Warsztat polonisty - czytanie II

obowiązkowe

filologia polska

I stopień

Cele modułu kształcenia:

- rozwinięcie umiejętności analizowania i interpretowania utworów literackich, artykułów naukowych i popularnonaukowych,

- pogłębienie i utrwalenie terminologii z zakresu filologii polskiej i jej kontekstów kulturowych,

- zdobycie zaawansowanych kompetencji w zakresie formułowania i analizy problemów badawczych, związanych z krytycznym modelem lektury tekstów artystycznych i ich opracowań,

- rozwinięcie kompetencji celnego argumentowania, parafrazowania, formułowania wniosków i skutecznego posługiwana się polszczyzną oraz umiejętności zmian opinii na skutek przyjęcia trafnego argumentowania i rzetelnej analizy tekstu,

- uwrażliwienie na rolę literatury w życiu społecznym i rozwijanie umiejętności budowania kultury czytelniczej,

- pogłębienie umiejętności pracy w zespole i dyskusji na zasadach szacunku wobec odmienności światopoglądowych i różnic kulturowych.

II rok

Potwierdzone osiągniecie efektów kształcenia w zakresie przedmiotu „Warsztat polonisty – czytanie I (przedmiotu obowiązkowego z programu studiów pierwszego stopnia).

Biblioteka Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej

Dyskusja, praca z tekstem, metoda analizy przypadków, uczenie problemowe (problem-based learning), metoda ćwiczeniowa, metowa warsztatowa, metoda projektu.

5 (3+2)

Treści programowe dla przedmiotu:

- czytanie na poziomie średnio zaawansowanym: praktyczne użycie wiedzy, terminologii i metodologii z innych przedmiotów kursowych,

- porównawcza lektura wybranych tekstów naukowych, popularnonaukowych, kompendiów wiedzy i haseł słownikowych: zdobywanie i selekcjonowanie informacji, odróżnianie funkcji informacyjnych od funkcji wartościujących,

- znajdywanie tez i przesłanek tekstu, śledzenie wywodu argumentacyjnego, ocena trafności wniosków, spójności argumentacyjnej i przydatności tekstu,

- streszczanie, parafrazowanie cudzego stanowiska oraz formułowanie stanowiska własnego na podstawie poglądów innych autorów,

- porównawcza lektura tekstów naukowych i literackich: metody, kryteria i celowość zestawień,

- syntezowanie wiedzy z różnych źródeł,

- sztuka interpretacji tekstu literackiego. Formułowanie problemu interpretacyjnego: dobór metod i narzędzi lekturowych oraz bibliografii,

- analiza i interpretacja tekstu literackiego w kontekstach historycznoliterackich, społeczno-kulturowych i politycznych oraz teoretycznych.

Zalecana literatura:

Auden W.H., O czytaniu, w: tegoż, Ręka farbiarza i inne eseje, przeł. H. Krzeczkowski, Warszawa 1988.

Bayard P., Jak rozmawiać o książkach, których się nie czytało?, przeł. M. Kowalska, Warszawa 2008.

Felski R., Literatura w użyciu, przeł. zesp., Poznań 2016.

Koziołek R., Dobrze się myśli literaturą, Wołowiec 2016.

Liryka polska: interpretacje, red. J. Prokop, J. Sławiński, Gdańsk 2001.

Manguel A., Moja historia czytania, przeł. H. Jankowska, Warszawa 2003.

Markowski M.P., Życie na miarę literatury, Kraków 2009.

Miller J. H., O literaturze, przeł. H. Hoffmann, Poznań 2014.

Nowa humanistyka. Zajmowanie pozycji, negocjowanie autonomii, red. zbior., Warszawa 2018.

Kulturowa teoria literatury I: główne pojęcia i problemy, red. R. Nycz, Kraków 2006.

Kulturowa teoria literatury II: poetyki, problematyki, interpretacje, red. R. Nycz, Kraków 2012.

Sztuka argumentacji: ćwiczenia w badaniu argumentów, red. K. Szymanek, K. A. Wieczorek, A.S. Wójcik, Warszawa 2003 (i późniejsze wydania)

Sztuka interpretacji, red. H. Markiewicz, T. Walas, Kraków t.1 (1971) , t.2 (1973), t.3 (2011).

Tokarz M., Argumentacja, perswazja, manipulacja, Gdańsk 2006.

Woolf V., O czytaniu oraz tejże, Zwykły czytelnik, w: tejże, Eseje wybrane, przeł. M. Heydel, Kraków 2015.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:

- przeprowadza profesjonalną lekturę utworów literackich, naukowych i popularnonaukowych,

- dysponuje ogólną i uporządkowaną wiedzą z zakresu terminologii filologii polskiej,

- potrafi stworzyć trafny i spójny metodologicznie zestaw lektur do wybranego tematu badawczego,

- wykorzystuje zdobyte umiejętności w celu rzetelnego parafrazowania tekstów, argumentowania na rzecz lub przeciw jego tezom oraz przyjmowania ze zrozumieniem argumentów innych stron,

- w dyskusjach na tematy literackie wykorzystuje zdobytą w trakcie zajęć wiedzę, świadomość teoretyczną i wrażliwość etyczną,

- potrafi skonstruować dłuższą prezentację ustną, pisemną i ustną syntetyczną wypowiedź parafrazującą lekturę oraz napisać esej interpretacyjny.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobry poziom wiedzy uzyskanej podczas zajęć oraz umiejętność bardzo sprawnego jej zaprezentowania w eseju lub na kolokwium.

dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobry poziom wiedzy uzyskanej podczas zajęć oraz umiejętność sprawnego jej zaprezentowania w eseju lub na kolokwium z niewielkimi usterkami.

dobry (db; 4,0): dobry poziom wiedzy uzyskanej podczas zajęć oraz umiejętność poprawnego jej zaprezentowania w eseju lub na kolokwium.

dostateczny plus (+dst; 3,5): mniej niż dobry poziom wiedzy uzyskanej podczas zajęć oraz umiejętność jej poprawnego zaprezentowania w eseju lub na kolokwium.

dostateczny (dst; 3,0): dostateczny poziom wiedzy uzyskanej podczas zajęć oraz umiejętność jej poprawnego zaprezentowania w eseju lub na kolokwium.

niedostateczny (ndst; 2,0): niewystarczający poziom wiedzy uzyskanej podczas zajęć oraz zbyt nikła umiejętność zaprezentowania posiadanej wiedzy w eseju lub na kolokwium.

Kryteria oceniania: oceniana jest merytoryczna wartość głosów w dyskusji, poziomu wykonania ćwiczeń praktycznych i wykazanie się znajomością lektur.