Praktyki zawodowe spec. edytorstwo tekstów literackich

obowiązkowe

filologia polska

II stopień

Cele modułu kształcenia:

- ugruntowanie wiedzy i umiejętności wyniesionych z zajęć specjalności wydawniczej,

- przygotowanie do pracy w wydawnictwie, redakcji czasopisma lub gazety, agencji reklamowej, drukarni,

- podniesienie kompetencji z redakcji technicznej książki, adiustacji, składu książki, marketingu,

- konfrontacja zagadnień omawianych na zajęciach z praktyką wydawniczą.

II rok

By móc przystąpić do praktyk należy posiadać już przynajmniej podstawowe umiejętności w zakresie adiustacji, redakcji technicznej i składu komputerowego wydawnictw, dlatego zaleca się realizację praktyk dopiero po drugim semestrze nauki na specjalności.

Metoda analizy przypadków, rozwiązywanie zadań, metoda ćwiczeniowa, metoda warsztatowa, pokaz i obserwacja.

3

Treści kształcenia w wypadku praktyk zawodowych specjalności wydawniczej są uzależnione od miejsca odbywania tychże praktyk. Specyfika instytucji oferującej praktyki dla studenta specjalności wydawniczej w bardzo dużej mierze warunkuje bowiem ich charakter (dla przykładu: są firmy, w której praktyki odbywa się tylko i wyłącznie w dziale marketingu). Oznacza to, iż nie w każdej instytucji można uzyskać wszystkie TK założone w niniejszym sylabusie.

Treści programowe dla przedmiotu:

- etapy powstawania publikacji (od maszynopisu do druku), struktura wydawnictwa,

- adiustacja językowo-stylistyczna maszynopisu (z elementami adiustacji technicznej),

- korekta składu i II korekta,

- adiustacja przypisów (rodzaje, zasady formatowania),

- opracowanie tekstu naukowego, popularnonaukowego, użytkowego,

- projektowanie makiety elektronicznej; praktyczne stosowanie zasad dobrego składu i łamania (norm redakcyjnych i produkcyjnych).

- drukowanie składek do korekty; przygotowanie kompozytowego pliku pdf do impozycji elektronicznej i wyciągów barwnych.

- elementarne zasady normujące funkcjonowanie książki na rynku, prawo autorskie i prawo o ochronie konsumentów i konkurencji; brak ustawy regulującej funkcjonowanie rynku książki; kodeks tzw. dobrych obyczajów,

- analiza profilu wydawnictwa i planu wydawniczego,

- przedstawienie wybranych praktycznych zagadnień szczególnych prawa autorskiego w działalności wydawniczej.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka:

- potrafi posługiwać się podstawową terminologią z zakresu specjalności wydawniczej,

- wykazuje szczegółową wiedzę przedmiotową w zakresie wyznaczonym przez specjalność wydawniczą, niezbędną do samodzielnej realizacji prostego projektu lub zadania związanego ściśle ze specjalnością,

- ma i umie stosować w sytuacjach profesjonalnych wiedzę o celach, organizacji i funkcjonowaniu instytucji związanych z działalnością wydawniczą

- prowadzić dialog ze specjalistami z dziedziny edytorstwa,

- ma i potrafi zastosować podstawową wiedzę o prawnych i ekonomicznych uwarunkowaniach funkcjonowania instytucji związanych z wybraną sferą działalności twórczej, kulturalnej, medialnej i/ lub promocyjno-reklamowej, a w szczególności zna podstawy prawa autorskiego,

ma i potrafi zastosować w praktyce wiedzę o metodyce wykonywania typowych zadań, normach, procedurach i dobrych praktykach stosowanych w wybranej sferze działalności kulturalnej, medialnej i/ lub promocyjno-reklamowej,

- ma i potrafi stosować podstawową wiedzę o bezpieczeństwie i higienie pracy w instytucjach związanych z wybraną sferą działalności twórczej, kulturalnej, medialnej i/ lub promocyjno-reklamowej.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): ocena bardzo dobra wystawiona przez opiekuna praktyk z instytucji, w której student je odbywał; rzetelnie przygotowany dziennik praktyk oraz oceniona na bardzo dobry rozmowa z akademickim opiekunem praktyk.

dobry plus (+db; 4,5): ocena dobra+ wystawiona przez opiekuna praktyk z instytucji, w której student je odbywał; starannie przygotowany dziennik praktyk oraz oceniona na dobry+ rozmowa z akademickim opiekunem praktyk.

dobry (db; 4,0): ocena dobra wystawiona przez opiekuna praktyk z instytucji, w której student je odbywał; mniej rzetelnie przygotowany dziennik praktyk oraz oceniona na dobry rozmowa z akademickim opiekunem praktyk.

dostateczny plus (+dst; 3,5): ocena dostateczna+ wystawiona przez opiekuna praktyk z instytucji, w której student je odbywał; pobieżnie przygotowany dziennik praktyk oraz oceniona na dostateczny+ rozmowa z akademickim opiekunem praktyk.

dostateczny (dst; 3,0): ocena dostateczna wystawiona przez opiekuna praktyk z instytucji, w której student je odbywał; niestarannie przygotowany dziennik praktyk oraz oceniona na dostateczny rozmowa z akademickim opiekunem praktyk.

niedostateczny (ndst; 2,0): nieodbycie praktyk zawodowych lub ocena niedostateczna wystawiona przez opiekuna praktyk z instytucji, w której student je odbywał; brak dziennika praktyk i oceniona na niedostateczny rozmowa z akademickim opiekunem praktyk.

Kryteria oceniania:

Podstawą do wystawienia oceny końcowej z praktyk zawodowych są:

- zaświadczenie odbycia praktyki; opinia opiekuna praktyki w instytucji i wystawiona przez niego ocena,

- dziennik praktyki prowadzony przez studenta,

- rozmowa z akademickim opiekunem praktyk.