Praktyczna nauka języka czeskiego

obowiązkowe

studia slawistyczne, specjalność: studia bohemistyczne

II stopień

Cele modułu kształcenia:

Przedmiotem zajęć jest praktyczna nauka języka czeskiego Student opanowuje umiejętność pisania, czytania i mówienia w języku czeskim na poziomie zaawansowanym (C1/C2), poznaje system gramatyczny języka czeskiego i opanowuje słownictwo właściwe dla tego poziomu oraz zapoznaje się z kontekstem kulturowym i pragmatycznym.

II rok

Osiągnięcie efektów kształcenia dla przedmiotu 03-PNJC-12FCZDM-E.

Wykład konwersatoryjny, dyskusja, praca z tekstem, gra dydaktyczna/symulacyjna, rozwiązywanie zadań, demonstracje dźwiękowe i/lub video, praca w grupach.

12 (6+6)

Treści programowe dla przedmiotu:

1. Słownictwo, stylistyka - terminologia specjalistyczna:

- lektura krótkich tekstów z zakresu lingwistyki, teorii literatury lub krytyki literatury pięknej,

- ćwiczenie budowania poprawnej wypowedzi z danego zakresu,

- pisanie krótkich tekstów z wymienionych dziedzin, z uwzględnieniem stosowania terminologii specjalistycznej i wariantów stylistycznych.

2. Słownictwo, stylistyka - terminologia ekonomiczna:

- lektura krótkich tekstów z zakresu lingwistyki, teorii literatury lub krytyki literatury pięknej,

- ćwiczenie budowania poprawnej wypowedzi z danego zakresu,

- pisanie krótkich tekstów z wymienionych dziedzin, z uwzględnieniem stosowania terminologii specjalistycznej i wariantów stylistycznych.

3. Słownictwo, stylistyka - terminologia z dziedziny historii, geografii (turystyki):

- lektura krótkich tekstów z zakresu lingwistyki, teorii literatury lub krytyki literatury pięknej,

- ćwiczenie budowania poprawnej wypowedzi z danego zakresu,

- pisanie krótkich tekstów z wymienionych dziedzin, z uwzględnieniem stosowania terminologii specjalistycznej i wariantów stylistycznych.

4. Słownictwo, stylistyka - terminologia z dziedziny medycyny i nauki:

- lektura krótkich tekstów z zakresu lingwistyki, teorii literatury lub krytyki literatury pięknej,

- ćwiczenie budowania poprawnej wypowedzi z danego zakresu,

- pisanie krótkich tekstów z wymienionych dziedzin, z uwzględnieniem stosowania terminologii specjalistycznej i wariantów stylistycznych.

5. Słownictwo, stylistyka - terminologia z dziedziny polityki i nauk politycznych:

- lektura krótkich tekstów z zakresu lingwistyki, teorii literatury lub krytyki literatury pięknej,

- ćwiczenie budowania poprawnej wypowedzi z danego zakresu,

- pisanie krótkich tekstów z wymienionych dziedzin, z uwzględnieniem stosowania terminologii specjalistycznej i wariantów stylistycznych.

6. Słownictwo, stylistyka - terminologia z dziedziny socjologii i filozofii i pokrewnych nauk humanistycznych:

- lektura krótkich tekstów z zakresu lingwistyki, teorii literatury lub krytyki literatury pięknej,

- ćwiczenie budowania poprawnej wypowedzi z danego zakresu,

- pisanie krótkich tekstów z wymienionych dziedzin, z uwzględnieniem stosowania terminologii specjalistycznej i wariantów stylistycznych.

7. Synkretyzm mediów artystycznych:

- porównanie dwóch różnych mediów artystycznych (literatura/film),

- pogłębianie wiedzy na temat podstawowych kategorii narracyjnych w dziełach sztuki,

- pogłębianie wiedzy na temat funkcji stylistycznych środków wyrazu w literaturze i filmie,

- pisanie esejów na temat związków i uwarunkowań recepcji i formy, sposobu kształtowania idei artystycznej.

