Współczesne problemy historii literatury
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | 03-WPHL-11PDMJ | Kod Erasmus / ISCED: |
09.2
 /
(brak danych)
|
| Nazwa przedmiotu: | Współczesne problemy historii literatury | ||
| Jednostka: | Instytut Filologii Polskiej | ||
| Grupy: | |||
| Punkty ECTS i inne: |
(brak)
 zobacz reguły punktacji |
||
| Język prowadzenia: | język polski | ||
| Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
||
| Kierunek studiów: | filologia polska |
||
| Poziom przedmiotu: | II stopień |
||
| Cele kształcenia: | a) Wprowadzenie do aktualnej debaty na temat nie/konieczności „przebudowy” historii literatury; prezentacja wybranych problemów i propozycji teoretycznych b) Rewizja przydatności znanych i nowych kategorii opisu historycznoliterackiego w interpretacji wybranych utworów c) Poszerzenie wiedzy historycznoliterackiej ze studiów I stopnia filologii polskiej oraz włączenie kompetencji językoznawczych do interpretacji historycznoliterackiej. |
||
| Rok studiów (jeśli obowiązuje): | I rok |
||
| Informacja o tym, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć: | Biblioteka Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej |
||
| Metody prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych EK: | elementy wykładu, pogadanka heurystyczna, prezentacja multimedialna, praca z tekstem, dyskusja, pogadanka syntetyzująca, debata oksfordzka |
||
| Nakład pracy studenta (punkty ECTS): | 3 |
||
| Pełny opis: |
Historia literatury wobec współczesnej historiografii, filozofii, językoznawstwa (“miejsca wspólne”, antynomie, kolizje). Problematyka przekładu intersemiotycznego. Uniwersalne kategorie analizy w depozycie poetyki historycznej. Modele uprawiania historii literatury (wzór „romantyczny”, pozytywistyczny, estetyczno – formalistyczny, kulturowy). Klasycyzm i romantyzm w literaturze i kulturze nowoczesnej. Perspektywy biografistyki. „Śmierć gatunków” oraz reaktywacja gatunków. Kryzys syntezy historycznoliterackiej – przyczyny i prognozy. Spory o kanon. Piśmiennictwo jako przedmiot badań historycznoliterackich. |
||
| Literatura: |
a) Bauman Z., Turyści i włóczędzy, w tegoż: Globalizacja, Warszawa 2000. b) Borowski A., Humanizm jako przedmiot współczesnej humanistyki, w : Humanizm. Historie pojęcia, red. A. Borowski, Warszawa 2009. c) Fieguth R., Europejskie klasycyzmy XIX wieku. Szkic projektu, w : Klasycyzm. Estetyka - doktryna literacka - antropologia, red. K. Meller, Warszawa 2009. d) Greenblatt S., W stronę poetyki kulturowej, w: tegoż, Poetyka kulturowa. Pisma wybrane, red. K. Kujawińska-Courtney, Kraków 2006. e) Janion M., Zmierzch paradygmatu, w: tejże, "Czy będziesz wiedział, co przeżyłeś?", Warszawa 1996. f) Jonas H., Zmiana i trwałość. O podstawach rozumienia przeszłości, przeł. P. Domański, Warszawa 1993. g) Kaniewski J., Problem kanonu lektur w edukacji – od podstaw do matury,„Polonistyka” 2005, nr 2. h) Kostkiewiczowa T., Historia literatury w przebudowie, w: Polonistyka w przebudowie. Literaturoznawstwo – wiedza o języku – wiedza o kulturze – edukacja, t. 1, red. M. Czermińska, Kraków 1995. i) Kowalczykowa A., Wiek XIX: przełomy, cezury, płynność, w: Wiedza o literaturze i edukacja. Księga referatów Zjazdu Polonistów, red. T. Michałowska, Z. Goliński, Z. Jarosiński, Warszawa 1996. j) Legeżyńska A., Konflikt pokoleń jako kategoria procesu historycznoliterackiego. „Poznańskie Studia Polonistyczne” 2003 (tom Literatura i konflikty). k) Lovejoy A.O, Wstęp: studia z historii idei; Zasada pełności i nowa kosmografia, w: tegoż, Wielki łańcuch bytu. Studium z dziejów idei, przeł. A. Przybysławski, Warszawa l) Nycz R., Możliwa historia literatury, w: Na pograniczach literatury, red. J. Fazan, K. Zajas, Kraków 2012. m) Paczoska E., Koniec podróży?, w: tejże, Prawdziwy koniec XIX wieku Szkice o literaturze i współczesności. PIW, Warszawa 2010. n) Trybuś K., Romantyczny duch klasycyzmu. (Uwagi do lektury Mickiewicza i Miłosza), w: tegoż, Pamięć romantyzmu. Studia nie tylko z przeszłości, Poznań 2011. o) Wilczek P., Kanon tradycji (uniwersalnej) a zadania narodowej historii literatury. W: Polonistyka w przebudowie, t. 2, s. 111-120. p) Ziomek J., Epoki i formacje w dziejach literatury polskiej; Obrona potoczna historii literatury, czyli półka czytelnika i półka badacza, w: tegoż, Prace ostatnie, red. J. Abramowska, Warszawa 1994. |
||
| Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student potrafi: Wykazać się poszerzoną wiedzą w zakresie współczesnych koncepcji uprawiania historii literatury. Charakteryzować stosunek literatury współczesnej do literatury epok dawnych. Określać kierunki i przemiany tradycji literackiej. Zdefiniować główne nurty współczesnej metodologii badań literackich i wskazać jej węzłowe kontrowersje. Wyjaśnić genezę wybieranych metod interpretacji tekstów literackich oraz uzasadnić ich poznawczą przydatność. |
||
| Metody i kryteria oceniania: |
Ocenie podlega: - aktywność w trakcie zajęć (przygotowanie merytoryczne i udział w dyskusji), - umiejętność zaprezentowania wiedzy i umiejętności podczas kolokwium zaliczeniowego |
||
| |||||
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.