Warsztat logopedy - spec. logopedyczna

obowiązkowe

filologia polska

II stopień

Cele modułu kształcenia:

a) systemowe:

- zapoznanie słuchaczy z możliwościami technologicznymi wykorzystywanymi w pracy logopedy,

- zaznajomienie słuchaczy z różnorodnymi programami komputerowymi wspomagającymi terapię określonych zaburzeń mowy i języka oraz sposobami ich praktycznego wykorzystania,

- wykształcenie umiejętności tworzenia własnych, prostych programów komputerowych pomocnych w przyszłej w praktyce logopedycznej (np. na bazie Power Pointa),

- wykształcenie umiejętności sprawnego zdobywania informacji dotyczących logopedii (pomocnych w tworzeniu własnych programów terapeutycznych) na stronach i portalach poświęconych zaburzeniom mowy i języka.

b) instrumentalne:

- zdobywanie wiedzy z zakresu obsługi programów komputerowych oraz terapii zaburzeń mowy i języka.

c) interpersonalne:

- nabywanie umiejętności pozwalających na interdyscyplinarne łączenie wiedzy językoznawczej z wiedzą z zakresu informatyki, logopedii i pedagogiki.

II rok

Wiedza z zakresu zajęć na I stopniu specjalności, podstawy obsługi komputera.

Wykład z prezentacją multimedialną wybranych zagadnień, metoda ćwiczeniowa, metoda projektu, demonstracje dźwiękowe i/lub video, praca w grupach.

2

Treści programowe dla przedmiotu:

- zapoznanie ze stronami internetowymi związków i organizacji naukowych związanych z logopedią,

- programy komputerowe w pracy logopedy i ich znaczenie w terapii poszczególnych zaburzeń mowy i języka,

- programy logopedyczne w profilaktyce oraz diagnostyce zaburzeń mowy i języka - charakterystyka wybranych rodzajów (np. "Słyszę dla przedszkolaków", KOLD, KORP),

- programy logopedyczne wykorzystywane w terapii konkretnych zaburzeń (np. "Afasystem" w terapii afazji, "Echokorektor" w terapii jąkania czy "Logoobrazki" w terapii sygmatyzmu u dzieci),

- próby merytorycznej i metodycznej oceny programów,

- przygotowanie cyklu prezentacji służących usprawnianiu artykulacji wraz z funkcjami wspomagającymi mowę.

Zalecana literatura:

Z. Bogdanowska, Multimedialne programy edukacyjne wspomagające diagnozę i terapię logopedyczną, w: Wspomaganie rozwoju i edukacji dziecka z zaburzeniami mowy, red. L. Hurło, M. Zaorska, Olsztyn 2005.

E. Czaplewska, A. Miklaszewska, Pomoc do pracy z dziećmi sepleniącymi stworzona w programie PowerPoint, w: „Informatyka w szkole” XVII, Mielec 2001, s. 479-482

A. Czyżewski, B. Kostek, H. Skarżyński, Technika komputerowa w audiologii, foniatrii i logopedii, Warszawa 2002.

J. Gruba, Technologia informacyjna w logopedii, Gliwice 2009.

Komputer w diagnostyce i terapii pedagogicznej, red. B. Siemieniecki, Toruń 2005.

Komputer w kształceniu specjalnym, red. J. Łaszczyk, Warszawa 1998.

A. Lemirowski, J. Surowaniec, Programy komputerowe w metodyce surdologopedycznej, w: Sprawności językowe, red. J. Ożdżyński, T. Rittel, Kraków 1997.

A. Miklaszewska, E. Czaplewska, Komputerowe pomoce logopedyczne jako narzędzie wspomagające rozwój mowy w aspekcie fonologicznym, w: Metody wspomagające rozwój mowy w różnych jego opóźnieniach, Warszawa 2001, s. 196-198

A. Walencik-Topiłko, A. Miklaszewska, Charakterystyka polskich programów komputerowych wspomagających terapię logopedyczną, w: Kształcenie logopedyczne. Cele i formy, red. E. Łuczyński, Gdańsk 2000.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka potrafi:

- sprawnie porusza się po stronach i portalach internetowych związanych z logopedią,

- potrafi scharakteryzować cele wykorzystywania multimedialnych programów komputerowych w profilaktyce, diagnostyce oraz terapii logopedycznej,

- potrafi wykorzystać konkretne programy multimedialne w terapii określonych zaburzeń mowy i języka zarówno u dzieci, jak i dorosłych,

- krytycznie ocenia ofertę dostępnych na rynku multimedialnych programów komputerowych, przeznaczonych do celów diagnostycznych oraz terapeutycznych,

- potrafi stworzyć własną propozycję ćwiczeń interaktywnych w terapii z pacjentem w formie prezentacji w Power Point.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0)

dobry plus (+db; 4,5)

dobry (db; 4,0)

dostateczny plus (+dst; 3,5)

dostateczny (dst; 3,0)

niedostateczny (ndst; 2,0)

Kryteria oceniania:

- obecność na zajęciach (dopuszczalna jedna nieobecność w semestrze),

- poziom aktywności w trakcie zajęć (udział w dyskusji i w pracy zespołowej),

- poziom merytoryczny i praktyczny prezentacji.

Tak, 80 godz.