8. Pisanie abstraktów. Redagowanie i korekta:

- ćwiczenie pisania abstraktu pracy magisterskiej lub streszczenia innej pracy naukowej,

- ćwiczenie redagowania i korekty tekstu.

Zalecana literatura:

J. Bischofová a kol., Čeština pro středně a více pokročilé, Praha 2011. + CD.

J. Bischofová a kol., Čeština pro středně a více pokročilé. Pracovní sešit, Praha 2016.

J. Siatkowski – M. Basaj, Słownik czesko-polski, Warszawa 2002.

K. Oliva, Polsko-český slovník I, II, Praha 1994.

Slovník spisovné češtiny pro školu a veřejnost, Praha 2004.

Pravidla českého pravopisu, Praha 2002.

P. Karlík – M. Nekula – Z. Rusínová, Příruční mluvnice češtiny, Praha 1995.

Praca z autentycznymi tekstami publicystycznymi, literackimi, specjalistycznymi oraz naukowymi, praca z materiałami audiowizualnymi.

Po zakończeniu przedmiotu (modułu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się:

- rozumienie: słuchanie; student/ka rozumie dłuższe, rozwinięte wypowiedzi nawet jeśli nie są jasno ustrukturyzowane i gdy związków pomiędzy nimi może się tylko domyślać, gdyż nie są wyraźnie zasygnalizowane; bez większego wysiłku ogląda ze zrozumieniem programy TV i film,

- rozumienie: czytanie; student/ka rozumie nawet bardziej złożone teksty faktograficzne i literackie, potrafiąc rozróżnić ich styl; rozumie artykuły specjalistyczne i dłuższe instrukcje techniczne, nawet jeśli nie dotyczą one bliskiej mu dziedziny,

- mówienie: interakcja; student/ka potrafi wyrażać się relatywnie płynnie bez potrzeby długotrwałego szukania wyrażeń i zastanawiania się; umie używać języka dla celów towarzyskich i zawodowych; potrafi formułować myśli i opinie i uczestniczyć w rozmowie odnosząc się do wypowiedzi innych rozmówców,

- mówienie: budowa wypowiedzi; student/ka umie przedstawić jasny opis złożonych tematów, włączając podtematy, rozwijać poszczególne punkty i kończąc odpowiednią konkluzją,

- pisanie: student/ka potrafi wyrazić swoje myśli w relatywnie dobrze ustrukturyzowanym tekście, przedstawiając swój punkt widzenia/opinię; umie wypowiedzieć się na skomplikowany temat w formie listu, eseju lub sprawozdania, podkreślając najważniejsze dla niego sprawy; potrafi sformułować różnego rodzaje tekstu używając odpowiedniego, osobistego stylu z myślą o odbiorcy,

- fonetyka i fonologia: student/ka opanował zasady, według których zachodzą mniej lub bardziej skomplikowane procesy fonetyczne i potrafi je rozpoznawać nawet w nieznanych mu wcześniej wyrazach i wyrażeniach,

- morfologia: student/ka opanował funkcjonowanie poszczególnych zjawisk i procesów gramatycznych, rozpoznaje je w tekście i sam je stosuje.

- składnia: student opanował dotychczas poznane zasady funkcjonowania czeskiej składni oraz został zapoznany z rzadszymi konstrukcjami czasownikowymi,

- kompetencja socjokulturowa: student/ka dysponuje relatywnie szeroką wiedzą o sytuacji społeczno-kulturowo-politycznej w Czechach, rozumie rządzące nią tendencje i nastroje panujące w Czechach społeczeństwie; na wypadek gdyby miał potrzebę dalszego pogłębiania swojej wiedzy w tym zakresie, zostaje zaznajomiony z wszelkiego rodzaju źródłami (literatura, Internet, radio, TV, prasa), które pozwolą mu na realizację tej potrzeby.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): znakomita wiedza (95–100%).

dobry plus (+db; 4,5): bardzo dobra wiedza (90–95%).

dobry (db; 4,0): dobra wiedza (80–90%).

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca wiedza, ale ze znacznymi niedociągnięciami (70–80%).

dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca wiedza, ale z licznymi błędami (60–70%).

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca wiedza (poniżej 60%).