa, rok LI, nr 1-2, 1997. Clifford Geertz, “Historia i antropologia”, przeł. Sławomir Sikora. Konteksty: Polska Sztuka Ludowa, rok LI, nr 1-2 B. Uspienski, Historia i semiotyka, przeł. B. Żyłko, Gdańsk 1998. Semiotyka dziejów Rosji, wybór i przekł. B. Żyłko, Łódź 1993. J. Łotman, Kultura i eksplozja, przeł. B. Żyłko, Warszawa 1999. F. Ankersmit, Narracja, reprezentacja, doświadczenie, pod red. E. Domańskiej, Kraków 2004. E. Domańska, Historia egzystencjalna, Warszawa 2012. H. White, Proza historyczna, pod red. E. Domańskiej, Kraków 2009. |
Efekty uczenia się: |
Umiejętność określenia relacji między jednostką a historią w poszczególnych ujęciach historii. Umiejętność wskazania wpływu wiedzy historycznej na kształtowanie współczesnej kultury oraz tożsamości jednostki. Rozwój sprawności krytycznego myślenia. |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocenie podlegają: aktywne uczestnictwo w zajęciach, umiejętność krytycznego myślenia, znajomość treści prezentowanych w trakcie wykładów. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.