Polska literatura najnowsza

obowiązkowe

filologia polska

III stopień

Cele modułu kształcenia:

- zapoznanie studentów z najwybitniejszymi dziełami polskiej literatury współczesnej,

- doskonalenie sztuki interpretacji utworu literackiego,

- pogłębienie umiejętności wartościowania literatury,

- rozwijanie wiedzy na temat funkcjonowania tradycji literackiej,

- wzbogacenie wiedzy na temat krytyki literackiej,

- kształcenie umiejętności sprawdzania przydatności nowych teorii interpretacyjnych.

III rok

Potwierdzone osiągnięcie efektów kształcenia w zakresie historii literatury polskiej do 1989 oraz poetyki i teorii literatury (przedmiotów kursowych z programu studiów pierwszego stopnia).

Lektura indywidualna, dyskusja w grupie, prezentacja indywidualna, praca indywidalna i/lub zespołowa i wystąpienie w trakcie zajęć.

2

Zajęcia poświęcone są historii literatury polskiej po roku 1989, zagadnieniom życia literackiego, idiomom i konwencjom poezji i prozy współczesnej. Służą także udoskonaleniu umiejętności wartościowania dzieł literackich oraz zapoznaniu się z orientacjami i funkcjami dyskursu krytycznoliterackiego.

Tresci programowe dla przedmiotu:

- literatura współczesna wobec historii literatury polskiej,

- pojęcia; modernizmu, modernizmu późnego, postmodernizmu,

- idiomy i konwencje poezji i prozy współczesnej,

- świat przedstawiony (tematy, problemy, idee) w literaturze najnowszej,

- pojęcie arcydzieła, kanonu, parnasu, tendencji, koniunktury literackiej,

- nowe sposoby interpretacji utworu literackiego,

- orientacje i funkcje krytyki literackiej,

- najnowsza literatura polska wobec literatury światowej.

Zalecana literatura:

T. Cieślak, Nowa poezja polska wobec poprzedników. Lektura relacyjna, Łódź 2011.

P. Czapliński, P. Śliwiński, Kontrapunkt. Rozmowy o książkach, Poznań 1999.

P. Czapliński, Świat podrobiony. Krytyka i literatura wobec nowej rzeczywistości, Kraków 2003.

J. Gutorow, Księga zakładek, Wrocław 2011.

Hiperteksty literackie. Literatura i nowe media, pod red. P. Mareckiego i M. Pisarskiego, Kraków 2011.

P. Śliwiński, Świat na brudno, Warszawa 2007.

Szczegółową listę lektur podaje prowadzący. Materiał wymagany podczas kolokwium zaliczeniowego (materiał z zajęć oraz 15 pozycji dodatkowych) student każdorazowo indywidualnie uzgadnia z prowadzącym.

Po zakończeniu modułu (przedmiotu) i potwierdzeniu osiągnięcia efektów uczenia się student/ka potrafi:

- wskazać najważniejsze (powszechnie uznane, najszerzej komentowane, najbardziej kontrowersyjne, uznane za przełomowe) utwory polskiej literatury najnowszej,

- dokonać samodzielnej interpretacji wybranych utworów literackich,

- ustalić i zastosować współcześnie stosowane kryteria wartościowania literatury; ustosunkować się do wybranych sporów krytycznoliterackich, których przedmiotem była ocena konkretnego dzieła polskiej literatury najnowszej,

- scharakteryzować stosunek literatury współczesnej do literackiej przeszłości; określić stan i kierunek przemian tradycji literackiej,

- apisać szkic interpretacyjny oraz recenzję wybranego utworu,

- czestniczyć w dyskusji panelowej na temat literatury współczesnej oraz przygotować indywidualną wszechstronną prezentację wybranego utworu lub przygotować wprowadzenie (zagajenie) do dyskusji na określony temat.

Skala ocen:

bardzo dobry (bdb; 5,0): bardzo dobra znajomość problematyki i poetyki utworów omówionych na ćwiczeniach i zalecanych do indywidualnego opracowania; umiejętność wskazania i objaśnienia głównych orientacji literatury po 1989 r.; umiejętność określenia stanu i przemian. tradycji literackiej; umiejętność samodzielnej interpretacji i oceny utworu; dobra znajomość recepcji omówionych dzieł; dobra orientacja w zakresie krytyki literackiej.

dobry plus (+db; 4,5): jak wyżej, z nieznacznymi niedociągnięciami zwłaszcza w zakresie recepcji krytycznoliterackiej.

dobry (dobry; 4,0): możliwy szerszy zakres niedociągnięć: mniejsze umiejętności praktyczne – pisania i argumentowania na rzecz określonej opinii krytycznoliterackiej.

dostateczny plus (+dst; 3,5): zadowalająca znajomość najważniejszych utworów, ich stosunku do tradycji literackiej, miejsca na mapie literatury współczesnej; podstawowa zdolność pisemnej i ustnej prezentacji efektów interpretacji i oceny dzieła.

dostateczny (dst; 3,0): zadowalająca znajomość podstawowych dzieł literatury współczesnej; zdolność usytuowania ich wobec literackiej tradycji i nowoczesności; zdolność napisania szkicu/recenzji na elementarnym poziomie.

niedostateczny (ndst; 2,0): niezadowalająca znajomość wskazanych przez wykładowcę utworów z zakresu polskiej literatury najnowszej, nieumiejętność wskazania najistotniejszych dokonań z zakresu polskiej literatury najnowszej, nieumiejętność umiejscawiania wskazanych zjawisk literackich w podstawowym kontekście kulturowym, niewystarczające rozumienie roli, jaką odegrali najważniejsi twórcy literatury najnowszej, nieumiejętność odtwórczego zaprezentowania poglądów na temat poszczególnych zjawisk historycznoliterackich.

Kryteria oceniania:

- aktywność w trakcie zajęć (udział w dyskusji i w pracy zespołowej),

- wartość merytoryczna i stylistyczna pracy pisemnej,

- poziom przygotowania do udziału w dyskusji panelowej,

- sposób przeprowadzenie indywidualnej prezentacji wybranego utworu bądź zagadnienia,

- panowanie wiedzy i umiejętności, przewidzianych programem ćwiczeń.