Zagadnienia poprawności językowej - specjalizacja translatorska

obowiązkowe

studia slawistyczne

II stopień

Cele modułu kształcenia:

- zaznajomienie studentów ze współczesnymi normami poprawnościowymi języka na różnych jego poziomach,

- kształtowanie świadomości interkulturowej w zakresie etykiety językowej,

- uporządkowanie i pogłębianie wiedzy z zakresu gramatyki normatywnej,

- kształtowanie i doskonalenie umiejętności korekty językowej tekstu pisanego mówionego.

I rok

Wiedza z zakresu gramatyki opisowej języka na poziomie akademickim. Znajomość języka na poziomie absolwenta studiów licencjackich.

Wykład konwersatoryjny, praca z tekstem, metoda analizy przypadków, rozwiązywanie zadań, demonstracje dźwiękowe i/lub video.

4

Treści programowe dla przedmiotu:

- warianty normy językowej, uzus, tekst i system,

- współczesna norma poprawnościowa - ortograficzna i interpunkcyjna,

- współczesna norma poprawnościowa - fleksyjna,

- współczesna norma poprawniościowa - składniowa i słowotwórcza,

- akcent wyrazowy i akcent zdaniowy; poprawna artykulacja,

- korekta błędów językowych w tekstach oryginalnych i tłumaczonych,

- normy poprawnościowe w pracy tłumacza; błędy w przekładzie wynikające z interferencji międzyjęzykowej.

Zalecana literatura:

Akademická příručka českého jazyka. Praha 2014.

ČSN 01 6910 Úprava dokumentů zpracovaných textovými procesory. Praha 2014.

Internetová jazyková příručka. http://prirucka.ujc.cas.cz/

ČSN 01 6910 Úprava dokumentů zpracovaných textovými procesory ČSN 01 6910, Úprava dokumentů zpracovaných textovými procesory.

Nový akademický slovník cizích slov. Praha 2005.

Pravidla českého pravopisu. Praha 2005.

Slovník spisovné češtiny pro školu a veřejnost. Praha 2007.

Български тълковен речник. София, 2012.

Нов правописен речник на българския език. София, 2007.

Синонимен речник на българския език, оn line: https://rechnik.chitanka.info/sinonimen

Тълковен речник на българския език, оn line: https://rechnik.chitanka.info/talkoven

Podręczniki:

Брезински, Ст. Журналистическа стилистика. Шумен 2001.

Велева, М. Текст и стил. София 2005.

Каневска-Николова, Е. Стилистика на съвременния български език. Смолян 2013.

Маровска, В. Стилистика на българския език. ІІ издание. Пловдив 2007.

Помагало по стилистика на българския език. София, 1985.

Попова, В. Стилистичната функция на някои категории думи в художествената литература. НП, София 1979.

Попова, В. Българската стилистика до 50-те години на ХХ век. София 1994.

Ivan Marković, Krešimir Mićanović, Lada Badurina: Hrvatski pravopis. Zagreb: Matica hrvatska, 2007.

Hrvatski pravopis, Zagreb: Institut za hrvatski jezik i jezikoslovlje, 2013. http://pravopis.hr

Hrvatski jezični portal. http://hjp.znanje.hr

Nives Opačić: Reci mi to kratko i jasno: hrvatski za normalne ljude. Zagreb: Naklada Ljevak, 2009.

Lana Hudeček, Maja Matković, Igor Ćutuk: Jezični priručnik Coca-Cole HBC Hrvatska − Hrvatski jezik u poslovnoj komunikaciji. Zagreb: Coca-Cola HBC Hrvatska, 2012. http://www.prirucnik.hr/

https://ciklopea.com/hr/prijevod/101-najcesca-pogreska-u-hrvatskom-jeziku/

М. Дешић, Правопис српског језика. Приручник за школе, Земун 1998.

М. Пешикан, Ј. Јерковић, М. Пижурица, Правопис српског језика, Нови Сад 2011.

П. Пипер, И. Клајн, Нормативна граматика српског језика, Нови Сад 2014.

Uzupełniająca:

Nowy słownik ortograficzny PWN, red. naukowy E. Polański, Warszawa 2002.

J. Podracki, A. Gałązka, Gdzie postawić przecinek? Poradnik ze słownikiem, Warszawa 2010.

Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. W. Doroszewski, Warszawa 1998.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:

- zna podstawową terminologię dotyczącą zagadnień związanych z poprawnością językową,

- posiada uporządkowaną wiedzę dotyczącą współczesnych norm poprawnościowych w języku specjalistycznym,

- rozumie i orientuje się w zasadach ochrony własności intelektualnej i prawa autorskiego związanych z zawodem tłumacza,

- posiada kompetencje międzykulturowe i komunikacyjne, dzięki którym wykorzystuje wiedzę nabytą na zajęciach w zawodzie tłumacza,

- potrafi korzystać ze źródeł ortoepicznych różnego typu,

- potrafi dokonać poprawnych pisemnych tłumaczeń tekstów z języka polskiego na język specjalistyczny i z języka specjalistycznego na język polski.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): znakomita wiedza (95–100%).

dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobra wiedza (90–95%).

dobry (db; 4,0): dobra wiedza (80–90%).

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca wiedza, ale ze znacznymi niedociągnięciami (70–80%).

dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca wiedza, ale z licznymi błędami (60–70%).

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca wiedza (poniżej 60%).