Metody mikroskopowe i makroskopowe badań źródłoznawczych (traseologiczne i inne - przykłady np. z zakresu krzemieniarstwa, bursztyniarstwa, tkanin itp.)
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 05-MMMBZ-11-AS-ArchU |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Metody mikroskopowe i makroskopowe badań źródłoznawczych (traseologiczne i inne - przykłady np. z zakresu krzemieniarstwa, bursztyniarstwa, tkanin itp.) |
Jednostka: | Instytut Prahistorii |
Grupy: | |
Strona przedmiotu: | http://archeo.amu.edu.pl |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | język polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Kierunek studiów: | ARCHEOLOGIA |
Poziom przedmiotu: | II stopień |
Cele kształcenia: | Laboratoria maja na celu zapoznanie studentów z metodami analiz tekstyliów w archeologii. |
Rok studiów (jeśli obowiązuje): | I rok |
Pełny opis: |
Omawianie narzędzi używanych do wyrobu tkanin i wyrobów pozatkackich od epoki kamienia do nowożytności. Przede wszystkim istnieje możliwość poznania "tkaniny wykopaliskowej" i wyrobów nietkackich oraz ich odcisków bezpośrednio na próbkach. Podejmowane jest samodzielne wykonywanie wstępnych analiz i pomiarów tekstyliów i próbek z odciskami ze starszych i aktualnie prowadzonych badań wykopaliskowych. |
Literatura: |
L. Bender Jørgensen, Forhistoriske textiler i Skandinavien. Prehistoric Scandinavian Textiles, København 1986. T. J. Chmielewski, Po nitce do kłębka... O przędzalnictwie i tkactwie młodszej epoki kamienia w Europie Środkowej, Warszawa 2009. E. Crowfoot, F. Pritchard, K. Staniland, Textiles and Clothing c. 1150-1450, [w:] Medieval Finds from Excavations in London, t. 4, London 1992. M. Hald, Olddanske tekstiler, Nordiske Fortidsminder V, 1950. J. Maik, Wyroby włókiennicze na Pomorzu z okresu rzymskiego i ze średniowiecza, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1988. M. Michałowska, Słownik terminologiczny włókiennictwa, Warszawa 1995. K. Schlabow, Textilfunde der Eisenzeit in Norddeutschland, Neumünster 1976. I. Turnau, Historia dziewiarstwa europejskiego do początku XIX wieku, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1979. I. Turnau, Historia europejskiego włókiennictwa odzieżowego od XIII do XVIII w., Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1987; Zarys historii włókiennictwa na ziemiach polskich do końca XVIII wieku (red. J. Kamińska, I. Turnau), Wrocław-Warszawa-Kraków 1966. |
Efekty uczenia się: |
Student: 1) uzyskuje zaawansowaną wiedzę na temat (a) "rewolucyjnych" zmian w historii włókiennictwa; (b) podstawowych narzędzi służących do wykonywania tkanin, plecionek, dzianin i innych wyrobów nietkackich; (c) identyfikacji laboratoryjnej surowców włókienniczych, podstawowych splotów tkackich i wyrobów nietkackich; (d) rozpoznawania odcisków tekstylnych na wyrobach glinianych, metalowych, szklanych i organikach; (2) rozumie: (a) podstawową terminologię włókienniczą i kostiumologiczną; (b) znaczenie analiz laboratoryjnych mobiliów wydobytych w czasie badań wykopaliskowych; (3) posiada umiejętność: (a) obsługi sprzętu optycznego (mikroskop); (b) przygotowania i wykonania podstawowych pomiarów; (c) określenia niektórych tkanin i wyrobów nietkackich; (d) rozpoznania ich odcisków; (e) wykonania prostych raportów i schematów przeplotów; (e) czytania ze zrozumieniem prac naukowych związanych z włókiennictwem i wyciągania wniosków. |
Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie w oparciu o aktywne uczestnictwo w laboratoriach oraz końcowy test pisemny. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.